Έφυγε ο Πάπας, τον ακολουθούν πενήντα μετανάστες

Η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου ήταν ορόσημο για το νησί μας. Όχι μόνο σε θρησκευτικό ή πολιτικό επίπεδο, αλλά και σε ανθρωπιστικό. Ο Ποντίφικας -γνωστός για την ευαισθησία του σε θέματα μεταναστών- αφού συναντήθηκε και συνομίλησε με τους αξιωματούχους του κράτους, αντιλήφθηκε ότι το πρόβλημα με τις συνεχείς ροές μεταναστών στο νησί είναι μεγάλο και πως η χώρα ασφυκτιά. Έτσι, ως χέρι βοηθείας ο Ποντίφικας ανακοίνωσε τη μεταφορά 50 μεταναστών από την Κύπρο στην πόλη του Βατικανού.

Η διαδικασία μεταφοράς τους στο Βατικανό

Λίγες ημέρες πριν από την αναμενόμενη άφιξη του Πάπα Φραγκίσκου είχε γίνει μια πρώτη κρούση από την Αγία Έδρα, δηλώνοντας την πρόθεση να μεταφερθεί αριθμός μεταναστών, στο πλαίσιο αλληλεγγύης που έχει ζητήσει η Δημοκρατία εδώ και αρκετό καιρό. Ο αριθμός των μεταναστών δεν είχε διαμορφωθεί εξαρχής, ωστόσο οι δύο πλευρές κατέληξαν στον αριθμό των 50 μεταναστών μετά από διαβουλεύσεις.

Η διαδικασία επιλογής των συγκεκριμένων μεταναστών είχε ως εξής: Ως πρώτη φάση επιλέγηκαν οι πρώτοι 12 μετανάστες που θα ακολουθήσουν τον Πάπα στο Βατικανό, λίγες ημέρες από την αναχώρησή του από την Κύπρο, ενώ τώρα «τρέχουν» όλες οι διαδικασίες στη βάση της Συνθήκης του Δουβλίνου. Οι μετανάστες αυτοί επιλέγηκαν από μέλη της αποστολής της Αγίας Έδρας με κατ’ ιδίαν συνάντηση, ενώ η επιλογή των υπολοίπων θα γίνει μετά την άφιξη των πρώτων μεταναστών στο Βατικανό, με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή ειδική ομάδα της Αγίας Έδρας θα καταφθάσει ξανά στη Κύπρο για να επιλέξει τους υπόλοιπους μετανάστες. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Σ», ανάμεσα στους μετανάστες που θα εγκατασταθούν στο Βατικανό θα υπάρχουν άνδρες και γυναικόπαιδα, ενώ η εθνικότητα ποικίλλει, περιλαμβάνοντας τόσο αφρικανικής και όσο και συριακής καταγωγής άτομα.

Όπως αναφέρει το Υπουργείο Εσωτερικών σε ευχαριστήρια ανακοίνωσή του προς τον Πάπα Φραγκίσκο για τη σημαίνουσα πρωτοβουλία του για μετεγκατάσταση 50 μεταναστών από την Κύπρο στο Βατικανό, ανάμεσα σε αυτούς περιλαμβάνονται και τα δυο πρόσωπα που παρέμεναν μέχρι και σήμερα στη Νεκρή Ζώνη, για τα οποία η Κυπριακή Δημοκρατία ζητούσε επιτακτικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τη μετεγκατάστασή τους σε άλλο κράτος μέλος, ώστε να αποφευχθούν πρόσθετα ανεπιθύμητα πολιτικά προβλήματα για τη χώρα μας. «Η συμβολική κίνηση αυτή του Βατικανού έρχεται να αναγνωρίσει τις δυσκολίες που η Κύπρος αντιμετωπίζει με τη συνεχώς αυξανόμενη ροή μεταναστών που παράτυπα διέρχονται την Πράσινη Γραμμή προς τις ελεύθερες περιοχές, προερχόμενοι από την Τουρκία μέσω κατεχομένων, η οποία συστηματικά εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό έναντι της Κύπρου», προστίθεται στην ανακοίνωση. «Είναι αυτήν την ανάλογη, ουσιαστική αλληλεγγύη που διεκδικούμε και από τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Ευελπιστούμε ότι η συμβολική κίνηση του Πάπα Φραγκίσκου και της Αγίας Έδρας στέλνει σαφές μήνυμα και συμβάλλει προς την κατεύθυνση αυτή», καταλήγει το Υπουργείο.

Περαιτέρω, σύμφωνα με ανακοίνωση της Διεύθυνσης των Κεντρικών Φυλακών, εκ των 50 μεταναστών που θα μετεγκατασταθούν στο Βατικανό, οι 10 είναι παράνομοι μετανάστες κρατούμενοι.

Συγκλονιστικές μαρτυρίες προσφύγων

Υπενθυμίζεται πως την Παρασκευή το απόγευμα τελευταίος -αλλά και πιο σημαντικός- σταθμός στο ταξίδι του Πάπα στην Κύπρο ήταν η προσευχή με τους μετανάστες στην Καθολική Εκκλησία Τιμίου Σταυρού στη Λευκωσία. Εκεί βρέθηκε πλήθος προσφύγων, μερικοί εκ των οποίων δεν δίστασαν να μιλήσουν δημόσια και να μας συγκινήσουν εξιστορώντας τις δικές τους μαρτυρίες για το πώς ζουν μακριά απ’ τα σπίτια τους.

Ένας από αυτούς, εξιστορώντας τη δική του περιπέτεια, ανέφερε τα εξής: «Υπάρχει ένα μίσος που καταλαμβάνει την ψυχή μου. Εγώ πληγώνομαι όχι μόνο από την κακία αλλά και από την αδιαφορία που αντιμετωπίζω στη ζωή μου. Πονάω, πονάω επειδή μου λείπει η αγάπη που με κάνει να νιώθω κατώτερος από τους άλλους».

