Στον ψυχολόγο οι έφηβοι λόγω εγκλεισμού

Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, για παράταση της λειτουργίας των Γυμνασίων με εξ αποστάσεως εκπαίδευση μέχρι και τις 31 Μαρτίου, μόνο αντιδράσεις μπορούσε να φέρει. Οργανωμένοι γονείς και εκπαιδευτικοί εξέφρασαν την έντονη δυσαρέσκειά τους, κάνοντας, μάλιστα, λόγο για στοχοποίηση των παιδιών. Ο Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Γονέων Μέσης Εκπαίδευσης, Χαράλαμπος Διονυσίου, μιλώντας στη «Σημερινή», χαρακτήρισε παράλογη την απόφαση αυτή, τονίζοντας μάλιστα ότι τα παιδιά που παραμένουν στο σπίτι χρήζουν ψυχολογικής στήριξης. Στην ίδια πλευρά ο Πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ, κ. Θέμης Πολυβίου, ανέφερε ότι «θα ήταν λογικότερο τουλάχιστον να επιστρέψει η Γ’ Γυμνασίου, έτσι ώστε να γίνεται σταδιακά και ομαλά η επιστροφή των παιδιών».

«Η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές»

Οι αντιδράσεις ήταν αναμενόμενες, εφόσον η μεγάλη χρονική διάρκεια παραμονής στο σπίτι δημιούργησε ένα κλίμα δυσφορίας, απογοήτευσης και απαξίωσης. «Η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργήσει εις όφελος των μαθητών», επανέλαβε ο κ. Πολυβίου, τονίζοντας ότι αυτή δεν μπορεί να αντικαταστήσει την διά ζώσης διδασκαλία.

Οπισθοδρομική χαρακτήρισε επίσης την απόφαση του Υπουργικού για κλείσιμο των Δημοτικών στη Λεμεσό, ο Γ.Γ. της ΠΟΕΔ, κ. Χάρης Χαραλάμπους, ο οποίος σε πρόσφατες δηλώσεις του ανέφερε ότι «αν και δεν είναι ευχάριστο, εντούτοις είναι μια φυσιολογική εξέλιξη. Από τη στιγμή που σε μια αίθουσα βρίσκονται είκοσι παιδιά, το ένα δίπλα στο άλλο, με έναν εκπαιδευτικό, με κλειστές πόρτες και παράθυρα χωρίς μάσκες, είναι λογικό να υπάρξουν αυτά τα κρούσματα».

Οι συνέπειες του εγκλεισμού

Το αν είναι ή όχι αποδοτική η τηλεκπαίδευση δεν είναι το μόνο θέμα που εγείρεται στον κυκεώνα των εξελίξεων. Η παρατεταμένη παραμονή στο σπίτι, μόνο αρνητικές συνέπειες θα μπορούσε να επιφέρει. Η κλινική ψυχολόγος Χριστίνα Πέτα, μιλώντας στη «Σημερινή», πιστοποίησε το γεγονός ότι αυξήθηκαν οι αριθμοί των εφήβων που χρήζουν ψυχολογικής υποστήριξης. «Υπάρχει αύξηση στους εφήβους που ζητούν βοήθεια και ψυχολογική στήριξη. Με κύριες ενδείξεις τη μελαγχολία, κάποια στοιχεία καταθλιπτικά και το ότι χάνουν το ενδιαφέρον τους και τον ενθουσιασμό τους για το τι συμβαίνει γύρω τους».

Σε ερώτησή μας πότε ο εγκλεισμός των εφήβων σταματά να είναι «φυσιολογικός», η κλινική ψυχολόγος ανέφερε ότι «όταν οι έφηβοι εγκλειστούν πάνω από μια μέρα αρχίζουν τα προβλήματα. Τα προβλήματα βέβαια θα καθοριστούν από την προσωπικότητα του ίδιου του παιδιού, από το περιβάλλον όπου βρίσκεται το ίδιο το παιδί και από την προσέγγιση του εκπαιδευτικού περιβάλλοντος».

Παραφροσύνη η τηλεκπαίδευση

Η διαδικασία της τηλεκπαίδευσης για τους εφήβους μπορεί να ήταν αναγκαιότητα, αλλά οι επιπτώσεις της θα πρέπει να μελετηθούν εις βάθος. Επιπτώσεις που αγγίζουν όχι μόνο μαθητές, αλλά και εκπαιδευτικούς, σύμφωνα με την κ. Πέτα. «Το να κάθεσαι μπροστά από μια οθόνη και να μιλάς μόνος σου χωρίς να ξέρεις ποιος σε ακούει πραγματικά, αντιλαμβάνεσαι ότι και αυτό είναι ψυχοφθόρο για τους ίδιους τους καθηγητές. Η όλη διαδικασία της τηλεκπαίδευσης είναι παραφροσύνη.

»Οι νέοι πλέον δεν έχουν ενδιαφέρον να διαβάσουν, δεν έχουν κίνητρο. Μπορεί κάτω από τις συνθήκες που ζούμε σήμερα να ήταν αναγκαιότητα, να μην είχαμε άλλη επιλογή, αλλά θα πρέπει να είμαστε και γνώστες των επιπτώσεων για να προλάβουμε το κακό».

Δεν γίνεται να απομονωθεί το ανθρώπινο είδος

Ο ψυχικός κόσμος των παιδιών είναι καθ’όλα σημαντικός και επιβάλλεται μια ισορροπία. Ένας τρόπος αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών, σύμφωνα με την ψυχολόγο, είναι η αντίληψη απ’ όλους τους αρμοδίους ότι «αυτήν την στιγμή προέχει η επαναφορά της ψυχικής υγείας των παιδιών μας και όχι η κάλυψη της ύλης. Αυτήν τη στιγμή τα παιδιά δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν αποδοτικά στο να μαθαίνουν».

Όσο για το τι μπορεί να προσφέρει η οικογένεια, η κ. Πέτα εισηγήθηκε όπως σταθεί στο πλευρό των παιδιών. «Η οικογένεια έχει δύο πράγματα να κάνει. Το ένα είναι η επικοινωνία με τα παιδιά και το άλλο να ακολουθήσει όσο πιο πολλές δραστηριότητες στο πλαίσιο του επιτρεπτού γίνεται. Τα παιδιά επιβάλλεται να βγουν έξω. Σε πάρκα, βουνά, θάλασσα… και επίσης να υπάρχει κοινωνικοποίηση. Να έρχονται φίλοι των παιδιών στα σπίτια. Όσο είναι αυτό επιτρεπτό. Δεν γίνεται να απαιτούμε να απομονωθεί το ανθρώπινο είδος, αυτό δεν είναι φυσιολογικό».