“Ώ Θεέ μου! Έως πότε, ώ Έλληνες, να πλανώμεθα τόσον αστοχάστως;”

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε του 63% της Κυπριακής Δημοκρατίας…

Τα τελευταία ταμ-ταμ των Τούρκων κουρσάρων, με αναίδεια και θρασύτητα χιλίων πιθήκων διακηρύττουν πως:

  • Δεν συζητούν πια ομοσπονδιακή «λύση», αλλά «δια-λύση». Μια «λύση», η οποία βασίζεται σε δυο ίσα κράτη και…
  • «Οι Τούρκοι στρατιώτες βρίσκονται στη «Βόρεια Κύπρο» ως ειρηνευτική δύναμη και δεν πρόκειται να αποχωρήσουν ποτέ από το νησί».

Οι ξιφήρεις αυτές διακηρύξεις των Τούρκων διαλαλητών έχουν φέρει τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών σε αμηχανία και τους κλειδοκράτορες του κυπριακού προβλήματος, τη Μεγάλη Βρετανία, σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Παρ’ όλη τη ρεκλαμαρισμένη «καλή τους διάθεση» να βοηθήσουν τα δύο μέρη να βρουν μια λύση win-win!

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε…

Ακόμα κι η «κουτσή Μαρία» έχει συνειδητοποιήσει πως «λάθος δρόμο πήραμε». Οι νερόβραστες παραπομπές μας στο «Διεθνές Άδικο» πήγαν άπατες. Άδικα «αντλούσαμε εις πίθον Δαναΐδων» τόσα χρόνια! Τόσο εσείς όσο κι ο Έλληνας Πρωθυπουργός δηλώσατε πρόσφατα στους Ευρωπαίους συνεταίρους μας πως η «πολιτική του κατευνασμού της Τουρκίας έχει αποτύχει»…

Γιατί, λοιπόν, μετά από 47 χρόνια διασυρμού, ασπόνδυλης πολιτικής και τσιφούτικης συμπεριφοράς, διστάζετε να κτυπήσετε το χέρι σας στο τραπέζι και να πείτε στους αμύντορες προασπιστές του «Διεθνούς Αδίκου», κύριοι… «ώς εδώ και μη παρέκει»…

Έχετε τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών με το μέρος σας. Με το μέρος σας έχετε και τις τελευταίες πειρατικές εξορμήσεις των Τούρκων κουρσάρων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Έχετε το πικνίκ του σουλτάνου Μωάμεθ Γ΄ στις αμμουδιές της αλύτρωτης Αμμοχώστου. Έχετε τις τελευταίες δηλώσεις του ξενόδουλου «μαλιστάκια» της Τουρκίας και καϊμακάμη της κατεχόμενης κυπριακής περιοχής της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, κύριου Ερσίν Τατάρ.

Συνοψίζοντας, θα έλεγα, κύριε Πρόεδρε, πως… έχετε το ΔΙΚΙΟ με το μέρος σας!

Γιατί επιμένετε να ακούτε τις σειρήνες; Πως τάχατες «δεν υπάρχει άλλος δρόμος…».

Κι έρχομαι στο δεύτερο ντελάλημα των Τούρκων:

  • «Οι Τούρκοι στρατιώτες βρίσκονται στη ‘‘Βόρεια Κύπρο’’ ως ειρηνευτική δύναμη και δεν πρόκειται να αποχωρήσουν ποτέ από το νησί».

Έχουν δίκιο! Και ξέρετε γιατί έχουν δίκιο, κύριε Πρόεδρε; Γιατί με την υπογραφή μας το 1959, μαζί με την προδοτική ενέργεια των Ελλήνων συνταγματαρχών και μιας χούφτας Κυπρίων «υπερπατριωτών» ηλιθίων, τους δώσαμε το ΝΟΜΙΜΟ δικαίωμα να εισβάλουν στην Κύπρο διακηρύττοντας πως ήρθαν για να διαφυλάξουν την ειρήνη!

Ναι, κύριε Πρόεδρε, εμείς τους δώσαμε το δικαίωμα αυτό. Υπογράφοντας ΛΑΘΟΣ ΛΥΣΗ. Αυτό ακριβώς που πάμε να πράξουμε και τώρα… Να υπογράψουμε άλλη μια λάθος λύση νομιμοποιώντας την ΚΑΤΟΧΗ!

Και τι άλλο μπορούμε να κάνουμε, κύριε Σιδερά; Ποιαν άλλη επιλογή έχουμε; Μήπως να πάμε σε πόλεμο… δικαιολογημένα θα ρωτούσε κανείς…

ΟΧΙ!

