Όταν οι κλέφτες φοράνε κοστούμι «Armani»!

Δεν σκάμπαζα ποτές μου «οικονομικά». Και δεν χαμπαριάζω γρι μ’ ότι έχει να κάνει με τη διαχείριση του χρήματος. Ενδεχομένως, στον τομέα αυτό, να είμαι ο πιο βλαξ άνθρωπος στον κόσμο. Πώς αλλιώς εξηγείται ότι επέτρεψα σε δύο-τρεις αετονύχηδες κομπογιαννίτες να με κλέψουν στο ζύγι. Σουφρώνοντας όλα όσα με κόπο και ιδρώτα κατάφερα να κερδίσω όλα αυτά τα χρόνια…

Η μόνη μου δικαιολογία είναι ότι εμπιστεύθηκα τους ανθρώπους. Ήμουν αυτό που λέμε, απονήρευτος. Αφελής και αγαθιάρης! Αλλιώς είχα στο μυαλό μου την εικόνα του μπαγαμπόντη και του κλέφτη. Τους ριφιφήδες τους φανταζόμουν να κυκλοφορούν τις νύχτες μέσα σε μαύρα σκοτάδια. Κρατώντας ένα μάτσο κλειδιά στο ένα χέρι κι ένα «κλεφτοφάναρο» στο άλλο…

Με έφαγε το Χόλιγουντ, βλέπετε. Με επηρέασε η βασίλισσα του αστυνομικού θρίλερ, Άγκαθα Κρίστι. Η αστυνομική λογοτεχνία του Έντγκαρ Άλαν Πόε και οι ιστορίες μυστηρίου και τρόμου του Στίβεν Κινγκ! Πού να φανταστώ ο καψερός πως οι πιο επικίνδυνοι κλέφτες βρίσκονται ανάμεσά μας· κυκλοφορούν καταμεσήμερο, φοράνε κοστούμι «Armani» κι οδηγούν Μερσεντές!

Μετά τη μακρόχρονη απουσία μου στο εξωτερικό, όπου χρόνια νεφελοβατούσα μέσα στην ουτοπία των «σεναρίων» που έγραφα, επέστρεψα και πάλι στην Κύπρο. Προσγειώθηκα ανώμαλα, όμως. Και δεν μιλάω για την προσγείωσή μου στο αεροδρόμιο της Λάρνακας. Μιλώ για την «contranaturam» άτσαλη προσγείωσή μου μέσα στον βούρκο και τη σαπίλα της διαφθοράς. Σε μια Κύπρο άγνωστη σε μένα. Σε μια Κύπρο αλαλούμ, βουτηγμένη στην κόπρο της διαπλοκής και στο βόρβορο της ηθικής πορνείας!

Κι εκεί που το εθνικό μας θέμα έπρεπε να απασχολεί όλους τους Έλληνες της αλυσόδετης Κύπρου πιότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, αυτό που καθημερινά φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στα δελτία ειδήσεων των καναλιών είναι…

Η διαφθορά, τα οικονομικά σκάνδαλα και η κατάχρηση εξουσίας!

• Μικροπρεπείς πολιτικοί να σκυλιάζονται στις οθόνες των τηλεοράσεων βάζοντας στο κάδρο του πλιάτσικου ο ένας τον άλλο…
• Αρχιερείς να αποκαλύπτουν ημέτερες «αμαρτίες». Να μιλούν για «κλοπές» που ενδεχομένως διέπραξαν στο στυλ «μαζί τα φάγαμε» και να εκφράζουν την «ιερή» τους αγανάκτηση για τα τεκταινόμενα στην Εκκλησία του Θεού. Να δακτυλοδεικτούν ο ένας τον άλλο και με χαμέρπεια κολάκων να ακρωτηριάζουν την Ορθοδοξία…
• Μια άβουλη Βουλή, η οποία με πρόχειρες νομοθεσίες χάρισε υπερεξουσίες στους τραπεζίτες, για να μπορούν «με στάμπα και βούλα» να βγάζουν στο σφυρί την πρώτη κατοικία των ανήμπορων να αντιδράσουν δανειοληπτών…
• Τράπεζες και τραπεζίτες να έχουν ουσιαστικά «εξαγοράσει» κοινοβουλευτικές ψήφους. «Χαρίζοντας» σε οπορτουνιστές βουλευτές «κόκκινα» δάνεια.
• Τράπεζες και τραπεζίτες, που με τις δικές τους εγκληματικές ενέργειες κατάφεραν να πτωχεύσουν την οικονομία της Κύπρου. Σκορπώντας με αμυαλοσύνη και ασυδοσία τα λεφτά των καταθετών τους…
• Τράπεζες και τραπεζίτες, που δάνειζαν «δανεικά κι αγύριστα», εκατομμύρια ευρώ σε «ξηγημένους» επιχειρηματίες της «ανφάν γκατέ» κοινωνίας της Κύπρου. Την ίδια στιγμή που οι ίδιοι αυτοί «κύριοι» αρνούνταν να εγκρίνουν δάνεια των 5.000-10.000 ευρώ σε αδειοπούγγηδες οικογενειάρχες, που χρειαζόντουσαν λεφτά για να σπουδάσουν τα παιδιά τους.

