Άστε τον κορωνοϊό έξω από τα προεκλογικά

Ήταν μοιραίο κάποια στιγμή να εμπλακεί και ο κορωνοϊός στην προεκλογική διαμάχη. Είναι ένα πεδίο όπου εύκολα μπορεί να ανθίσει ο λαϊκισμός, βρίσκοντας εύφορο έδαφος στην απογοήτευση, τη δυσαρέσκεια, την κούραση και την ψυχολογική πίεση των πολιτών. Η πανδημία, όμως, δεν σηκώνει τα συνηθισμένα προεκλογικά χουβαρνταλίκια των κομμάτων. Δεν μπορείς να υποστηρίζεις ανεύθυνα χαλαρώσεις των απαγορεύσεων, για να ικανοποιήσεις ομάδες πολιτών. Οι στιγμές εξακολουθούν να είναι κρίσιμες και ο αποτελεσματικότερος τρόπος αντιμετώπισης της πανδημίας είναι να βοηθήσουμε όλοι, με εποικοδομητική και όχι καταστροφολογική κριτική, για βελτίωση και καλύτερη απόδοση των μέτρων. Εκ των υστέρων, καθένας μπορεί να κάνει τον μάγκα και τον αφ’ υψηλού κριτή. Αλήθεια, ποιος μπορεί να είναι βέβαιος για το πώς θα εξελισσόταν η κατάσταση, αν δεν λαμβάνονταν τα συγκεκριμένα μέτρα; Ούτε οι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να το προβλέψουν, πόσω μάλλον οι πολιτικοί που ενίοτε παίζουν και τον ρόλο των ειδημόνων.

Η συνολική διαχείριση από το υπουργείο Υγείας, στον έναν χρόνο της πανδημίας, μπορεί να θεωρηθεί γενικά ικανοποιητική, παρ’ όλες τις παλινδρομήσεις που υπήρξαν. Ασφαλώς και έγιναν και γίνονται λάθη. Αλλά αυτό είναι απότοκο του πολέμου εναντίον ενός ύπουλου και απρόβλεπτου εχθρού, που έχει γονατίσει τα υγειονομικά συστήματα χωρών πολύ ισχυρότερων της δικής μας.

Στόχος πρέπει να είναι να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν ενωρίτερα το πρόγραμμα εμβολιασμών και να αρχίσει να κινείται και ο τουρισμός, ώστε να πάρει βαθιές ανάσες η οικονομία. Στο μεταξύ, θα πρέπει να τυγχάνουν χειρισμού και όλες οι απρόοπτες καταστάσεις που εμφανίζονται, όπως η άρνηση γονέων μαθητών να υποβάλλονται τα βλαστάρια τους σε rapid test, τη στιγμή που αυξάνονται δραματικά τα κρούσματα σε σχολεία.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι η εμπλοκή του πολέμου κατά του κορωνοϊού στον προεκλογικό πόλεμο. Λένε ότι «κόρωνος κορώνου δεν βγάζει μάτι», ή καλύτερα... «κορωνοϊός κορωνοϊού δεν βγάζει μάτι». Εμείς, όμως, μια χαρά τα καταφέρνουμε να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας.

ΜΠΟΞΕΡ