Καμπάνες εθνικής αφύπνισης: Κώστα Ν. Χατζηκωστή «Η Τουρκία πολιορκεί Κύπρο-Αιγαίο-Θράκη»

«Η Τουρκία πολιορκεί Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του κορυφαίου δημοσιογράφου - πολιτικού αναλυτή και αρθρογράφου, Κώστα Ν. Χατζηκωστή. Ενός βιβλίου προφητικού θα μπορούσε να πει κανείς, εύλογα. Γιατί το περιεχόμενό του συναποτελούν διαχρονικά και πάντα επίκαιρα άρθρα του συγγραφέα, που είχαν δει το φως της δημοσιότητας στη «ΣΗΜΕΡΙΝΗ» της Κυριακής από τον Ιούνιο του 2017 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2019. «Στα κείμενα αυτά», επισημαίνει στον πρόλογό του ο Κώστας Χατζηκωστής, «περιλαμβάνονται προσωπικές αγωνίες, προβλέψεις και εκτιμήσεις αναφορικά με τους κινδύνους που απειλούν την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Θράκη, το Καστελόριζο, από τη σταθερή επεκτατική βουλιμία της Τουρκίας και τη συνεχιζόμενη αποτυχημένη κατευναστική πολιτική που ακολουθεί η Ελλαδα». Δεν παραλείπει, επίσης, να τονίσει ότι: «Την περίοδο 1968-69 έγραφα, ανέλυα, διατύπωνα σκέψεις και εκτιμήσεις για τα δεινά που θα έπλητταν την Κύπρο. Προκατέγραφα τα γεγονότα του 1974 και τα όσα από τότε ακολούθησαν. Ουδείς , όμως, υπόλογος ηγέτης χειραφετήθηκε από τη μικροπολιτική μανία, για ν’ αναλάβει τις ευθύνες του... Η Τουρκία εφάρμοσε και συνεχίζει να υλοποιεί τα σχέδιά της, τα οποία είχε, ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, εκπονήσει από το 1956, με βάση την περιβόητη Έκθεση του Νιχάτ Ερίμ...».

Και με το γνωστό θάρρος της γνώμης του, που πάντοτε τον διέκρινε, ο Κώστας Χατζηκωστής δεν διστάζει να καταλογίσει ευθύνες όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στην Ελλάδα, που για πενήντα τόσα χρόνια δεν ενήργησε για να μην επαληθευθούν οι προβλέψεις του σε βάρος του Ελληνισμού. Γράφει χαρακτηριστικά, με έκδηλη απογοήτευση και πικρία: «Η Κύπρος Τουρκοποιείται... Και η Ελλάδα, Μητέρα Πατρίδα και Εγγυήτρια της Κυπριακής Δημοκρατίας, είτε ‘‘λόγω αποστάσεως’’, είτε λόγω διαχρονικής, ασύγγνωστης ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ, παρακολουθεί απαθής και εθνικά ‘‘ουδέτερος’’ θεατής τη συνεχιζόμενη τραγωδία της Κύπρου και σήμερα τη δική της». Και με ισχυρή δόση ειρωνείας για την ελλαδική στάση συνεχίζει: «Αναμένει -η Ελλάδα- με ‘‘σύνεση’’ και ‘‘ψυχραιμία’’ -έτσι βάφτισε τον ψοφοδεϊσμό και την αδυναμία της- τις ήδη εξελισσόμενες νέες συμφορές της Κύπρου και τα επερχόμενα δικά της δεινά και συμφορές στο Αιγαίο και όχι μόνο». Και με ωμή γλώσσα καταλήγει ο Κώστας Χατζηκωστής: «Ο Τούρκος είναι βέβαιος για την ΑΔΥΝΑΜΙΑ της Ελλάδος και θα συνεχίσει να πολιορκεί και ελλαδικά εδάφη και θάλασσες, αισθανόμενος ΚΕΝΟ αντίστασης απέναντί του».