Μία άλλη γυναίκα είπε: «Είμαι μακριά απ’ το σπίτι μου, την οικογένειά μου, το χωριό μου. Με ρωτάνε γιατί είμαι εδώ, πού θα πάω. Κάθε μέρα πρέπει να μειώσω όλα όσα είμαι και όσα θέλω να γίνω, για να χωρέσουν σ’ ένα έντυπο. Να εξηγήσω τον εαυτό μου στον οποιονδήποτε με ρωτήσει. Τι να πω; Συνήθως πρέπει να απαντήσω, είμαι ξένη, αιτήτρια ασύλου, μετανάστρια, πρόσφυγας ή άλλο. Αυτό που θέλω πραγματικά να πω, είναι ότι είμαι αδελφή, γειτόνισσα, πιστή. Εγώ όπως και όλοι μας περιπλανιόμαστε και σκεφτόμαστε τι είμαστε, είμαι πολλά πράγματα», ανέφερε καταληκτικά.

Ξεχωριστή ήταν και η ομιλία ενός μικρού κοριτσιού στα ελληνικά, η οποία κατέθεσε την προσωπική της μαρτυρία ως μετανάστρια μπροστά στον Ποντίφικα. «Είμαι μια κοπέλα γεμάτη όνειρα. Όνειρα για έναν κόσμο όπου κάνεις δεν θα είναι αναγκασμένος να πολεμήσει», ανέφερε αρχικά. «Έναν κόσμο όπου κάνεις δεν θα αρπαχτεί από το κρεβάτι του. Ονειρεύομαι τους ανθρώπους να μην πληγώνουν ο ένας τον άλλον και οι χώρες να μην πολεμούν μεταξύ τους. Παιδιά με τις οικογένειές τους, φωνές ενωμένες σε τραγούδι». Συμπλήρωσε ότι «κλείνω τα ματιά μου και ονειρεύομαι τα χωράφια μετά τη βροχή. Ονειρεύομαι ανθρώπους που ενδιαφέρονται για μένα χωρίς καχυποψία, ανθρώπους που θα μου μιλούν στα ελληνικά και όχι να προσπαθούν να μου μιλήσουν στα γαλλικά. Ονειρεύομαι χαμόγελα», ανέφερε καταληκτικά.

Πάπας Φραγκίσκος: «Δεν είστε ξένοι, αλλά συμπολίτες»

Ο Πάπας Φραγκίσκος, με τη σειρά του, σε χαιρετισμό του, απευθυνόμενος στους μετανάστες, εξέφρασε τη χαρά του που ολοκλήρωσε την επίσκεψή του με αυτήν τη συνάντηση προσευχής. Απηύθυνε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» με όλη του την καρδιά -όπως είπε- σε όλους τους νεαρούς μετανάστες που κατέθεσαν τις μαρτυρίες τους.

«Δεν είστε ξένοι, αλλά συμπολίτες. Αυτή είναι η προφητεία της Εκκλησίας: μια κοινότητα που, παρ’ όλους τους ανθρώπινους περιορισμούς, ενσαρκώνει το όνειρο του Θεού δοθέντος ότι ο Θεός ονειρεύεται», τους είπε. «Όπως και εσύ, Mariamie, από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, που στη μαρτυρία σου αναφέρεσαι στον εαυτό σου λέγοντας πως είσαι ‘‘γεμάτη όνειρα’’. Όπως εσύ, ο Θεός ονειρεύεται ένα κόσμο ειρήνης, όπου τα παιδιά του θα ζουν ως αδελφοί και αδελφές», πρόσθεσε.

«Οι μαρτυρίες σας είναι σαν ένας ‘‘καθρέφτης’’ για εμάς τις χριστιανικές κοινότητες. Όταν εσύ, Thamara, από τη Σρι Λάνκα λες: ‘‘Συχνά με ρωτούν ποια είμαι’’, μας υπενθυμίζεις πως και σε μας κάποτε απευθύνεται αυτή η ερώτηση: ‘‘Ποιος είσαι;’’. Και δυστυχώς συχνά εννοούν: ‘‘Από ποια χώρα είσαι; Σε ποια ομάδα ανήκεις;’’. Αλλά όπως εσύ το είπες, δεν είμαστε αριθμοί ή άτομα που καταλογογραφούνται. Θα θέλαμε όμως κι εμείς να δηλώσουμε πως είμαστε ‘‘αδέλφια’’, ‘‘φίλοι’’, ‘‘πιστοί’’, και ο καθένας μας είναι ‘‘πλησίον’’ του άλλου. Όταν εσύ Maccolins, από το Καμερούν, λες πως σ’ όλη σου τη ζωή ‘‘πληγώνεσαι από το μίσος’’, μας θυμίζεις πως το μίσος έχει επίσης δηλητηριάσει τις σχέσεις μεταξύ των χριστιανών. Και αυτό, όπως είπες, αφήνει το στίγμα του, ένα βαθύ σημάδι που διαρκεί πολύ καιρό. Είναι ένα δηλητήριο από το οποίο είναι δύσκολο να αποτοξινωθείς. Πρόκειται για μια διαστρεβλωμένη νοοτροπία που, αντί να μας επιτρέπει να αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον ως αδέλφια, μας κάνει να βλέπουμε ο ένας τον άλλον ως αντίδικους, ως αντιπάλους», είπε. «Είθε αυτό το νησί, σημαδεμένο από μια οδυνηρή διαίρεση, να γίνει, με τη χάρη του Θεού, ένα εργαστήριο αδελφοσύνης», κατέληξε.