Κόμματα

Στον απίστευτο κόσμο της κομματικής ελαφρότητας

Σήμερα συντελείται μια παρωδία με συνταγή κακόγουστης οπερέτας, με τις εκατέρωθεν αντιπαραθέσεις όλων εκείνων των πολιτικών νάνων, που δημιούργησαν και ανέχτηκαν καταστάσεις, οι οποίες απέβησαν τραγικές για την πλειοψηφία του λαού. Κόπρος, από την άκρα δεξιά μέχρι την λεγόμενη αριστερά. Αφόρητη η δυσωδία από την κομματική κόπρο των ανεξιχνίαστων σκανδάλων και των αλλότριων κινήτρων, τα οποία επιστρατεύονται προς άγραν ψήφων

Λίγους μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές, η πολιτική σκηνή έχει μετατραπεί σε έναν αλλοπρόσαλλο θίασο. Ο καθείς και ο ρόλος του με ή χωρίς προσωπεία, τα κόμματα επιχειρούν να πείσουν ακόμα και γι’ αυτά που ούτε τα ίδια πιστεύουν.

Πίσω από την παρδαλή προεκλογική παράσταση με σκηνικά και ρητορικά εφέ έχουν μπαζωθεί οι λερωμένες αυλές όλων όσοι έχουν φορέσει τον μανδύα του αδιάφθορου και επιχειρούν να μας πείσουν πως αυτοί είναι τα «καθαρά χέρια». Αυτοί είναι οι σύγχρονοι Ηρακλείς, που θα στρέψουν τη ροή των ποταμών της κάθαρσης για να φύγει η κόπρος του Αυγεία.

Όψιμη η ευαισθησία για τις συσσωρευμένες και διάτρητες υποθέσεις των πολιτογραφήσεων, καθότι τα κόμματα δεν φρόντισαν να καθαρίσουν τη λίγδα των προηγούμενων σκανδάλων, η οποία ζέχνει μέχρι και ήμερα.

Τόσα χρόνια η κόπρος έχει στοιβαχτεί και έχει συγκαλύψει: το μέγα τραπεζικό σκάνδαλο, τη διάλυση του Συνεργατισμού, το ΧΑΚ, το ξεπούλημα των Κυπριακών Αερογραμμών, το οποίο μεθοδεύτηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, καθότι την ένιωθαν ως βαρίδι ή «κακό σπυρί» για την οικονομία. Τσάκισαν τα φτερά της μοναδικής γέφυρας που έσπαζε τον κλοιό της απομόνωσης της Κύπρου σε πολύ δύσκολους και τραγικούς καιρούς, όταν περιφερειακοί πόλεμοι και στρατιωτικές συγκρούσεις στη γειτονιά μας τοποθετούσαν την πατρίδα μας στην εμπόλεμη ζώνη. Δεν έσπασε μύτη ούτε για το ποιοι ευθύνονταν ούτε και κλήθηκε να λογοδοτήσει κανείς. Η έρευνα για το σκάνδαλο της αξιόποινης χρηματοδότησης κομμάτων και παραγόντων από την FOCUS των Ανδρέα Βγενόπουλου-Μιχάλη Ζολώτα, όχι μόνο δεν ολοκληρώθηκε, αλλά μπήκε στους φακέλους των ανεξερεύνητων ποινικών υποθέσεων.

Κανένα κόμμα, που φέρεται να τα πήρε αδρά, δεν ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει την άμεση έκδοση του εφοπλιστή Μιχάλη Ζολώτα στις κυπριακές Αρχές, αμέσως μετά τη σύλληψή του την περασμένη Κυριακή, προκειμένου να προχωρήσει η ολοκλήρωση της έρευνας και να αποκαλυφθεί πού κατέληξαν τα 50 εκατομμύρια, τα οποία ήταν καταθέσεις Κυπρίων πολιτών στη μακαρίτισσα Μαρφίν Λαϊκή.

Ποιοι τα πήραν και πώς τα πήραν; Σήμερα έβγαλαν τον σκασμό χωρίς να θέλουν ν’ αγγίξουν ούτε αυτήν την καυτή πατάτα. Πλήρης συσκότιση. Μια απέραντη σιωπή ακολουθήθηκε και για το θέμα του κουρέματος των καταθέσεων, το ζήτημα της μεταφοράς χρημάτων κατά συρροήν από τις κυπριακές τράπεζες στο εξωτερικό για σκοπούς αμφίβολων επενδύσεων και παραχώρηση επισφαλών δανείων που οδήγησαν στην κρίση του 2012-2013 και άλλων.
Έπεσε «σύρμα» και άκρα του τάφου σιωπή για τα κλειστά κυκλώματα των τραπεζικών κτηρίων εκείνη τη μοιραία εβδομάδα που οι τράπεζες ήταν κλειστές και αφέθηκαν ανενόχλητοι και ατιμώρητοι αξιωματούχοι και στελέχη τραπεζών που μπαινόβγαιναν ενδεχομένως για να κάνουν μεταφορές καταθέσεων στο εξωτερικό.

