Χρίστος Ρότσας: Η Κύπρος στερείται ηγέτη και ηγεσίας

Την ανάγκη παραίτησης του Προέδρου της Δημοκρατίας ή της ανάληψης, εκ μέρους του, άμεσων ανασχηματιστικών πρωτοβουλιών, προς την κατεύθυνση συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, για την αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης κρίσης που αντιμετωπίζει ο τόπος, επισημαίνει, σε συνέντευξή του στη «Σ» της Κυριακής, ο πρώην βουλευτής, Πρόεδρος του Πατριωτικού Συνασπισμού (ΠΑΤΡΙ.Σ), Χρίστος Ρότσας, τονίζοντας, παράλληλα, ότι επιβάλλεται να γίνουν άμεσες και ριζικές αλλαγές, ώστε να εξέλθει η χώρα από το αδιέξοδο της διαφθοράς και των σκανδάλων. Κάνει, επίσης, λόγο για έλλειμμα ηγεσίας, το οποίο χαρακτηρίζει ως το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Κύπρος, ενώ προτείνει τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων προκειμένου ν’ αποκατασταθεί η διαρραγείσα εμπιστοσύνη των πολιτών προς το κράτος και το πολιτικό σύστημα.

Αναφερόμενος στα εθνικά θέματα, υπογραμμίζει την αναγκαιότητα άμεσης ενίσχυσης της αμυντικής θωράκισης της Κύπρου, μέσα από ένα ολοκληρωμένο εξοπλιστικό πρόγραμμα και τη δομική αναδιάρθρωση της Εθνικής Φρουράς, κατά το πρότυπο που επιχειρείται σήμερα στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, ενώ υποστηρίζει ταυτόχρονα την επιστροφή και εγκατάσταση των S-300 στην Κύπρο, ως καθοριστικό παράγοντα αποτροπής.

Κύριε Ρότσα, βρισκόμαστε εν μέσω μιας βαθιάς και πολύμορφης κρίσης, που αγκαλιάζει όλους σχεδόν τους θεσμούς και εξαπλώνεται επικίνδυνα και στην ίδια την κοινωνία. Πώς το σχολιάζετε;

Είναι γεγονός ότι βλέπουμε μια κοινωνία σε αποσύνθεση, σε ελεύθερη πτώση. Και ο πολίτης δεν νιώθει ότι η παρούσα πολιτική ηγεσία μπορεί να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Αντίθετα, την θεωρεί υπεύθυνη για την παρούσα θλιβερή κατάσταση. Τούτο εντείνει τα αδιέξοδα και την απελπισία του λαού.

Τι εισηγείστε; Πώς μπορούμε να βγούμε από τη σημερινή κρίση;

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, ο Πρόεδρος πρέπει να παραιτηθεί. Σε τέτοιες σοβαρές περιπτώσεις δεν υπάρχουν άλλες λύσεις. Άλλοι πρόεδροι παραιτήθηκαν για λιγότερα. Αν στο Προεδρικό και στον ΔΗΣΥ διαφωνούν, τότε μπορεί ο Πρόεδρος να επαναδιεκδικήσει. Στο σημείο που φθάσαμε δεν υπάρχει, δυστυχώς, άλλος τρόπος να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Λυπούμαι ειλικρινά που το λέω, αλλά η παραίτηση είναι μονόδρομος. Στο κάτω-κάτω, δύο χρόνια έμειναν. Και θα είναι και ένα καλό προηγούμενο για τους επόμενους.

Και αν δεν παραιτηθεί, τότε τι γίνεται; Το Σύνταγμα τον προστατεύει, όπως όλοι γνωρίζουμε.

Γι’ αυτό και κανείς πολιτικός, πλην Περδίκη, δεν το ζητά. Όμως η παραίτηση είναι πολιτική πράξη, δεν έχει να κάνει με το Σύνταγμα κ.λπ. Αν είχαμε κοινοβουλευτική δημοκρατία, θα λυόταν το θέμα με ψήφο εμπιστοσύνης.

Αν ο Πρόεδρος νομίζει ότι απολαύει της εμπιστοσύνης του λαού και δεν πιστεύει ότι παραιτούμενος εξυπηρετεί τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του Τόπου, πρέπει τουλάχιστον να κάνει γενικό ολικό ανασχηματισμό και να σχηματίσει μια Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, που να οδηγήσει την Κύπρο στην ανόρθωση.