Θα ήμουν ηλίθιος και αφελής να ισχυριστώ κάτι τέτοιο. Για πολλοστή φορά επαναλαμβάνω πως είμαι φιλειρηνιστής. Αν είναι δυνατόν, δεν θα ήθελα να χυθεί ούτε μια σταγόνα αίμα. Ούτε Τούρκου, ούτε Έλληνα. Κι ας με αποκαλέσουν κάποιοι «προδότη». Μάνα τους βύζαξε κι αυτούς… Αν τώρα οι Τούρκοι επιχειρήσουν να προχωρήσουν έστω κι ένα βήμα ακόμα, να είστε βέβαιος, κύριε Πρόεδρε, πως δεν θα διστάσω να πάρω το γιαταγάνι μου και να φωνάξω «αέρα»…

Υπάρχει μια άλλη λύση. Μια λύση σαφώς πιο ορθόβουλη… Μια λύση, η οποία στοχεύει στην ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της Κύπρου. Ναι! Επαναλαμβάνω κι ας μειδιούν μερικοί.

Μια λύση, η οποία στοχεύει στην ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της Κύπρου…

Μια λύση, η οποία δεν θα παραδώσει την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, τη Μόρφου, τη Λάπηθο, τον Καραβά, την Καρπασία, τον Πενταδάκτυλο, το Αββαείο του Μπέλλα Πάις, τα κάστρα του Αγίου Ιλαρίωνα, της Καντάρας και του Βουφαβέντο, την εκκλησιά του Αποστόλου Αντρέα και όλα τα υπόλοιπα αλυσόδετα χωριά μας στους Τούρκους κουρσάρους, με μια δικιά σας επικυρωμένη μονοκονδυλιά …

Η λύση που προτείνω, είναι η λύση της «Βελούδινης Επανάστασης»…

Βάζουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τη λέξη «απελευθέρωση», ντελαλίζουμε σε όλα τα φόρουμ πως η πατρίδα μας δεν είναι χωράφι που κόβεται σε οικόπεδα, και ΑΝΑΙΜΑΚΤΑ διεκδικούμε το δίκιο μας.

Μα, αυτό θα πάρει χρόνια, θα ισχυριστούν πολλοί. Κάθε μέρα που περνά χειροτερεύουν τα πράγματα. Καθιερώνεται το status quo και μειώνεται η πιθανότητα να «πάρουμε κάτι πίσω»…

Συμφωνώ! Θα πάρει χρόνια. Και όντως μία συμφωνία «αμάν-αμάν να τελειώνουμε πια μ’ αυτή την ιστορία» θα στερήσει το δικαίωμα από κάποιους από εμάς να επιστρέψουμε πίσω στα πατρογονικά μας σπίτια και στις περιουσίες μας… Με την ψευδαίσθηση, βέβαια, πως δόξα τω Θεώ, θα τελειώσουν τα βάσανά μας.

Τα «βάσανά μας», όμως, δεν θα τελειώσουν! Μιας και το «Μωαμεθανικό δίκαιο» κατοχυρώνει πως τα «Λάφυρα Πολέμου» ανήκουν ΝΟΜΙΜΑ στην Τουρκία… Πως πρέπει να αποδείξουμε πως η περιουσίες αυτές είναι όντως δικές μας και δεν ανήκουν στον Εβκάφ! Κι αυτό πρέπει να το αποδείξουμε σε τούρκικα δικαστήρια! Κι άντε τώρα να βρούμε το δίκιο μας…

Μια «Βελούδινη Επανάσταση» θα αποτρέψει αυτόν τον κίνδυνο και δεν θα δώσει στην Τουρκία επιπλέον ΝΟΜΙΜΕΣ εξουσιοδοτήσεις ή άλλα δικαιώματα. Κι ούτε θα της επιτρέψει, με προβοκατόρικες κινήσεις να μεθοδεύσει την ολοκλήρωση των σχεδίων της. Σχέδια τα οποία δεν είναι άλλα από το να πάρει παραμάζωμα τον Ελληνισμό της Κύπρου και να καταστήσει το νησί προτεκτοράτο της…

Να πω και κάτι τελευταίο και τελειώνω, αξιότιμε κύριε Πρόεδρε. Την ευθύνη να διαφυλάξετε την ακεραιότητα της Κύπρου δεν την οφείλετε στη δική μας γενιά. Πάει, εμείς το χάσαμε το παιχνίδι…

Την ευθύνη αυτή την οφείλετε… ΣΤΗ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ!

*Συγγραφέας, συνθέτης, παραγωγός, σκηνοθέτης