Δένδιας Vs Τσαβούσογλου & Κατευνασμός...

ΠΡΟΧΘΕΣ Πέμπτη, 5η Απριλίου 2021, οι ελληνικές απαντήσεις που εισέπραξε δημοσίως και με παρρησία εντός της Άγκυρας από τα ευθαρσή χείλη του Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια ο Τούρκος ομόλογός του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, αφενός προκάλεσαν εντύπωση διεθνώς ως κάπως ασύνηθες γεγονός αντιπαράθεσης στην πρακτική των διμερών συναντήσεων υπουργών δύο κρατών, αφετέρου εγκαρδίωσαν κατά τι πολλούς Έλληνες στην Ελλάδα, στην Κύπρο και στη Διασπορά ότι, επιτέλους, ένας Υπουργός Εξωτερικών του ελλα-δικού μας κράτους τόλμησε μέσα στην ίδια την Άγκυρα να τα πει δημοσίως και κατάμουτρα, ενώπιος ενωπίω, στους κυβερνώντες την Τουρκιά.

ΒΕΒΑΙΑ δεν είναι καινοφανής τέτοια δημόσια αντιπαράθεση σε επίσημες επισκέψεις μεταξύ Ελλάδος - Τουρκίας. Ξανάγινε. Σε άλλο επίπεδο και με διαφορετικό τρόπο, μέσα στο προεδρικό μέγαρο της οδού Ηρώδου του Αττικού στην Αθήνα. Όταν ο ίδιος ο Ερντογάν, επισκεπτόμενος επισήμως την Ελλάδα τον Δεκέμβριο 2017, είχε εκτοξεύσει την απειλή αλλαγής της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923 με πρώτη την επεκτατική απαίτηση για την τουρκοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Και εισέπραξε ευθύς αμέσως εκεί τις αρμόζουσες, με ευγένεια, απαντήσεις, από τον καθήμενο δίπλα του Πρόεδρο, τότε, Προκόπη Παυλόπουλο.

ΣΑΦΕΣΤΕΡΑ χρήσιμα είναι πάντως όσα ακούστηκαν εκ στόματος Τσαβούσογλου την Πέμπτη. Περισσότερο για να ξέρουμε τι μας γίνεται, μέσα στο δόλιο σκηνικό που εργολαβικά στήνουν σε Κύπρο και Ελλάδα από χρόνια και όσοι «έκαναν καριέρες» επαναπροσέγγισης, win-win, kazan-kazan, ελληνο-τουρκικής φιλίας, ενδοτισμών και τα τοιαύτα.

ΧΡΗΣΙΜΑ ιδίως για ν’ αφαιρούνται και να καταρρίπτονται οι γνωστές ανέκαθεν παρωπίδες που φοριούνται από πολλούς σε Αθήνα και Λευκωσία: Οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες από όσους, εγκλωβισμένοι αθεράπευτα στις πλάνες τους και στον ρεαλισμό της υποταγής, επιμένουν να πολιτεύουν ως δημαγωγούντες διακινητές στρουθοκαμηλισμών.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ότι ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Τσαβούσογλου δεν δίστασε να επαναλάβει την επεκτατική βεντάλια και των Ισλαμιστών Νεο-Οθωμανιστών της κραταιάς επί 18ετία ήδη Ερντογανοκρατίας εναντίον του Ελληνισμού, από την Κύπρο, την Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο ώς την Θράκη, διαλαλεί και στους πλέον εθελοτυφλούντες, γυμνή και αφτιασίδωτη την βλαπτικότητα της πολιτικής για προσφορά στην Τουρκιά, δέλεαρ, οφέλους και... «λουκουμιών», προκειμένου να λυθεί το Κυπριακό και οι ελλαδο-τουρκικές διαφορές.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ των Κατευναστών, που επιμένουν, και λένε δημοσίως, ότι πρέπει «να πείσουμε την Τουρκία, μέσα από έμπρακτες ενέργειες για τα οφέλη που η ίδια θα αποκομίσει από την λύση του Κυπριακού»:

ΠΟΛΙΤΙΚΗ η οποία αποτελεί κατ’ ουσίαν, τηρουμένων των αναλογιών, πιστό αντίγραφο, του οφέλους και των λουκουμιών που προσέφεραν στον Χίτλερ της Ναζιστικής Γερμανίας οι Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ, Αγγλίας και Γαλλίας, στο Σύμφωνο του Μονάχου το 1938. Και εισέπραξαν από το επόμενο έτος, 1939, ως αντίδωρο, όχι την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών και την φιλία των λαών, αλλά έναν ολόκληρο εξαετή Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΕ την χρήσιμη εν τέλει αψιμαχία δηλώσεων στην κοινή συνέντευξη Τύπου στην Άγκυρα της Πέμπτης, και η αναφορά του Τσαβούσογλου σε «τουρκική» μειονότητα στην ελληνική Θράκη. Κατ’ αντίθεση με τα συμφωνηθέντα στη Συνθήκη της Λωζάννης 1923, που ορίζουν την μειονότητα ως μουσουλμανική, όπως του απάντησε ο Δένδιας.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ασφαλώς για την ειδικότερη εκείνη πτυχή της γενικότερης τουρκικής επεκτατικής πολιτικής, η οποία από χρόνια σχεδιάζει, μεθοδεύει, επίμονα συντηρεί και αταλάντευτα προπαρασκευάζει σιγά-σιγά την «κυπρο-ποίηση» της Δυτικής Θράκης. Αξιοποιώντας προς τούτο, ως στρατηγικό της προγεφύρωμα την μουσουλμανική μειονότητα που διαβιοί εκεί. Επιδιώκοντας να επιτύχει όσα, υποκινούμενη από τους Βρετανούς Αποικιοκράτες από το 1955, πέτυχε σε βάρος του Ελληνισμού στην Κύπρο αξιοποιώντας και θέτοντας υπό τον πλήρη έλεγχό της την εδώ τουρκική μειονότητα και μάλιστα με τις Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου του 1959.

ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ τα γνωρίζουν όσοι έχουν μελετήσει την ουσία και τις διαστάσεις της Νεο-Οθωμανικής στρατηγικής των Ισλαμιστών του Ερντογάν, την οποία εκπόνησε, πριν ακόμη ανέλθουν στην εξουσία το 2002, ο τότε μέντοράς του Ερντογάν και μετέπειτα υπουργός και πρωθυπουργός του, καθηγητής Αχμέτ Νταβούτογλου, στο περιβόητο «Στρατηγικό Βάθος» του:

ΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ της Τουρκίας το 1959 στην Κύπρο και τα διεθνή δικαιώματα που απέκτησε ως Εγγυήτρια Δύναμη, εκθειάζονται θριαμβευτικά για την Άγκυρα στο βιβλίο του Νταβούτογλου. Και προτείνονται προς αντιγραφή σαν πετυχημένη συνταγή και καλή μόλα, για την αξιοποίηση των μουσουλμανικών μειονοτήτων και κοινοτήτων στην ελληνική Δ. Θράκη και στα Βαλκάνια, ως Οθωμανικών Καταλοίπων, για ανάλογη με το Κυπριακό μεθόδευση.

ΦΑΝΕΡΟ είναι ότι: Η άνεση με την οποία ο Τσαβούσογλου εκφώνησε και την Πέμπτη ενώπιον του Δένδια δημοσίως τη βεντάλια των αλλεπάλληλων επίμονων και ανυποχώρητων τουρκικών επεκτατικών μεθοδεύσεων, αποδεικνύει ξανά πόσο ανώφελη, αναποτελεσματική και αδιέξοδη υπήρξε η μέχρι σήμερα από δεκαετιών διαρκώς ακολουθούμενη από την Αθήνα και τη Λευκωσία κατευναστική πολιτική απέναντι στην Άγκυρα.

ΑΥΤΗ η πολιτική «καλού παιδιού» των δύο κρατών του Ελληνισμού, όχι μόνο δεν κατάφερε ώστε η Τουρκία να υποστείλει έστω κι ένα από τα λάβαρα του επεκτατισμού της, αλλά αντιθέτως τα πολλαπλασίασε με διακηρυγμένες επιπλέον στρατηγικές «γαλάζιας πατρίδας», έμπρακτες θαλάσσιες επιδρομικές «πολιτικές κανονιοφόρων», εργαλειοποίηση μεταναστευτικών διεισδύσεων για τη δημογραφική αλλοίωση σε Ελλάδα και Κύπρο, επέκταση τουρκικού εποικισμού της σκλαβωμένης κλειστής Αμμοχώστου, απαίτηση λύσης δύο κρατών στο Κυπριακό κ.ο.κ.

ΔΗΛΑΔΗ: Ενώπιον των δημοσιογραφικών φακών παγκόσμιας προβολής, με τον Δένδια δίπλα του, ξιφουλκώντας μαζί του, στην Άγκυρα, κατά τρόπο που φάνηκε ασυνήθιστα πρωτοφανής, ο Τσαβούσογλου διαλάλησε ώστε να τα μετρούν και να τα υπολογίζουν στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στον ΟΗΕ, στις πρωτεύουσες των άλλων ενδιαφερομένων μεγάλων δυνάμεων, ως θέματα των ελληνο-τουρκικών διαφορών, ολόκληρη τη δέσμη των επεκτατικών μεθοδεύσεων της Τουρκίας. Κι ευθύς αμέσως έσπευσε στο κατοχικό καθεστώς της Τουρκίας στις σκλαβωμένες από τον Αττίλα περιοχές της Κύπρου, για εναγκαλισμούς και δηλώσεις με τον Τατάρ, ώστε να συμπληρωθεί η εικόνα προβεβλημένης δημοσιότητας.

ΜΕ ΟΛ’ ΑΥΤΑ τα τουρκικά λάβαρα αναπεπταμένα σε πλήρη έπαρση, περιμένει η Τουρκία στο βρετανικού σχεδιασμού γήπεδο της Άτυπης Πενταμερούς για το Κυπριακό σε εννέα μέρες, την μεθεπόμενη Τρίτη, 27 Απριλίου, στη Γενεύη, την Ελλάδα και την Κύπρο...