«Ύψιστος κυνισμός» της Δύσης στο Προσφυγικό

Αποκλειστική συνέντευξη από τον Εξοχότατο Πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κύπρο Stanislav Osachi.

«Ακόμα και στο θέμα των μεταναστών η Ευρωπαϊκή Ένωση ακολουθεί διπλοπρόσωπη πολιτική. Ενώ από μερικές χώρες, όπως η Κύπρος, ζητά να προσφέρουν στους μετανάστες φιλοξενία, τροφή και στέγη, αφήνει άλλες, όπως την Πολωνία, να τους αποδιώχνει και να ασκεί σε βάρος τους βία».

«Οι κατηγορίες κατά της Ρωσίας περί δημιουργίας έντασης στα σύνορα Ουκρανίας - Ρωσίας είναι παράλογες, όμως εντάσσονται πολύ ωραία στην προπαγανδιστική εκστρατεία δαιμονοποίησης της χώρας μου».

Επισημάνσεις του Πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κύπρο Stanislav Osachi, ο οποίος καλεί επίσης τη Δύση να αναγνωρίσει τα λάθη της στη δημιουργία του τεράστιου προσφυγικού ζητήματος.

Σε αποκλειστική συνέντευξή του ο Ρώσος Πρέσβης στον Κρις Μιχαήλ αναφέρεται και στο Κυπριακό και επαναλαμβάνει την εμμονή της χώρας του σε λύση εντός των πλαισίων του ΟΗΕ, ενώ διατυπώνει και την άποψή του για το εκκλησιαστικό ζήτημα. Αναφέρει ότι η απόφαση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως έναντι της εκκλησίας της Ουκρανίας αποτελεί πλήγμα κατά της ενότητας της Ορθοδοξίας. Παράλληλα απορρίπτει κάθετα δημοσιεύματα που φέρουν την Εκκλησία της Ρωσίας να επεμβαίνει στα εσωτερικά της Εκκλησίας της Κύπρου.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης του κ. Stanislav Osachi:

Προσπάθεια δαιμονοποίησης της Ρωσίας

Εξοχότατε, κ. Πρέσβη, η Ευρωπαική Ένωση επιμένει τις τελευταίες ημέρες να μιλά για ένταση στα σύνορα Ρωσίας-Ουκρανίας και να κατηγορεί τη Ρωσία ότι ετοιμάζεται για επίθεση κατά της Ουκρανίας. Ποια είναι η πραγματικότητα;

Οι κατηγορίες κατά της Ρωσίας περί δημιουργίας έντασης στα σύνορα Ουκρανίας - Ρωσίας είναι παράλογες, όμως εντάσσονται πολύ ωραία στην προπαγανδιστική εκστρατεία δαιμονοποίησης της χώρας μου.

Το θέμα της μυθικής ανάπτυξης του ρωσικού στρατού περιοδικά επαναφέρεται από το Κίεβο και τους καθοδηγητές του στο εξωτερικό. Εντούτοις, ούτε ένα από τα παρουσιαζόμενα από μέρους τους σενάρια, τα οποία μάλιστα συνοδεύονται από κάποιους φανταστικούς «μυστικούς» χάρτες «εισβολής», δεν έχει υλοποιηθεί ποτέ. Εν πάση περιπτώσει, εμείς δεν σχεδιάζουμε καμιά εισβολή. Δεν αποκλείεται, ο λόγος να γίνεται για «παραπέτασμα καπνού» εν όψει της συγκέντρωσης των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας κοντά στο έδαφος των δύο μη αναγνωρισμένων Δημοκρατιών, της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ, και της εγκατάστασης στους χώρους αυτούς βαρέος οπλισμού κατά παράβαση των Συμφωνηθέντων στο Μινσκ, γεγονός που δημιουργεί πραγματική απειλή κατά των ανθρώπων που ζουν εκεί. Ελπίζουμε ότι το Κίεβο δεν θα προχωρήσει στον τυχοδιωκτισμό μιας δυναμικής επίλυσης της διαφοράς.

