Δεν έχω κόμμα, έχω πατρίδα

Το απόσταγμα των σκέψεων, των προβληματισμών, των ανησυχιών και της αγωνίας μου για την Κοινωνία, την Κύπρο, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό ευρύτερα, εμπεριέχεται στο βιβλίο μου με τίτλο «ΤΟΛΜΗ και... ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ». Στα 30 χρόνια της δημοσιογραφικής μου σταδιοδρομίας έκρινα καλόπιστα και χωρίς φόβο, πολιτικές πράξεις και παραλείψεις, χωρίς προκαταλήψεις και μικρόψυχες θεωρήσεις, στοχεύοντας αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση του κοινωνικού κι εθνικού συμφέροντος. Πηγή έμπνευσής μου, οι αγωνιστές της ελευθερίας, η Γαλανόλευκη και ο κάθε τίμιος βιοπαλαιστής. Όραμά μου, η ελευθερία και εθνική δικαίωση της Κύπρου. Πόθος μου, η δημιουργία ενός ισχυρού δημοκρατικού κράτους ασφάλειας και ευδαιμονίας υπό τη σκέπη της δημοκρατικής και κοινωνικής Ευρώπης της ειρήνης και της ευημερίας. Πολλά άρθρα μου έχουν ενοχλήσει, λίγο ή πολύ, κομματικούς, πολιτικούς και κοινωνικοοικονομικούς φορείς διαπλεκομένων συμφερόντων. Δεν είναι λίγες οι φορές που δέχθηκα προειδοποιητικές απειλές και σε μερικές περιπτώσεις κτυπήματα κάτω από τη μέση, για συγκεκριμένα αρθρογραφικά μου κείμενα. Αυτό το ήξερα από την αρχή ότι θα συνέβαινε, λίγο ή πολύ. Εντούτοις , έπραξα αυτό που με διάταζε η συνείδησή μου, το δημοσιογραφικό λειτούργημα και το χρέος προς την κοινωνία και την αιμάσσουσα πατρίδα. Θεωρώ πως, μέσα από τη χρονολογική σειρά παράθεσης των γεγονότων σε συνάρτηση με την τεκμηριωμένη κριτική, καταδεικνύεται η ανημποριά του πολιτικού συστήματος και της Κοινωνίας των πολιτών να διαχειριστούν ζωτικά θέματα που ταλανίζουν τον τόπο. Αποδεικνύεται η έλλειψη οράματος και η απουσία μακρόχρονης στρατηγικής στο Κυπριακό και στα άλλα μείζονα ζητήματα, σύροντας τα πλατιά στρώματα του λαού στην κοινωνική περιθωριοποίηση, εγκλωβίζοντας ταυτόχρονα το εθνικό μας θέμα σε τραγικά αδιέξοδα. Θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω κωδικοποιημένες μερικές σκέψεις μου σε σχέση με τη θλιβερή υπάρχουσα τάξη πραγμάτων και την περιρρέουσα τοξικότητα στο πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό σκηνικό:

ΤΙ ΜΕ ΕΞΟΡΓΙΖΕΙ; Με εξοργίζει το χονδρό δούλεμα των πολιτικών ταγών. ΤΙ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ; Με ενοχλεί η απάθεια των πολιτών. ΤΙ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ; Με πληγώνει βαθύτατα η στάση των οργανωμένων κοινωνικών φορέων στα μεγάλα σκάνδαλα που ταλανίζουν τον τόπο.

ΤΙ ΜΕ ΘΥΜΩΝΕΙ; Με θυμώνει η ατιμωρησία των ενόχων και συνενόχων της οικονομικής τραγωδίας, της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος και της δολοφονίας του Συνεργατισμού.

ΤΙ ΖΗΤΩ; Ζητώ με επιμονή την αφύπνιση και κινητοποίηση των πολιτών με μπροστάρηδες τους νεολαίους μας. ΤΙ ΜΕ ΓΟΗΤΕΥΕΙ; Με γοητεύει η σθεναρή αντίδραση μερίδας πολιτών και κοινωνικών ομάδων ενάντια στα φαινόμενα διαφθοράς, ενάντια σε μεθοδεύσεις διαπλοκής, ενάντια σε πρακτικές κοινωνικής αναλγησίας και πολιτικές εθνικής μειοδοσίας.

ΤΙ ΔΕΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ; Θα ήθελα να στείλω ισχυρό μήνυμα αφύπνισης και συστράτευσης στους ενεργούς κι ευυπόληπτους πολίτες, ώστε να συγκροτήσουμε ενιαίο μέτωπο με τρεις βασικούς πυλώνες:

1. Την εξυγίανση του κομματικού συστήματος.
2. Την κοινωνική ανασυγκρότηση και εδραίωση κράτους δικαίου.
3. Την εθνική αναγέννηση που θα οδηγήσει στη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού και διασφάλιση της φυσικής κι εθνικής επιβίωσης του κυπριακού Ελληνισμού στη γη των προγόνων του.

Αυτό είναι άλλωστε και το κορυφαίο επίκαιρο μήνυμα που αναδύεται μέσα από το βιβλίο μου. Προς τούτο, βασική προϋπόθεση είναι η εκλογή τίμιου, άξιου και φιλοπάτριδος Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις Προεδρικές του Φεβρουαρίου 2023 και κατ’ επέκτασιν ο διορισμός των άριστων των αρίστων σε θέσεις κλειδιά της δημόσιας ζωής και σε καίρια πόστα που διαφεντεύουν τις ζωές μας. Ιδού λοιπόν η Ρόδος, ιδού και το υπέρτατο χρέος που επιτάσσει η ρήση του Αγίου της Πολιτικής, Ιωάννη Καποδίστρια::«Η νίκη θα είναι δική μας αν βασιλεύσει την καρδίαν μας θεός ζηλότυπος, μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης».

Δεν χρειάζεται να κάνουμε ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ για το ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος. Αυτό που απαιτείται είναι η ΤΟΛΜΗ, προκειμένου να κάνουμε τη μεγάλη υπέρβαση κόντρα στα κάθε λογής φέουδα που καταδυναστεύουν για δεκαετίες την Κύπρο. Να αντιταχθούμε στα κέντρα εξουσίας των πολιτικών καιροσκόπων και οικονομικών κερδοσκόπων. Να προτάξουμε ηχηρό ΟΧΙ στους ντόπιους και ξένους εμπόρους του λαού. Να βροντοφωνάξουμε ο καθένας χωριστά αλλά και όλοι μαζί: Δεν έχω κόμμα, έχω πατρίδα.