Βαθύς γνώστης όχι μόνο της ελληνικής, της τουρκικής αλλά και της παγκόσμιας Ιστορίας, o Kώστας Χατζηκωστής παρακολουθεί σαν Κέρβερος τις διεθνείς εξελίξεις, πάντοτε σε συνάφεια με τα Ελλαδοτουρκικά και το Κυπριακό. Και με τα άρθρα του τέμνει και αναλύει τα γεγονότα. Με διπλωματική δεινότητα κατορθώνει να προβλέπει τις εξελίξεις και να κρούει έγκαιρα, εναγώνια, τους επερχόμενους κινδύνους και τα δεινά που θα πλήξουν, όχι μόνο την Κύπρο, αλλά και τον Ελληνισμό γενικότερα.

Στον πρόλογο του βιβλίου, «Η Τουρκία πολιορκεί Κύπρο-Αιγαίο-Θράκη», ο Ευάγγελος Βενιζέλος, πρώην Αντιπρόεδρος της ελληνικής Κυβέρνησης (επί Αντώνη Σαμαρά), χαρακτηρίζει τον Κώστα Χατζηκωστή «ακατάβλητο αρθρογράφο» και του πλέκει το εγκώμιο, τονίζοντας, μεταξύ αλλων, και τα εξής: «Ο Κώστας Χατζηκωστής είναι μια ευρέως γνωστή, πολυδύναμη και δυναμική προσωπικότητα με μακρά διαδρομή στη δημόσια ζωή της Κύπρου και με αδιάπτωτο ενδιαφέρον για την κατάσταση στην Ελλάδα, τη μοίρα και τις δυνατότητες του Ελληνισμού. Νομικός, οικονομολόγος, μαχητικός αρθρογράφος, παρεμβατικός εκδότης και ισχυρός παράγων στον χώρο των μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, κυρίως όμως πατριώτης, όπως πρέπει να είναι κάθε ενεργός πολίτης με συνείδηση της Ιστορίας...».

Αναμφισβήτητα, ως ακατάβλητος, μαχητικός αρθρογράφος, ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής, επί πενήντα χρόνια διαβλέπει, προβλέπει, υποδεικνύει και προειδοποιεί τις πολιτικές ηγεσίες της Κύπρου και της Ελλάδας και τις καλεί να θέσουν πάνω από το προσωπικό, πολιτικό και κομματικό συμφέρον, το καλώς νοούμενο εθνικό συμφέρον. Τις καλεί, ακόμη και σήμερα, να εκτιμήσουν, επιτέλους, τους θανάσιμους κινδύνους που απειλούν τον Ελληνισμό και να χαράξουν μια ενιαία γραμμή. Να ενώσουν όλους τους Έλληνες και να βαδίσουν αδιάσπαστοι με αποφασιστικότητα για να αντιμετωπίσουν τον θανάσιμο κίνδυνο που απειλεί το Έθνος. Στην προσπάθειά του αυτή, για την αφύπνισή τους, τόλμησε κάτι που κανένας αρθρογράφος, πολιτικός ή άλλος παράγοντας, δεν τόλμησε. Μίλησε για πολλά και μεγάλα λάθη του Μακαρίου, από τη Ζυρίχη μέχρι τον θάνατό του, υποδεικνύοντας εμμέσως, πλην σαφώς, ότι η πολιτική του είναι αυτή που μας έφερε στη σημερινή κατάσταση. Στο άρθρο του, «Από το ‘‘Νενικήκαμεν’’ στο παραδοθήκαμε», που δημοσιεύθηκε στις 26 Αυγούστου 2018, ο Κώστας Χατζηκωστής τόνιζε τα ασυγχώρητα λάθη του Μακαρίου, όταν όλοι σχεδόν οι άλλοι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τον χαρακτήριζαν, τι ειρωνεία (!) «θεόπνευστον» ηγέτη:

«Όταν υπέγραφε τις Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου, έφθασε στην Κύπρο ως νικητής και Τροπαιοφόρος. Ο Κυπριακός Ελληνισμός ήταν και αφοσιωμένος και παραδομένος στην ηγετική φυσιογνωμία του Μακαρίου. Μαζεύτηκε, αυτός ο Λαός, απ’ όλη την Κύπρο, στη Λευκωσία να τον υποδεχθεί. Και τότε άκουσε από τα χείλη του ‘‘Εθνάρχου’’ μια φράση του Μαραθωνοδρόμου και μια εξαγγελία δική του. Αναφώνησε με στόμφο, ορμή και δύναμη τη λέξη ‘‘Νενικήκαμεν’’... Δηλαδή ο Ενωτικός Αγώνας, τον οποίο άρχισε και εγκατέλειψε με τη Ζυρίχη, ήταν Νίκη! Το Ζυριχικό Κράτος, που ήταν η έναρξη της Κόλασης του Κυπριακού λαού, ήταν Νίκη. Και μάλιστα την ανήγγελλε ως Μαραθωνοδρόμος...». Και συνεχίζει, με έκδηλη ειρωνεία, το τολμηρότατο άρθρο του ο Κώστας Χατζηκωστής: «Δεν είπε μόνο το ‘‘Νενικήκαμεν’’. Εξήγγειλε στον Λαό ότι θα φτιάξει στην Κύπρο ‘‘το Κράτος του Θεού’’. Έγινε το Κράτος της Κολάσεως. Δεν είναι εξ αντικειμένου γνωστό αν ο Μακάριος εξαπατούσε και παραπλανούσε τότε τον Κυπριακό Λαό ή αν αυτά που έλεγε τα πίστευε και τα εννοούσε. Εξ υποκειμένου όμως και από τη Ζυρίχη και μετά, οι αποφάσεις, οι πράξεις και οι παραλείψεις του έδειχναν άπειρο ηγέτη με ανευθυνοϋπεύθυνες αποφάσεις, οι οποίες, σταδιακά, οδήγησαν την Κύπρο στην καταστροφή. Και τον Κυπριακό Ελληνισμό στην Προσφυγιά... Βεβαίως η επικοινωνιακή του πολιτική πάντοτε επικρατούσε. Παρέσερνε τον Λαό να πιστεύει ότι άλλοι έφταιγαν για τα δεινά του. Και ότι ο ίδιος ήταν πάντοτε θύμα...». Εκείνο που διακρίνει την αρθρογραφία του Κώστα Ν. Χατζηκωστή δεν είναι μόνον οι προβλέψεις και αναλύσεις του, που, δυστυχώς, έχουν επιβεβαιωθεί στο έπακρον μ’ όλη τους την τραγικότητα. Το συγκλονιστικό και ανησυχητικό είναι ότι πάντοτε άφηνε και εξακολουθεί να αφήνει αδιάφορους, δυστυχώς, τους πολιτικούς ηγέτες της Κύπρου και της Ελλάδας. Δεν είναι τυχαίος ο τίτλος του βιβλίου του, που αποτελεί εθνική αφύπνιση και πανελλήνιο εγερτήριο σάλπισμα: «Η Τουρκία πολιορκεί Κύπρο-Αιγαίο-Θράκη». Είναι καιρός ν’ ακούσουν τη φωνή του, οι πολιτικές ηγεσίες εκείθεν και εντεύθεν του κινδυνεύοντος από το τουρκικό επεκτατικό τέρας, Αιγαίου. Είναι καιρός να κάνουν την αυτοκριτική τους οι πολιτικοί ηγέτες και στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Και μέσα από την αυτοκριτική τους να παραδεχθούν ότι: Ο Κώστας Χατζηκωστής, με τα διαχρονικής αξίας άρθρα του, δυστυχώς, επιβεβαιώνεται καθημερινά. Οι υποδείξεις του αγνοήθηκαν, οι προειδοποιήσεις του για τον τουρκικό κίνδυνο έφθαναν σε ώτα μη ακουόντων. Οι συμβουλές του έπεφταν στο κενό.