Η Ρωσία, από την πλευρά της, αισθάνεται συγκεκριμένες ανησυχίες όσον αφορά τη συμπεριφορά της Δύσης σε σχέση με την ενδο-ουκρανική κρίση, τον εφοδιασμό του καθεστώτος του Κιέβου με εξοπλιστικά συστήματα, καθώς επίσης και με την πρόκληση έντασης μέσω της διεξαγωγής μεγάλων διαστάσεων μη προγραμματισμένων στρατιωτικών ασκήσεων κοντά στα σύνορά μας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, μεταξύ άλλων και με τη χρήση στρατηγικών βομβαρδιστικών, εφοδιασμένων με πυρηνικά όπλα. Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό αποτελεί απειλή για μας.

Όσον αφορά το Κίεβο, η βασική απειλή για το ίδιο αποτελείται από την ανικανότητά του να εφαρμόσει τα Συμφωνηθέντα στο Μινσκ, με την παρότρυνση των προστατών του στη Δύση. Είναι ολοφάνερη η επιθυμία του Ουκρανού Προέδρου με τον τρόπο αυτό να διατηρήσει το επίκεντρο της ΝΑΤΟϊκής δραστηριότητας στην ανατολική του πτέρυγα. Εμείς στηριζόμαστε στο γεγονός ότι αυτήν τη στιγμή δεν υφίσταται εναλλακτική λύση από τη Συμφωνία του Μινσκ και για τη μείωση της έντασης στην περιοχή αυτή, η Δύση θα πρέπει, επιτέλους, να αναγκάσει τους προστατευομένους της στο Κίεβο, να ακολουθήσουν και να υλοποιήσουν και το πνεύμα και το γράμμα των Συμφωνηθέντων στο Μινσκ, τα οποία, ας σημειωθεί, έχουν επισημοποιηθεί και εγκριθεί με σχετική Απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Η Ε.Ε. έχει επιβάλει νέες κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας και την κατηγορεί, ως επίσης και τη Ρωσία, ότι ενθαρρύνουν μετανάστες να 'ρθουν στα σύνορα με την Πολωνία με σκοπό να περάσουν σε χώρες μέλη της Ένωσης. Παρακαλώ το σχόλιό σας.