Τώρα, μόνο η υπόθεση των πολιτογραφήσεων τούς απασχολεί, λες και δεν γνώριζαν από πριν τι γινόταν. Έπρεπε δηλαδή να αποκαλύψει το φιλοτουρκικό κανάλι Al Jazeera τα απόρρητα έγγραφα, που κάποιοι εντός Κύπρου άφησαν να διαρρεύσουν προς το κανάλι, για να ευαισθητοποιηθούν;

Συνέπεια και ασυνέπεια

Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ έχει απόλυτο δίκαιο όταν τονίζει πως για το σκάνδαλο του επενδυτικού προγράμματος πολιτογραφήσεων, πέρα από τις πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες για όσους το διαχειρίστηκαν από την αρχή της εφαρμογής του μέχρι σήμερα, υπάρχει και μια άλλη πτυχή. Η διαρροή των εγγράφων προς το δίκτυο του Al Jazeera, την οποία αρκετοί βουλευτές προσπαθούν να παρασιωπήσουν. Εφόσον λέχθηκε πως η διαρροή δεν έγινε από υπηρεσιακούς της Βουλής, τότε η Αστυνομία οφείλει να ερευνήσει κατά πόσον η διαρροή έγινε από βουλευτές, οι οποίοι είχαν στην κατοχή τους τα συγκεκριμένα έγγραφα. Ουδείς υπεράνω πάσης υποψίας.

Όταν πριν από εφτά χρόνια, και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 2014, η ΕΔΕΚ με δημοσιογραφική διάσκεψη του προέδρου της παρέθετε στοιχεία για παράτυπες παραχωρήσεις διαβατηρίων και καλούσε τις Αρχές να κάνουν διερεύνηση και να ανακαλέσουν όσα διαβατήρια παραχωρήθηκαν κατά τρόπο παράτυπο, δεν υπήρξε καμιά ευαισθησία από τα κόμματα που σήμερα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του «πολέμου» κατά της διαφθοράς. Ούτε και το 2016, όταν η ΕΔΕΚ ζητούσε μέσω του Κοινοβουλίου να δοθούν στοιχεία για την εφαρμογή του συγκεκριμένου προγράμματος, έτυχε της υποστήριξης από οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό κόμμα.

Εύλογα, λοιπόν, εγείρονται ερωτήματα γιατί τότε οι ευαισθησίες των κομμάτων κατά της διαφθοράς είχαν πάθει αφλογιστία και γιατί σήμερα φτάσαμε στο κατάντημα, κάποιοι να αφήνουν να διαρρεύσουν στο πιο φιλοτουρκικό κανάλι απόρρητα έγγραφα που αφορούν εσωτερικές υποθέσεις. Μήπως ήταν για το καλό της Κύπρου που φρόντισε το καταρινό κανάλι ή για να πλήξει την εικόνα της;

Πολιτικοί νάνοι

Ο τόπος μας δεν στενάζει μόνο κάτω από το βάρος του κατοχικού στρατού και των συνεχιζόμενων απειλών της Τουρκίας. Στενάζει κάτω από ένα απίστευτο κλίμα ελαφρότητας, δημιούργημα ανίκανων πολιτικών, οι οποίοι πελαγοδρομούν και συμπεριφέρονται ως να είμαστε μια κανονική χώρα όπως οι υπόλοιπες της Ευρώπης. Μια χώρα που ο λαός της δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης και δεν κινδυνεύει με αφανισμό.

Έτσι επιστρατεύονται χίλια μύρια ζητήματα προκειμένου να στραφεί η προσοχή του λαού μακράν του Κυπριακού, όπου ο Ερντογάν και οι Πραιτωριανοί τού ετοιμάζουν και προωθούν τα δικά τους σενάρια με τις ευλογίες των Βρετανών και μερίδας ευρωπαϊκών χωρών για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις της Τουρκίας .