Απόδειξη της αδιάψευστης, ασυγχώρητης απάθειας και αδιαφορίας, που επέδειξαν και εξακολουθούν να επιδεικνύουν οι ηγεσίες του Ελληνισμού, διαχρονικά, αποτελεί το ιστορικό άρθρο του, «Για ποιους κτυπά η καμπάνα», που πρωτοδημοσιεύθκε στη δική του εβδομαδιαία εφημερίδα, «Ελεύθερο Βήμα», στις 15/9/1969 και αναδημοσιεύθηκε στη «Σημερινή», στις 2/6/2019. Ούτε ο Κάλχας των Ελλήνων, ούτε ο Ιερεμίας των Εβραίων είχαν προβλέψει με τόση ακρίβεια τα μελλούμενα. Η μόνη διαφορά μεταξύ του χρησμού του Έλληνα μάντη και της προφητείας του Εβραίου προφήτη, από τις προβλέψεις του Κώστα Χατζηκωστή, και εδώ έγκειται η ιστορικότητα του άρθρου, είναι ότι: Εκείνοι μόνο μια φορά είχαν πει τον χρησμό και την προφητεία τους αντίστοιχα, ενώ ο Κώστας Χατζηκωστής το επαναλαμβάνει, πολύ συχνά, επί 50 χρόνια. Στο άρθρο του, που δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα του «Ελεύθερο Βήμα» στις 15/9/1969 και αναδημοσιεύθηκε στις 2/6/2019 στη «ΣΗΜΕΡΙΝΗ» της Κυριακής, με τίτλο «Για ποιους κτυπά η καμπάνα», απευθυνόταν στις κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, ο Κώστας Χατζηκωστής, και τους τόνιζε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Πρέπει να ενισχυθεί η στρατιωτική δύναμις της Κύπρου. Η άμυνά της να γίνει διπλή, τριπλή, αδιαπέραστος και απροσπέλαστος. Επάλξεις στρατιωτικές και ταυτοχρόνως ψυχικές ν’ ανεγερθούν διά να ανακόψουν την αυξανομένην -υφ’ όλων πλέον- τουρκικήν εκδήλωσιν... Ας μας χαρακτηρίσουν και πάλιν απαισιοδόξους και υπερβολικούς οι ‘‘πολιτικώς ώριμοι’’ αυτού του τόπου. Αλλ’ ας σημειώσουν την ημερομηνίαν που τα γράφομεν. Η καμπάνα κτυπά. Κτυπά και δι’ ολόκληρον το Έθνος. Οι κτύποι της είναι ηχηροί και διά τους Έλληνας της Λευκωσίας και διά τους Έλληνας των Αθηνών. Και διά τους Έλληνας της Κύπρου και διά τους Έλληνας της Ελλάδος. Για όλους κτυπά η καμπάνα... Κάποιοι άλλοι κτύποι κάποιας άλλης καμπάνας ήχησαν το 1922. Και ως εάν έπαθε κώφωσιν το Έθνος δεν τους ήκουσε. Και επικολούθησε ο τουρκικός βροντώδης αλαλαγμός, διά να ξεκληρίσει την Μεγάλη Ελλάδα από την κοιτίδα της!».

Το ξεκλήρισμα εκείνο της Μεγάλης Ελλάδας επέπρωτο να έχει συνέχεια με όλη του την τραγικότητα το 1974. Ο βάρβαρος τουρκικός Αττίλας έπληξε την ανοχύρωτη Κύπρο. Κρατά σκλαβωμένα τα βόρεια εδάφη της, απ’ όπου ξερίζωσε τους αυτόχθονες Έλληνες κατοίκους της από τις πατρογονικές τους εστίες. Και ζητά ιταμά τη διάλυση της Ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της με δυο «συνιστώντα ανεξάρτητα κράτη». Το Κυπριακό, από καθαρά πρόβλημα εισβολής και κατοχής, υποβιβάστηκε σε δικοινοτική διαφορά, με τη συγκατάθεση της δικής μας πλευράς. Τα τουρκικά πολεμικά σκάφη οργώνουν ανενόχλητα το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Επιβεβαιώνονται, δυστυχώς, με μαθηματική ακρίβεια όσα ο Κώστας Χατζηκωστής προειδοποιούσε και για την αποτροπή τους έκρουε εναγώνια τον κώδωνα με την αδιάλειπτη, προφητική αρθρογραφία του. Και το τραγικότερο είναι ότι οι Κυβερνήσεις Αθήνας και Λευκωσίας πελαγοδρομούν και εμφανίζονται ακόμη ανίκανες να χαράξουν κοινή πορεία, για την ανακοπή της επέλασης του τουρκικού επεκτατικού τέρατος.