Δεν νομίζω ότι εδώ χρειάζονται σχόλια. Όλη αυτή η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα σύνορα της Λευκορωσίας αποτελεί ένα δείγμα υψίστου βαθμού κυνισμού και πολιτικής δύο μέτρων και δύο σταθμών. Ας δούμε ποια είναι η ουσία του προβλήματος. Οι μετανάστες από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική τρέχουν να σωθούν από τους πολέμους και τη φτώχια που αντιμετωπίζουν στις χώρες τους, με κατεύθυνση την Ευρώπη, η οποία τους έχει υποσχεθεί φιλοξενία και εργασία. Στην περίπτωση όμως του Μινσκ ξαφνικά κάποιοι αποφάσισαν τον διαχωρισμό των μεταναστών σε «σωστούς» και «λανθασμένους». Για παράδειγμα, η Κύπρος είναι υποχρεωμένη να δέχεται εκατοντάδες μεταναστών, να τους προσφέρει τροφή, να τους προσφέρει ιατρική βοήθεια και να τους εξασφαλίζει δουλειά στο έδαφός της. Όταν όμως παρόμοιοι μετανάστες ακολούθησαν άλλη διαδρομή προς την Ευρώπη, η Πολωνία θεώρησε ορθό να χρησιμοποιήσει εναντίον τους αστυνομικούς σκύλους και να κατευθύνει εναντίον τους νερό σε μια περίοδο κατά την οποία στην περιοχή ήδη επικρατεί παγωνιά. Και, επιπρόσθετα, να απαιτεί την επιβολή κυρώσεων κατά της χώρας, μέσω της οποίας διακινήθηκαν. Ακόμη κι αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό. Θα πρέπει να δοθεί μια ευθαρσής και σαφής απάντηση στο ερώτημα: Από πού και γιατί φεύγουν αυτά τα εκατομμύρια των ανθρώπων; Και η απάντηση είναι οφθαλμοφανής - οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ, με την ενεργό συμμετοχή αυτής τούτης της Πολωνίας, για παράδειγμα, κατά το διάστημα των τελευταίων δεκαετιών σκόπιμα και με συνέπεια κατέστρεφαν την κρατική οντότητα των χωρών της Μέσης Ανατολής, του Αφγανιστάν και της Βόρειας Αφρικής. Και όλα αυτά συντελούνταν κάτω από το κυνικό σύνθημα της εγκατάστασης της δημοκρατίας και της επιβολής στις χώρες αυτές κάποιων δυτικών αξιών. Και το αποτέλεσμα αυτού του «εκδημοκρατισμού» είναι πολύ καλά γνωστό - εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, εκατομμύρια μεταναστών, έξαρση του ισλαμικού φανατισμού και η αποθέωση ήταν η απελπιστική φυγή από την Καμπούλ. Η διάλυση της Λιβύης, που αποτελούσε κατά τη διάρκεια πολλών δεκαετιών «ασπίδα» στον δρόμο των μεταναστών από την Αφρική, ο δυτικός συνασπισμός μόνος του τους άνοιξε τη δίοδο απευθείας προς την Ευρώπη. Τώρα η Δύση δεν έχει την πολιτική βούληση και τη στοιχειώδη συνείδηση να αναγνωρίσει τα τραγικά λάθη που έχει διαπράξει κατά των χωρών της περιοχής και να αναλάβει την ευθύνη για τους δικούς της καταστροφικούς τυχοδιωκτισμούς.

Αντ’ αυτού και σύμφωνα με την παράδοση που έχει επικρατήσει, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας προσπαθούν να απομακρύνουν από τον εαυτό τους την ευθύνη και να τα φορτώσουν όλα στη Ρωσία ή τη Λευκορωσία, χώρες που δεν έχουν απολύτως καμιά σχέση με τη μεταναστευτική κρίση. Αυτό αποτελεί την ουσία εκείνου που χαρακτήρισα ανωτέρω ως υψίστου βαθμού κυνισμό και πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών.

Το προσφυγικό πρόβλημα

Το προσφυγικό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Ποιοι ευθύνονται για τη δημιουργία του και ποιες επιλογές υπάρχουν για αντιμετώπισή του;

Έχω ήδη κατονομάσει τους υπευθύνους για τη μεταναστευτική κρίση. Αναφορικά με τους τρόπους ξεπεράσματός της, αυτό αποτελεί ένα δύσκολο ερώτημα, ένα όμως είναι φανερό, ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με την επιβολή ακόμη μιας σειράς μονόπλευρων κυρώσεων και με την ένταση της υστερικής πολιτικής. Χωρίς καμιάν αμφιβολία, τέτοιου είδους κρίσεις επιλύονται αποκλειστικά και μόνο με τη βοήθεια απευθείας διαβουλεύσεων και με την εμπλοκή των πλευρών, καθώς και με την επίτευξη αμοιβαία αποδεκτών συμβιβασμών. ΄Όπως είναι σε όλους γνωστό, η Ευρωπαϊκή Ένωση καταβάλλει μεγάλα ποσά χρημάτων στην Τουρκία για να μην επιτρέπει τη μετάβαση μέσω του εδάφους της μεταναστών προς την Ευρώπη, εφαρμόζοντας τρόπους εξοικείωσής τους στο έδαφός της. Εντούτοις, σε ανάλογη κατάσταση με τη Λευκορωσία, αντ’ αυτού, αντί να ακολουθηθεί ένας διάλογος υψηλού επιπέδου με την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει αναπτυχθεί μια άκρατη προπαγάνδα και προβάλλεται η θέση περί ενός δήθεν «υβριδικού πολέμου» του «δικτάτορα» Λουκασένκο και του «ύπουλου» Πούτιν. Μήπως αυτό δεν αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα μιας πολιτικής «δύο μέτρων και δύο σταθμών»;

Ας βρουν οι ίδιοι τη λύση...