Η κρίσιμη καμπή του 2013

Τι είναι αυτό που άλλαξε την κοινωνία μας; Αν μπορούσατε να το προσδιορίσετε, τι θα λέγατε ότι είναι;

Νομίζω αυτό που πραγματικά μας άλλαξε είναι το τι συνέβη το 2013. Η απρόσμενη επίθεση που δεχτήκαμε από τη μεγάλη μας οικογένεια της Ευρώπης, όπου εγκαταλειφθήκαμε από ΟΛΟΥΣ, περιλαμβανομένης της Ελλάδας, αλλά και δικών μας ιδίως ημιμαθών πανεπιστημιακών και κατηγορίας φτερού πολιτικών που μας έλεγαν -και ακόμα μας λένε- ότι εμείς φταίξαμε, που ζούσαμε πέρα από τις δυνατότητές μας. Λυπούμαι να παρατηρήσω ότι είχαν και έχουν λάθος, τεράστιο. Ναι, ο Χριστόφιας πήρε ένα χρέος από τον Τάσσο 48% του Εθνικού Εισοδήματος και το ανέβασε στο 80%. Όμως 80% ήταν και το χρέος των χωρών της Ευρωζώνης! Σε καμία όμως άλλη χώρα δεν επέβαλαν οικονομικό βιασμό. Μας πήραν τις καταθέσεις μας, μας εκμηδένισαν την τιμή των αξιών (μετοχών, αξιογράφων), και οδήγησαν σε κατάρρευση την τιμή των ακινήτων. Φτωχοποίησαν τον κυπριακό λαό σε μια μέρα!!! Έχασε ο λαός την ισορροπία του, την εμπιστοσύνη του στον εαυτό του αλλά και στο μέλλον. Έγινε ευάλωτος! Δεν είναι πλέον ο περήφανος Κύπριος, γεμάτος αυτοπεποίθησης. Έσκυψε. Κόντυνε.

Πρακτικά, τι μπορούμε να κάνουμε; Ποια μέτρα εισηγείστε ή έχετε κατά νουν, που θα βοηθήσουν στην επιστροφή του αισθήματος δικαιοσύνης και οικονομικής ασφάλειας στην κυπριακή κοινωνία;

Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι η ακύρωση του κατάπτυστου αντιδημοκρατικού νόμου των εκποιήσεων express (Ιούλιος 2018) και το δικαίωμα προσφυγής των οφειλετών στη δικαιοσύνη. Μόνο σε απάνθρωπα φασιστικά καθεστώτα δεν επιτρέπεται η προσφυγή στη δικαιοσύνη. Είναι αναφαίρετο Ανθρώπινο Δικαίωμα και αποτελεί όνειδος και ντροπή στη σύγχρονη Κύπρο. Εμείς που πολεμήσαμε τους Άγγλους για να γίνουμε ελεύθεροι πολίτες και όχι ασήμαντοι υπήκοοι της Βασίλισσας, που μπήκαμε στην ευνομούμενη ΕΕ, βρεθήκαμε σε κενό δικαιοσύνης. Και αυτό το κενό, μόνο τα όπλα το γεμίζουν. Και αυτός είναι ο κύριος λόγος πίσω από κάθε μεγάλη επανάσταση. Η ανεμπόδιστη πρόσβαση στη δικαιοσύνη είναι θείο δώρο. Όχι ανθρώπινο. «Δικαιοσύνη μάθετε οι ενοικούντες επί της Γης» μάς λέει ο Προφήτης Ισαΐας. Μα παίρνει χρόνο η δικαιοσύνη, θα μας πουν τα μαντρόσκυλα των Βρυξελλών στην Κύπρο. Τότε τι, να την καταργήσουμε; Ναι, μας λένε, και το έκαναν διά νόμου το καλοκαίρι του 2018! Το δεύτερο, είναι να βλέπει ο Κύπριος πολίτης την περιουσία του να ξεπουλιέται στα ξένα funds για ένα κομμάτι ψωμί και να μην τον ακούει κανείς όταν οργισμένα και απεγνωσμένα τους φωνάζει να του το προσφέρουν και αυτού στην ίδια ή ακόμα και πιο ψηλή τιμή! Σε καμιά δημοκρατία της Ευρώπης δεν θα γινόταν αυτό. Άστε που κάθε νέα πώληση ΜΕΔ στους ξένους ισοδυναμεί με νέο κούρεμα του πλούτου των Κυπρίων. Το τρίτο είναι ότι ο πολίτης νιώθει πως αφέθηκε μόνος να αντιμετωπίσει την κρίση που ξεκίνησε το 2013 και μεγάλωσε σήμερα με την πανδημία. Ο πολίτης πρέπει να νιώσει το κράτος ότι είναι δίπλα του. Δεν μπορεί κάθε φορά που βγαίνει ένας από το Ivory Tower του, είτε είναι ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας ή ο Υπ. Οικονομικών ή ο Πρόεδρος του Δημοσιονομικού Συμβουλίου, να είναι για να εκφοβίσει τους πολίτες. Σε άλλες χώρες όλοι αυτοί είναι μπροστά για να βοηθήσουν τη χώρα ν’ αντεπεξέλθει στην πανδημία, ΟΧΙ για να κάνουν… «τέττε» τους πολίτες.

