Τι απέμεινε από το 24% στην 18ετία Ερντογάν;
ΕΝΑΣ από τους ισχυρούς παράγοντες, ο οποίος συνέβαλε στην απόφαση του 24% του λαού να ψηφίσει ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα του 2004 για το Σχέδιο Ανάν, ήταν η ιδέα, η εικόνα, η πεποίθηση, η εκτίμηση που είχε σχηματιστεί μέχρι τότε, στη Λευκωσία και στην Αθήνα, για τον «καλό», τον «ευρωπαϊστή», τον «ισλαμοδημοκράτη», «προοδευτικό», «ειρηνιστή» κ.ο.κ. νέο τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Το νεο-ισλαμικό κόμμα ΑΚΡ (Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης), του Ερντογάν, είχε κερδίσει τις τουρκικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 2002.
Ο ίδιος έγινε ο 57ος πρωθυπουργός της Τουρκίας στις 14 Μαρτίου 2003.
ΑΥΡΙΟ, 14.3.2021, συμπληρώνονται δεκαοκτώ χρόνια Ερντογανοκρατίας. Προσωπικής, προσωποπαγούς, μονοκρατορίας του Ερντογάν. Η εξουσία του οποίου στην πράξη, του προσέδωσε έντονα χαρακτηριστικά τουρκο-ισλαμιστή Νεο-Σουλτάνου και Νεο-Χαλίφη. Με επίμονη και διακηρυγμένη πολιτική επιβολής της Νεο-Οθωμανικής στρατηγικής της Τουρκίας στην περιοχή και στον κόσμο.
ΑΥΤΗ η 18ετής αδιάκοπη μονοκρατορία (ως ισλαμο-φασιστική κατηγορείται) του Ερντογάν έχει δείξει ότι: Πλανήθηκαν, από ένα πλήθος ψευδαισθήσεων και παραπλανητικών εικόνων, ευσεβοποθισμών και λανθασμένων εκτιμήσεων όσοι σε Κύπρο και Ελλάδα τότε, και έκτοτε, εναπέθεσαν τις ελπίδες τους στον «καλό» Ερντογάν και στον... εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας.
Η 18ετία απέδειξε ακριβώς το μέγα σφάλμα:
ΚΕΝΤΡΙΚΟ επιχείρημα όσων προπαγάνδιζαν υπέρ του ΝΑΙ στο Σχέδιο Ανάν το 2004 ήταν ότι: Όλες οι ατέλειες, τα κακά και οι κίνδυνοι της «λύσης» Ανάν θα εξαλείφονταν, θα μειώνονταν, θα εξουδετερώνονταν, επειδή μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Ερντογάν θα επιτύγχανε και την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. και, άρα, θα επικρατούσε το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και ο... εξευρωπαϊσμός της τουρκικής πολιτικής.
ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ διαψεύσθηκε στην πράξη πατόκορφα από τον ίδιο τον Ερντογάν και την 18χρονη πολιτική της μονοκρατορίας του. Εκείνοι οι πολίτες που παραπλανήθηκαν το 2004 και εμπιστεύθηκαν τον παράγοντα «Τουρκία του Ερντογάν» για να ψηφίσουν ΝΑΙ στο Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 για «λύση» Ανάν, ασφαλώς έχουν καταστεί, εκ των παθημάτων, πολύ σοφότεροι. Και ασφαλώς ουδείς δικαιούται να τους προσμετρήσει ως... παραμένοντες στο λάθος του 24%.
ΤΟ ΙΔΙΟ δεν ισχύει για τους περισσότερους εκ των τότε προβληθέντων και προσωπικώς εκτεθέντων επωνύμως, στα κόμματα και στα ΜΜΕ, ως ηγετικών προπαγανδιστών του ΝΑΙ και “Opinion Leaders” (τίτλο που τους απένειμε κηδεμονευτικά ο τότε επικεφαλής του βρετανικού Φόρεϊν Όφεως), οι οποίοι μέχρι και σήμερα διεκδικούν τα εύσημα ως «Αμετανόητοι ΑΝΑΝιστές»: Αθεράπευτα απαρηγόρητοι για το 76% του ΟΧΙ του λαού. Όπως, για παράδειγμα, οι κατευθύνοντες τις εφημερίδες «Ναυαρχίδες του ΝΑΙ», «Πολίτης» και «Αλήθεια» της Λευκωσίας, που τους φταίνε οι... Απορριπτικοί του ΟΧΙ.