Σε ποιο βαθμό το πρόβλημα αυτό μπορεί να διαταράξει την κατάσταση στην Ευρώπη και τις σχέσεις της Ε. Ε. με τη Ρωσική Ομοσπονδία και τις φιλικές της χώρες;

Εάν η μεταναστευτική κρίση αποσταθεροποιεί την κατάσταση στην Ευρώπη, αυτό το θέμα ας απασχολήσει τους ίδιους τους Ευρωπαίους. Είναι αυτοί οι ίδιοι, κατά κάποιον τρόπο, που έχουν δημιουργήσει αυτήν την κρίση, τότε ας βρουν οι ίδιοι και τη λύση του. Όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Βρυξελλών, όπως έχει επισημάνει αρκετές φορές ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, οι σχέσεις μας και χωρίς αυτήν την κρίση βρίσκονται στο πιο χαμηλό επίπεδο και, γι’ αυτό, ευθύνονται αποκλειστικά οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Πιστεύω ότι δεν πρόκειται να έχει πρόσθετη επίδραση στις σχέσεις μας η κατάσταση στα σύνορα μεταξύ Λευκορωσίας και Πολωνίας.

Οι ρωσοκυπριακές σχέσεις

Πρόσφατα ο Υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας είχε στη Μόσχα υψηλού επιπέδου επαφές με τη ρωσική Κυβέρνηση. Δεδομένου ότι η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε., ποια περιθώρια υπάρχουν για την ανάπτυξη και ενδυνάμωση των σχέσεων των χωρών μας;

Οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Κύπρου αναπτύσσονται και διατηρείται ο έντονος πολιτικός διάλογος. Ακόμη ένα πρόσθετο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση αποτέλεσε η υπογραφή από τους Υπουργούς Εξωτερικών της Ρωσίας και της Κύπρου, τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους στη Μόσχα, σημαντικών διμερών εγγράφων, που σκοπεύουν στη διεύρυνση των σχέσεών μας. Οι επικεφαλής των Υπουργείων Εξωτερικών της Ρωσίας και της Κύπρου επιβεβαίωσαν την επιδίωξη προς περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας μας προς διάφορες κατευθύνσεις. Μεταξύ των προτεραιοτήτων είναι η ανάπτυξη των εμπορο-οικονομικών, πολιτιστικών και εκπαιδευτικών, καθώς και των επιστημονικών και τεχνικών μας σχέσεων. Λαμβάνοντας υπόψη τις σύγχρονες πραγματικότητες, σε πρώτο πλάνο τοποθετείται η από κοινού εργασία μας για το ξεπέρασμα της πανδημίας Covid-19 και της αρνητικής επίδρασής της στις οικονομίες των χωρών μας. Έχοντας αυτό ως στόχο μας, είμαστε διατεθειμένοι, κατά τον επόμενο χρόνο, για την πραγματοποίηση της επόμενης Συνεδρίας της Ρωσοκυπριακής Διακυβερνητικής Επιτροπής Οικονομικής Συνεργασίας, κατά την οποία θα συζητηθούν συγκεκριμένοι τρόποι υλοποίησης των νέων κοινών σχεδίων μας.