Η αμυντική θωράκιση

Ας αλλάξουμε θέμα και να πάμε στα της άμυνας του τόπου. Η Ελλάδα προχωρεί σε ένα φιλόδοξο, αλλά αναγκαίο, μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα. Η Κύπρος, τι κάνει; Η Κύπρος εγκατέλειψε την άμυνά της;

Αγγίξατε ένα πολύ ευαίσθητο για μένα θέμα. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν εδώ. Η εγκατάλειψη της άμυνάς μας και η διαφθορά νομίζετε είναι ξεχωριστά; Όλα αλληλένδετα είναι. Αν η αμυντική θωράκιση του τόπου ήταν όντως προτεραιότητά μας, αν πηγαίναμε εφεδρεία όλοι, ο τραπεζίτης, ο δικηγόρος, ο βουλευτής, ο ιερέας, ο δικαστής, ο καλουψιής, ο κτίστης, ο γιατρός και μέναμε στο ίδιο αντίσκηνο, στην ίδια διμοιρία, νομίζετε θα έτρεχε την επαύριον ο τραπεζίτης να ξεπουλήσει το σπίτι του αδύνατου οφειλέτη ή ο δικαστής θα έβαζε φυλακή τον φτωχό που χρωστά ΦΠΑ ή Κοινωνικές Ασφαλίσεις; Δεν είναι οι πλούσιοι που δεν μπορούν να πληρώσουν.

Μα, τη φυλάκιση του σώματος για χρέη την κατήργησε πριν από 2500 χρόνια ο Σόλων, ακόμα υπάρχει;

Μάλιστα, υπάρχει! Η Σεισάχθεια κατήργησε πριν από 2500 χρόνια την υποδούλωση του χρεώστη και εμείς ακόμα το εφαρμόζουμε! Μα, αν δεν το κάνουμε, μου είπαν λειτουργοί του Υπ. Εργασίας όταν έθεσα το θέμα πριν από 20 χρόνια στη Βουλή, θα αυξηθούν οι κακοπληρωτές. Δεν το αποκλείω, τους είπα. Αλλά είναι το κόστος να έχεις μια ευνομούμενη πολιτεία, μια κανονική φιλική χώρα που δεν φυλακίζει τους πολίτες της, για τα χρέη τους προς αυτή.

Θέλω να επιστρέψουμε στο θέμα της άμυνας. Είναι γνωστόν ότι ανέκαθεν ασχολούσασταν με το αμυντικό μας πρόβλημα. Τι νομίζετε ότι πρέπει να γίνει;

Εμείς εδώ στην Κύπρο, με ένα διάλειμμα 10 ετών (διακυβέρνηση Κληρίδη), ανακαλύψαμε το Δόγμα της Αποτρεπτικής Αδυναμίας. «Για ποιον πόλεμο μιλάτε;», είπε ο τότε Υπ. Εξωτερικών μας, όταν μπήκε το «Μπαρμπαρός» στην ΑΟΖ μας, «αφού δεν έχουμε ναυτικό»! Και συμφώνησε και ο τότε Υπ. Άμυνας. Περηφανευόμαστε που αποφεύγουμε τον πόλεμο, και ας παίρνει ο Τούρκος ό,τι θέλει ελεύθερα και αμαχητί! Ντροπή και όνειδος για τους διαδόχους των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, του ‘64 και ‘74 και όλων των προγόνων μας.