Σήμερα συντελείται μια παρωδία με συνταγή κακόγουστης οπερέτας, με τις εκατέρωθεν αντιπαραθέσεις όλων εκείνων των πολιτικών νάνων, που δημιούργησαν και ανέχτηκαν καταστάσεις, οι οποίες απέβησαν τραγικές για την πλειοψηφία του λαού. Κόπρος, από την άκρα δεξιά μέχρι την λεγόμενη αριστερά. Αφόρητη η δυσωδία από την κομματική κόπρο των ανεξιχνίαστων σκανδάλων και των αλλότριων κινήτρων, τα οποία επιστρατεύονται προς άγραν ψήφων.

Άσφαιρα και τα πυρά της μεταλλαγμένης Αριστεράς, η οποία βαράει τρακατρούκες για να προκαλεί σαματά, επισκιάζοντας και αποκρύβοντας έτσι τις δικές της ευθύνες, συλλογικές και ατομικές, για τα σκάνδαλα και τις βαρύτατες αμαρτίες για τα πρώτα μνημόνια που οδήγησαν χιλιάδες συμπολίτες μας στη φτωχοποίηση.

Ας μην έχουν ψευδαισθήσεις

Τα βλέμματα του κυπριακού λαού είναι στραμμένα στις εξελίξεις ενόψει της πενταμερούς τον Απρίλη στη Γενεύη. Όσο και αν επιχειρείται ο αποπροσανατολισμός με ζητήματα όπως το τραγούδι που θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στην Γιουροβίζιον με τους διαβόλους και τους τριόλους, με το παπαδομάνι να ξεσηκώνεται λες και θα επηρεάσει την πίστη και την ευλάβεια. Αντί όλοι μαζί να ξεσηκωθούμε και να συστρατευθούμε για να σώσουμε την Κύπρο από τους πραγματικούς διαβόλους -που δεν είναι άλλοι από τον Ερντογάν και τους συμμάχους του- μας παρακινούν σε μιαν ακόμα αβάστακτη ελαφρότητα.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ δηλώνει πως είναι ανοικτός σε νέες ιδέες, ενώ ο κατοχικός ηγέτης Ερσίν Τατάρ λέει πως στη Γενεύη θα επιμένει στη λύση δύο κρατών με κυριαρχική ισότητα. Επικαλείται επί τούτου τις στρατιωτικές πλάτες της Τουρκίας.

Ακούσαμε με οργή τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική και Αντιπρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέπ Μπορέλ, να λέει πως ναι μεν η Ε.Ε. υποστηρίζει πλήρως την επανάληψη μιας διαδικασίας διευθέτησης του Κυπριακού υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, και ότι παραμένει δεσμευμένη και είναι έτοιμη να παράσχει οποιαδήποτε βοήθεια… αλλά (!!!) Όπως ξεκαθάρισε, «η λύση δεν μπορεί να έρθει από έξω - η ευθύνη για την εξεύρεση λύσης βαρύνει πρώτα και κύρια τους ίδιους τους Κυπρίους».

Δηλαδή; Δεν υπάρχει κατοχική δύναμη, δεν υπάρχει παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν υπάρχει διεθνής πτυχή του Κυπριακού, αλλά μόνοι μας να το λύσουμε; Να τα βάλουμε δηλαδή με την Τουρκία, η οποία εδώ και 47 χρόνια εμπεδώνει τις παρανομίες της στα κατεχόμενα;

Εάν δεν υπήρχε η Τουρκία και ο στρατός της, το Κυπριακό θα ήταν λυμένο πριν από πολλά χρόνια και δεν θα είχαμε την ανάγκη της Ε.Ε., η οποία συνεχώς κλείνει πονηρά το μάτι στην Τουρκία.

Από την άλλη ακούς τον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ να συμφωνεί με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ ότι ως κόμμα το ΑΚΕΛ δεν απορρίπτει την αποκεντρωμένη ομοσπονδία από «θέση αρχής …». Ούτε και προκάλεσε καμιά έκπληξη όταν λίγη ώρα αργότερα βουλευτής και μέλος του Π.Γ. του ΑΚΕΛ δήλωνε έμπλεος αγανάκτησης στο κρατικό κανάλι πως είναι καταδικαστέες οι ιδέες για αποκεντρωμένη ομοσπονδία. Βέβαια αναγκάστηκε να μαζέψει τον θυμό του όταν ο παρουσιαστής του υπέδειξε πως «πριν από λίγη ώρα ο Γ.Γ. του κόμματός σας υποστήριξε την αποκεντρωμένη».

Κατά τα άλλα, μέσα σε αυτό το απίστευτο κλίμα ελαφρότητας μάς σερβίρουν θέσεις αρχών, φάσκοντας και αντιφάσκοντας, και μιλούν για τις ιστορικές τους ευθύνες.