Ποιον ρόλο μπορεί να αναλάβει η Ρωσία και σε ποιο βαθμό μπορεί να βοηθήσει για τον τερματισμό της αποτελμάτωσης του Κυπριακού;

Η θέση της Ρωσίας στο θέμα της διευθέτησης του κυπριακού προβλήματος παραμένει αναλλοίωτη εδώ και αρκετά χρόνια. Κατά την άποψή μας, το σύνολο των περί Κύπρου Αποφάσεων και Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, που προνοούν την ίδρυση μιας Δικοινοτικής, Διζωνικής Ομοσπονδίας με μια διεθνή προσωπικότητα, αποτελεί και για τις δύο κοινότητες τη βάση για επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Η απουσία κινητικότητας όσον αφορά τη διαπραγματευτική διαδικασία οδηγεί σε υποβάθμιση της κατάστασης γύρω από το νησί και στον πειρασμό χρήσης της πρακτικής των «τετελεσμένων γεγονότων» επί εδάφους, σπρώχνοντας κάποιους από τους συμμετέχοντες σε μονομερείς ενέργειες, που αντίκεινται στις Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η επιθυμία κάποιων να θέσουν υπό αμφισβήτηση τη χρησιμότητα των υφισταμένων περί Κύπρου Αποφάσεων του ΟΗΕ και την τήρησή τους, μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες όχι μόνο για τις δύο κοινότητες, αλλά και για τη νομική βάση της κρατικής δομής της νήσου, η οποία είναι καταγραμμένη στις Συνθήκες Ζυρίχης - Λονδίνου του 1959. Μας λένε ότι πρέπει να εξευρεθεί μια «νέα βάση για τις συνομιλίες», να ξεχάσουμε όλες τις περί Κύπρου Αποφάσεις του ΟΗΕ και τις συγκλίσεις που είχαν επιτευχθεί μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Η λύση πρέπει να εξευρεθεί στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Η θέση αυτή έχει επιβεβαιωθεί πάρα πολλές φορές κατά τις προσωπικές ή τηλεφωνικές επαφές του Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν και του Υπουργού Σεργκέι Λαβρόφ με την ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είμαστε έτοιμοι και στο μέλλον να υποστηρίξουμε την Κύπρο σ’ αυτό το θέμα, σε όλα τα διεθνή φόρα και βήματα, περιλαμβανομένου του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Ουδεμία ανάμειξη στα της Εκκλησίας της Κύπρου

Διάφορα δημοσιεύματα του κυπριακού Τύπου φέρουν τη Μόσχα να εμπλέκεται στο παρασκήνιο σε φημολογούμενες πρόωρες αρχιεπισκοπικές εκλογές στην Κύπρο. Έχετε κάποιο σχόλιο επί του θέματος;

Με κάθε ευθύνη μπορώ να δηλώσω επί του θέματος αυτού ότι δεν διεξάγονται, ούτε έχουν διεξαχθεί ποτέ οποιεσδήποτε διαβουλεύσεις, πόσο μάλλον παρασκηνιακές. Αντιμετωπίζουμε με μεγάλο σεβασμό την Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου ως μίαν από τις παλαιότερες Εκκλησίες της Οικουμενικής Ορθοδοξίας και δεν θα μπορούσαμε να επιτρέψουμε ποτέ στον εαυτό μας την παρέμβαση στις κανονιστικές της υποθέσεις. Θεωρούμε την πράξη του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, με βάση την οποία έχει παραχωρήσει αυτοκέφαλο καθεστώς στους Ουκρανούς διασπαστές, ως ένα σοβαρό κτύπημα επί της ενότητας της κοινής μας Πίστης και ολόκληρου του Ορθόδοξου Κόσμου. Και τη θέση αυτή την διακηρύσσαμε ευθαρσώς και δημόσια. Και χωρίς κανένα «παρασκήνιο». Τη Ρωσία και την Κύπρο τις ενώνει πάνω απ’ όλα η Ορθοδοξία, η πίστη στους κανόνες της κοινής μας Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω την εφημερίδα «Σημερινή» της Κυριακής και τον κ. Κρις Μιχαήλ για την πολύ ωραία συζήτηση που είχαμε και με την ευκαιρία να ευχηθώ στον λαό της Κύπρου Καλές Γιορτές, Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος.

*Στη φωτογραφία διακρίνονται ο κ. Κρις Μιχαήλ και ο Πρέσβης κ. Stanislav Osachi.