Τι πρέπει να γίνει; Πρακτικά τι εισηγείστε;

Αυτά πρέπει να γίνουν:

1. Όσοι μπορούν να φέρουν όπλο, να θεωρούνται στρατεύσιμοι. Μέχρι την ηλικία των 60 έχουμε 130.0000 στρατό, πρέπει να εκπαιδεύονται και αξιοποιούνται στην εφεδρεία. Κάτι το οποίο δεν γίνεται σήμερα. Επίσης πρέπει να εκπαιδεύονται οι δύο ανώτερες τάξεις του Λυκείου.
2. Η άμυνα του τόπου δεν μπορεί να είναι θέμα του μισού μόνο πληθυσμού της χώρας. Είναι αναγκαία η στράτευση των γυναικών μας. Νομίζετε έχουν οι Τούρκοι 6μηνίτες στρατιώτες την δύναμη να νικήσουν, όταν απέναντί τους έχουν τον παππού, τον υιό, τον εγγονό και την εγγονή; Για σκεφτείτε το;
3. Να φέρουμε στην Κύπρο μια μεραρχία από την Ελλάδα. Μόνον έτσι η Τουρκία και οι φίλοι της θα αντιληφθούν ότι οιαδήποτε κίνησή της στην Κύπρο θα προκαλέσει σίγουρα πόλεμο με την Ελλάδα. Κάτι που φρόντισαν το 1967 να εξαλειφθεί και 7 χρόνια αργότερα έγινε, διότι θα ήμασταν μόνοι μας.
4. Να γίνουν οι σωστοί και αναγκαίοι εξοπλισμοί. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αλλά μ’ έναν δανεισμό της τάξεως των €3 δις για 30 χρόνια και με 2% επιτόκιο, η Κύπρος γίνεται αστακός και η τουρκική λαβίδα στον «Βορρά» αδυνατίζει, με ό,τι αυτό σημαίνει για τα κατεχόμενα εδάφη μας...
5. Να εξουδετερώσουμε το ανόητο επιχείρημα των υψοχέρηδων, «μα θα τα βάλουμε με την Τουρκία;». Δεν θα τα βάλουμε με την Τουρκία, διότι δεν θέλουμε να καταλάβουμε την Άγκυρα, αλλά αυτοί να μην καταλάβουν την Πάφο. Η απόσταση Κερύνειας-Λευκωσίας 16 χλμ. είναι, μόνο τόσο λίγο. Η γραμμή αντιπαράταξης πολλές φορές μερικά μέτρα είναι. Δεν έχει βάθος το μέτωπο, γι’ αυτό, ό,τι γίνει, θα λήξει σε μερικές ώρες, όπως ακριβώς το 1974. Και αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει ούτε Κίνα να ήταν η Τουρκία. Άρα, δεν έχουν σημασία τα αριθμητικά δεδομένα, 800.000 με 80 εκατ.

Θα πολεμήσουν με ό,τι έχουν εδώ συν την αεροπορία τους. Γι’ αυτό θέλουμε τους S-300 στην Κύπρο ΤΩΡΑ! Με τους S-300 εδώ, τα τουρκικά F16 μένουν εκτός και μόνον τα ελληνικά F16 και Ραφάλ θα πετούν ελεύθερα. Game Changer!

Αυτά είναι μερικά από τα βήματα που πρέπει να γίνουν. Όμως, πάνω απ’ όλα είναι η κοινή απόφαση Κύπρου και Ελλάδος να προστατευθεί η Κύπρος πάση θυσία και να γίνουν εκ των προτέρων αυτά που πρέπει να γίνουν. Δυστυχώς, δεν έχουν ληφθεί παρά ημίμετρα, διότι ακριβώς δεν έχει παρθεί η Μεγάλη Απόφαση. Και όπως είναι το ισοζύγιο σήμερα, οι Τούρκοι πάνοπλοι και εμείς… παραλία, κινδυνεύουμε να βρεθούμε σε ένα αντίσκηνο στο Αιγάλεω πρόσφυγες.

