Συζητήσεις σχετικά με την πανδημία του κορωνοϊού διεθνώς

Στον τόπο μας είμαστε τώρα περισσότερο απασχολημένοι σχετικά με την πανδημία, στο πώς θα κατορθώσουμε να ελαττώσομε τα κρούσματα, τους θανάτους κα τα άλλα επακόλουθα του κορωνοϊού. Ο κόσμος είναι προβληματισμένος με τα αυστηρά μέτρα σχετικά με την πανδημία και κυρίως το μέτρο που εμποδίζει την ελευθερία κινήσεων και βλέπει προς το εμβόλιο ως την σανίδα σωτηρίας ή τουλάχιστον την κυριότερη άμυνά μας απέναντι στη θανατηφόρο επιδημία. Αυτό βέβαια είναι φυσικό.

Και όμως. Σε πλέον ανεπτυγμένες χώρες υπάρχουν περισσότεροι προβληματισμοί σχετικά με τον κορωνοϊό. Απ’ ό,τι βλέπουμε στα ΜΜΕ της Ελβετίας υπάρχουν προβληματισμοί σχετικά με τη μάστιγα αυτή. Μια ομάδα Ελβετών γιατρών και επαγγελματιών υγείας, που περιλαμβάνει ιατρικά και παραϊατρικά επαγγέλματα, προβληματίζονται για το εμβόλιο και ζητούν ένα μορατόριουμ στον εμβολιασμό εναντίον του Covid-19. To κυριότερο επιχείρημα είναι ότι τα εμβόλια δεν έχουν ακόμη δοκιμασθεί αρκετά, ώστε πολλές ερωτήσεις μένουν αναπάντητες, όπως η διάρκεια της προστασίας του εμβολίου ή ακόμη και ο ακριβής βαθμός προστασίας, οι μεσοπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες συνέπειες των εμβολίων, πράγμα το οποίο είναι πολύ σοβαρό. Πέραν των 700 Ελβετών επαγγελματιών υγείας, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Τύπου, υπέγραψαν αυτήν την αίτηση για μορατόριουμ. Εξηγούν ότι δεν είναι εναντίον του εμβολιασμού, αλλά ανησυχούν για οιαδήποτε βλαβερά αποτελέσματα των εμβολίων. Υποστηρίζουν ότι πρέπει να περιμένουμε περισσότερο ασφαλή εμβόλια, που θα γίνουν σύμφωνα με παραδοσιακούς τρόπους, εντός των προσεχών μηνών.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι η θέση για μορατόριουμ έχει την πλειοψηφία. Ενδιαφέροντες, όμως, είναι οι προβληματισμοί μερικών ειδικών για τα εμβόλια.

Εκτός από τα ιατρικά επαγγέλματα βλέπει κανείς στον Τύπο ενδιαφέρουσες επιστολές αναγνωστών σχετικά με αυτό το θέμα. Ένας απόφοιτος του φημισμένου πολυτεχνείου της Ζυρίχης, μηχανολόγος, ζητά συμπάθεια από τον Τύπο όχι μόνο για εκείνους που είναι υπέρ του εμβολίου, αλλά και για τους πολεμίους του εμβολίου. Και εισηγείται ότι εφόσον δεν ξέρουμε τις συνέπειες των εμβολίων βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, θα μπορούσε ο εμβολιασμός να προτείνετο σύμφωνα με την ηλικία και το προσδόκιμο επιβίωσης. Έτσι προτείνει οι πέραν των 80 οπωσδήποτε να εμβολιάζονται, οι πέραν των 70 μάλλον να εμβολιάζονται και για εκείνους που είναι 60 ετών και κάτω να τους αναφέρεται απλώς η ύπαρξη των εμβολίων και να αποφασίζουν οι ίδιοι. Η εφημερίδα βάζει ως τίτλο στην επιστολή του αναγνώστη: «Gare à la dictature sanitaire» («Τέλος στην υγειονομική δικτατορία»).

Είναι πιστεύω ενδιαφέρον να βλέπουμε τι σκέφτεται ο έξω κόσμος, ή εκτός της νησιώτικής μας πατρίδας. Δεν σημαίνει ότι οι μειοψηφίες έχουν δίκιο. Εν τούτοις, μας προκαλούν να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε για τους εαυτούς μας με τη βοήθεια βέβαια των ειδικών. Αυτοί που είναι εναντίον του εμβολίου είναι μια μειοψηφία. Δεν σημαίνει ότι είναι σωστοί. Μας δίδουν, όμως, επαναλαμβάνω, ιδέες που είναι χρήσιμες να ξέρουμε.

Το κυριότερο που πρέπει να προσέξουμε είναι η ελευθερία που επικρατεί σε ορισμένες κοινωνίες και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται τα προβλήματα.

*Δικηγόρος, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων (Η.Ε.Ι., Γενεύης Ελβετίας). Πρόεδρος του Ιδρύματος Θεοδούλου. Πρώην Μέλος της Γραμματείας του ΟΗΕ στο Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πρόεδρος του Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών Κύπρου