Κι αφού με την κομπογιαννίτικη διαχείρισή τους κατάφεραν να πτωχεύσουν τις τράπεζες, και μαζί την οικονομία του τόπου, αντί οι κύριοι «τραπεζίτες» να καταλήξουν «στης φυλακής τα σίδερα που ‘ναι για τους λεβέντες», για τις κακουργηματικές τους ατασθαλίες, το ΠΟΣΔ - Παγκόσμιο Οικονομικό Σύστημα Διαφθοράς - τούς λύτρωσε. Ζητώντας και ρέστα από πάνω. Υποχρεώνοντας τους Κύπριους φορολογούμενους να ξεπλύνουν τον στάβλο του Αυγεία· και με μια ψαλιδιά «κούρεψαν και κούρσεψαν» τις καταθέσεις τους. Συνολικού ύψους πάνω από 10 δις ευρώ!

Και σήμερα, οι «κύριοι» αυτοί φορώντας κοστούμια «Armani» και μεταξωτές γραβάτες, συνεχίζουν να κορδώνουν πίσω από τα ακριβά τους γραφεία. Βγάζοντας στο σφυρί το βιός του φουκαριάρη κι αδύναμου να αντιδράσει δανειολήπτη.

Την ίδια ώρα, κάποιοι «μεγαλοσουπερμαρκετάδες», αφού φρόντισαν να εκταμιεύσουν τα εκατομμύρια που έκλεψαν από τους κακοπορεμένους προμηθευτές τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό… στη συνέχεια κήρυξαν πτώχευση. Κι αφού πέρασαν μερικούς μήνες στην φυλακή, έτσι για το θεαθήναι, τους δόθηκε… Ήμαρτον Κύριε, απονομή χάριτος! Ενώ δύσμοιροι μεροκαματιάρηδες παραμένουν στη φυλακή για χρέη των 1.000 και 2.000 ευρώ!

Δεν ξέρω σε ποιο «οικονομικό έγκλημα» να αναφερθώ πρώτα. Στη φούσκα του χρηματιστηρίου; Στην αισχρουργία του κουρέματος; Στην κακουργηματική διαχείριση της Συνεργατικής Τράπεζας; Στην αθλιότητα και τη βρομοδουλειά που στήθηκε γύρω από τα χρυσά διαβατήρια των πολιτογραφήσεων… Όπου δεκάδες δικηγορικά γραφεία, λογιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες, ντιβέλοπερς και πολιτικοί ντελιβεράδες κατάφεραν να πουλήσουν την ψυχή τους στον διάβολο για «δέκα ρούβλια»;

Για την ανεκτικότητα των νομοθετών, που από το 2007 που άρχισε το «προγραμματισμένο» γλέντι των πολιτογραφήσεων μέχρι και το 2019, «ΣΚΟΠΙΜΑ» άφησαν «χαραμάδες» στη νομοθεσία για να μη χαλάσουν το τρικούβερτο πάρτι που είχαν στήσει οι «κουμπάροι» τους;

Στη δυσερμήνευτη και αλαμπουρνέζικη λίστα Γιωρκάτζη; Η οποία «ΣΚΟΠΙΜΑ» και πάλι συμπεριλαμβάνει δεκάδες χιλιάδες ονόματα δανειοληπτών. Σε μια εσκεμμένη προσπάθεια να καλύψει τους χρυσοδάκτυλους ριφιφήδες, στους οποίους χαρίστηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια· κι οποίοι σε «αντιχάρισμα» ψήφισαν ένα σωρό νομοθετήματα υπέρ των τραπεζών;

Ή να αναφερθώ στα δυσώνυμα εξωτικά ταξίδια σε «χώρες μαγικές και ονειρεμένες», με ιδιωτικά τζετ, τα οποία αφήνουν εκτεθειμένο κι αυτόν ακόμα τον ύπατο «άρχοντα» της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Πραγματικά δεν ξέρω από που ν’ αρχίσω και πού να σταματήσω. Μια ζωή ονειροβατούσα μέσα στα «παραμύθια» που έγραφα. Με την επιστροφή μου στην Κύπρο, όμως, το παραμύθι τέλειωσε…

Μου ζητείται να ζήσω σε μια κοινωνία τυχοδιωχτική. Σε μια κοινωνία, την οποία κατά το πλείστον κυβερνούν πολιτευτές ηθικά αχαλίνωτοι και εξαχρειωμένοι. Και λέω «κατά το πλείστον», γιατί δεν μπορεί! Δεν είναι δυνατόν. Πρέπει μέσα σ’ αυτόν τον βούρκο της διαφθοράς να υπάρχουν και μερικοί έντιμοι πολιτευτές, να πάρει ευχή…

Και διερωτώμαι. Είναι κάτι που μπορώ ή που πρέπει να κάνω; Ή να συνεχίσω να γκρινιάζω «εξ αποστάσεως» από την άνεση του καναπέ μου και να κρύβομαι πίσω από το ασφαλές παραβάν του Facebook;

Μετά από ώριμη σκέψη αποφάσισα πως έχω τρεις επιλογές:

Η πρώτη… Να βουτήξω κι εγώ μέσα στον βόθρο της ηθικής σαπίλας. Να γίνω «ριφιφί» μήπως και προκόψω…

Η δεύτερη… Να πάρω μια σκούπα και ν’ αρχίσω να σκουπίζω τα αποπατήματα της διαφθοράς και της πολιτικής αθλιότητας!

Κι η τρίτη… Να μπω σ’ ένα αεροπλάνο και πάω να ζήσω «στη Χονολουλού… στη Χονολουλού», όπως λέει και ένα άσμα του καλού μου φίλου Δάκη!

*Συγγραφέας, Συνθέτης, Παραγωγός & Σκηνοθέτης, Επίτιμος Καθηγητής, Πρόεδρος του Συνδέσμου «ΧΑΡΙΣΜΑ»