Το μεταναστευτικό

Ένα άλλο κρίσιμο θέμα είναι αυτό της λεγόμενης παράνομης μετανάστευσης. Ποιες οι απόψεις σας;

Μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να σωθούμε από τους Τούρκους και η ΕΕ θα μας παραδώσει στους Αραβοαφρικανούς μουσουλμάνους και άλλων αποχρώσεων. Ένα μικρό δοχείο είμαστε και δεν μπορούμε να δεχθούμε όλους τους αδικημένους του κόσμου. Δεν μπορεί η Δανία να δέχεται πέρσι 1500 αιτητές ασύλου και εμείς 7000!!!. Και κανείς να μην ενδιαφέρεται! Ο Πρόεδρος μέσα από τα «φιμέ» τζάμια της λιμουζίνας του όλους «μαύρους» μάς βλέπει. Δεν πάει άλλο. Όλοι οι λαθρομετανάστες να επιστρέψουν στις χώρες τους. Όσοι ήλθαν από ησυχασμένες περιοχές της Συρίας να επιστρέψουν. Κάποιοι «προοδευτικοί» θα μας κατηγορήσουν. Πότε όμως το σωστό ήταν χωρίς αντιπάλους;

Μια και αναφέρατε τον ΠτΔ, τι νομίζετε θα θυμάται ο κόσμος από τη διακυβέρνησή του; Τι δεν θα σκορπίσει μακριά ο αγέρας;

Νομίζω τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη θα την θυμάται ο κόσμος για 4 αρνητικά και 1 θετικό. Τα αρνητικά είναι, 1ον η αποτυχία του να προστατεύσει την Κύπρο από το κούρεμα όπως τα κατάφεραν άλλοι πρωθυπουργοί για τις χώρες τους. 2ον, η άκρατη λαθρομετανάστευση που γέμισε η Κύπρος με αλλόθρησκους, αλλόφιλους, αλλότροπους ξένους που αλλοιώνουν τον Ελληνικό Χριστιανικό Χαρακτήρα της κοινωνίας μας. Αποελληνοποιείται και αποχριστιανοποιείται το ελεύθερο τμήμα της χώρας μας. Αυτό που εμείς διοικούμε! 3ον, η εκρίζωση κάθε επιθυμίας όχι μόνο απελευθέρωσης των κατεχόμενων αλλά και προάσπισης των ελεύθερων εδαφών μας. Ξάπλα-φραπέ + χαβαλές έγινε τρόπος ζωής. 4ον το ξεπούλημα και κλείσιμο του Συνεργατισμού, όπου έγινε η μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου από τους πολλούς και φτωχούς στους λίγους και πλούσιους. Και που άφησε τις λαϊκές τάξεις χωρίς πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις. Η ύπαιθρος λ.χ. έχει αποκοπεί από το τραπεζικό σύστημα. Αυτό οδήγησε στην εμφάνιση μιας νέας τάξης, των νεόφτωχων.

Το ένα θετικό που θα τον θυμάται ο λαός είναι το ΓΕΣΥ. Αυτό όντως είναι ένα μεγάλο λαϊκό ευεργέτημα.

Στο ζύγι όμως ο άνθρωπος θυμάται περισσότερο αυτά που τον έβλαψαν παρά αυτά που τον ωφέλησαν.

Το ΠΑΤΡΙ.Σ θα είναι στις εκλογές

Κύριε, Ρότσα, έρχονται εκλογές. Το ΠΑΤΡΙ.Σ θα κατέβει; θα διεκδικήσει παρουσία στη Βουλή τον Μάιο;

Δράττομαι της ευκαιρίας να δηλώσω ότι όντως ο Πατριωτικός Συνασπισμός (ΠΑΤΡΙ.Σ) θα διεκδικήσει είσοδο στη Βουλή και καλώ τον κόσμο να μας αξιολογήσει βάσει των θέσεών μας και έτσι να τοποθετηθεί. Γνωρίζοντας πώς ψηφίζει ο Κύπριος ψηφοφόρος, δεν τρέφουμε αυταπάτες, γι’ αυτό ζητούμε μια ψήφο μόνο από κάθε σπίτι.

Και κάτι τελευταίο. Για την άτυπη Πενταμερή, τι νομίζετε;

Θα σας πω τι είπε ο Καποδίστριας: Όποιος αναμένει κάτι όταν διαπραγματεύεται με την Τουρκία, περιφρονεί εμπειρίες αιώνων.

Τελικά, ποιο είναι το κύριο πρόβλημα της Κύπρου, κατά την άποψή σας;

Η απουσία Ηγέτη. Μας λείπει ο εμπνευσμένος ηψικρατείν ηγέτης, που εμείς να βλέπουμε πάντοτε την πλάτη του και αυτός ουδέποτε τη δική μας.