Το τραγικότερο και εξωφρενικότερο συνάμα είναι ότι η «Σημερινή» δέχθηκε διωγμούς για την εθνική γραμμή που ακολουθούσε κι εξακολουθεί να ακολουθεί σταθερά και απαρέγκλιτα καθ’ όλη τη διαδρομή της. Διωγμούς και από την Κύπρο και από την Ελλάδα. Ιδιαίτερα κατά την εθνική αποστολή που ανέλαβε, μόνη, ανοιχτά, να ενημερώνει με άρθρα, σχόλια και ειδήσεις επί μήνες τον λαό για τις πρόνοιες του διαβόητου, μακαρία τη λήξει, σχεδίου Ανάν, που θα διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και θα την καθιστούσε ένα τερατόμορφο, τρικέφαλο κράτος, όπου η Τουρκία θα ήταν αφέντης στον Βορρά και κυρίαρχος στον Νότο. Κάτι που προσπαθούν να πετύχουν ακόμα οι Τούρκοι με τη βοήθεια πάντοτε των Βρετανών. Διότι η επιδιωκόμενη «Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία» αποτελεί τη μεταμόρφωση του Σχεδίου Ανάν, το οποίο ο λαός μας καταψήφισε στη συντριπτική του πλειοψηφία. Ιστορικό είναι και πρόσφατο άρθρο της «Σημερινής», με το οποίο υποδείκνυε συμβουλευτικά στον Πρόεδρο τι πρέπει να ζητήσει κατά την επικείμενη «Πενταμερή Συνάντηση».

Ποτέ δεν είναι αργά. Ο Κώστας Χατζηκωστής, στο εξώφυλλο του περισπούδαστου βιβλίου του επισημαίνει, συμβουλεύει και υποδεικνύει στις πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδας και της Κύπρου πώς να ενεργούν από τώρα και στο εξής για τη σωτηρία του κινδυνεύοντος Ελληνισμού από το νεοσουλτανικό, επεκτατικό τέρας της Άγκυρας: «Σήμερα ο Ελληνισμός διανύει μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για τα εθνικά συμφέρονται. Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ο ‘‘παγκόσμιος εμφύλιος’’ στη Λιβύη, τα Τριμερή (αβέβαιης προοπτικής) Σχήματα συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Ελλάδας-Κύπρου- Αιγύπτου οδηγούν σε νέες κρίσεις. Το παράνομο μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης και η διαχρονικά συνεχιζόμενη και εντεινόμενη πολιορκητική και επιθετική πολιτική της Τουρκίας και του Ερντογάν αυτοπροσώπως, θέτουν συγκεκριμένα μη αδιέξοδα ερωτήματα σχετικά με το μέλλον της Ελλάδας. Αποσυνθέτουν άμεσα τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, καθιστούν, πλέον, αδήριτη την ανάγκη για μιαν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ελληνική, εθνική στρατηγική...».

Με το βιβλίο αυτό ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής «επανακρούει τον κώδωνα». Κτυπά κυριολεκτικά καμπάνες. Καταγράφει πιο έντονη την αγωνία του για το μέλλον του Ελληνισμού στους Τόπους του...

Έστω και την υστάτη. Προτού είναι αργά, ας ακούσουν οι πολιτικές ηγεσίες του Ελληνισμού τις καμπάνες του. Και να πάρουν τις ανάλογες αποφάσεις για τη σωτηρία του Έθνους.