Αχαμπαρία Νήσος;

Σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής, η υποκρισία και το κλείσιμο των ματιών μπροστά σε παρανομίες και εγκληματικές πράξεις είναι κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά που μας συνοδεύουν στον εξηντάχρονο βίο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κάποιοι ήξεραν και δεν μιλούσαν, κάποιοι όντως δεν έπαιρναν χαμπάρι, λόγω μόνιμης αχαμπαροσύνης. Υπάρχουν αναρίθμητες περιπτώσεις, αλλά θα παραθέσω μερικές δειγματοληπτικά, από την πρόσφατη επικαιρότητα. Στις παρατηρήσεις μου βάζω και ένα ερωτηματικό, γιατί δεν είμαι σίγουρος αν, όσοι αναφέρω πιο κάτω, δεν έπαιρναν όντως χαμπάρι ή έπαιρναν χαμπάρι και έπαιζαν πελλόν.

- Σε διάφορους χώρους, όπως στον αθλητισμό, στο θέατρο, στην ιατρική, στην Εκκλησία, στην πολιτική, δεν έπαιρνε κανένας χαμπάρι απ’ όσα σκοτεινά διαδραματίζονταν με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, οι οποίες βγαίνουν τώρα στο φως, προκαλώντας σοκ και απέχθεια στους πολίτες;

- Οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους δεν έπαιρναν χαμπάρι τις μασέλες που κροτάλιζαν μασώντας τα δισεκατομμύρια των «χρυσών» διαβατηρίων;

- Τα κόμματα δεν πήραν χαμπάρι, τόσα χρόνια, το φαγοπότι που γινόταν στον Συνεργατισμό (συνεχίζεται μέχρι σήμερα, είπε ο κ. Αρέστης);

- Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν πήρε όντως χαμπάρι ότι ο γαμπρός του συμμετείχε στο διοικητικό συμβούλιο της μαρίνας Αγίας Νάπας;

- Στο ΑΚΕΛ δεν πήραν χαμπάρι ότι μεγαλοστέλεχος και εισφορέας του κόμματος ήταν βαθιά μπλεγμένος στο σκάνδαλο των διαβατηρίων;

- Ο Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος δεν πήρε χαμπάρι ότι μέλος του καταδικάστηκε για σεξουαλική παρενόχληση ασθενούς;

- Οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας δεν πήραν (για μια ακόμη φορά) χαμπάρι τα όσα τραγικά διαδραματίζονταν στο σπίτι της τελευταίας διπλής δολοφονίας μητέρας και γιου από τον πατέρα, στους Εργάτες;

- Τελικά είμαστε μια χώρα αχάμπαρων; Μια... Αχαμπαρία Νήσος; Ή μια... Στρουθοκαμηλία Νήσος;

ΚΥΠΡΟΦΡΕΝΗΣ