ΚΡΙΣΙΜΟΤΕΡΑ επικίνδυνες σήμερα είναι οι όμοιες και παραπλήσιες ψευδαισθήσεις, πλάνες και αυταπάτες, ως προς την ερντογανική Τουρκία, οι οποίες κυριαρχούν και ηγεμονεύουν ακόμη στις κομματικές ηγεσίες, ιδίως, του κυβερνώντος ΔηΣυ και του αντιπολιτευόμενου ΑΚΕΛ. Επί των οποίων, προφανώς, εναποθέτουν τις ελπίδες τους και οι επικεφαλής του Φόρεϊν Όφεως (άχρι «our children and grandchildren» κατά ορθότατη παράφραση ρήσης του 2010 του αειμνήστου ΠτΔ Δ. Χριστόφια):
- Ο ΜΕΝ ΤΟΥ ΔηΣυ Πρόεδρος Αβέρωφ Νεοφύτου, οραματιζόμενος και αγωγό φυσικού αερίου από την κυπριακή ΑΟΖ στην Τουρκία, απαιτεί και δημοσίως να ικανοποιηθεί η τουρκική απαίτηση για «Πολιτική Ισότητα» των δύο συνιστώντων στέιτς... («Πολίτης», 21.2.2021).
- Ο ΔΕ ΤΟΥ ΑΚΕΛ Γενικός Γραμματεύς Άντρος Κυπριανού διακηρύσσει την πάγια πολιτική του κόμματός του πως «η τουρκική προκλητικότητα θα αναχαιτιστεί μόνο εάν και εφόσον καταφέρουμε να πείσουμε την Τουρκία, μέσα από έμπρακτες ενέργειες, ότι με την επίλυση των προβλημάτων στην γειτονιά μας, με την ύπαρξη ειρηνικών σχέσεων με τις γειτονικές χώρες, θα καταφέρει η Τουρκία να γίνει μέρος των συζητήσεων για την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου που υπάρχει στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Χρειάζεται να πείσουμε την Τουρκία ότι με σωστή λύση του Κυπριακού θα έχει και η ίδια να αποκομίσει οφέλη. Οφέλη τα οποία θα προκύψουν από τη συμμετοχή της στις ευρύτερες συζητήσεις για αξιοποίηση του φυσικού αερίου» («ΧΑΡΑΥΓΗ», 17.6.2020).
ΑΚΟΜΗ αρνητικότερο, όμως, και χειρότερο είναι το γεγονός ότι, οι άλλες πολιτικές - κομματικές ηγεσίες, πέραν εκείνων του ΔηΣυ-ΑΚΕΛ, δεν κατόρθωσαν να υπερβούν την αδιέξοδη πολιτική της 47ετίας (1974-2021) και πειστικά (πείθοντας δηλαδή την πλειοψηφία του λαού) να διαμορφώσουν εναλλακτική πρόταση στρατηγικής για απεγκλωβισμό της πορείας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τις αποδεδειγμένα αδιέξοδες και βλαπτικές διαδικασίες των λεγόμενων «διακοινοτικών συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ» (1977-2021) και των βρετανικού σχεδιασμού Πενταμερών, οι οποίες επέτρεψαν και επιτρέπουν την 47χρονη παγίωση, την εδραίωση και διαιώνιση της Διχοτόμησης της Κύπρου υπό τον στρατηγικό έλεγχο της Τουρκίας και των Βρετανικών Στρατιωτικών Βάσεων. Παγίωση η οποία επιζητεί από χρόνια και την ελληνική υπογραφή για τη νομιμοποίησή της υπό το σχήμα της «Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με Πολιτική Ισότητα», τον σκληρό δηλαδή πυρήνα του Σχεδίου Ανάν.
Η 18ΕΤΙΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ, έδειξε και απέδειξε τις ψευδαισθήσεις και το σφάλμα του 24% του 2004. Έδειξε όμως και αποδεικνύει ΚΑΙ την ανικανότητα του 76% να έχει η Κύπρος ηγεσία άξια, πρόθυμη και ικανή να αποδράσει από την Αδιέξοδη Πορεία, ν’ απαλλαγεί από τα Ηττημένα Μυαλά της, να σχεδιάσει, να πείσει και να υλοποιήσει την πολιτική Απελευθέρωσης των τουρκοκρατούμενων, από το 1974, ελληνικών εδαφών της Κύπρου.
