Απενοχοποιούν την Τουρκία

Η πολιτική είναι όπως το ποδόσφαιρο. Σημασία έχει το τελικό αποτέλεσμα.

Στην περίπτωση της πολυδιαφημισθείσας «άτυπης πενταμερούς» (5+1), όπου η κάθε πλευρά περίπου «πανηγυρίζει» ότι αισθάνεται ικανοποιημένη, ισχύει το κυπριακό γνωμικό «στύλλον στύλλον άνεση», από τη στιγμή που ο Γεν. Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες προανήγγειλε νέα σε διάστημα λίγων μηνών.

Όταν για τέσσερεις και πλέον δεκαετίες «συνομιλιών» (κουβέντες του καφενείου) δεν εξευρέθη «κοινό έδαφος», θα συμβεί κάτι τέτοιο τώρα;

Και σε μια νέα «πενταμερή» η τουρκική πλευρά θα τσιμεντώσει τις αξιώσεις της περί «λύσεως δύο κρατών» και θα αξιώσει περαιτέρω την απαίτησή της για διεθνή αναγνώριση «ισότιμης κυριαρχίας».

Στο μεταξύ θα δημιουργεί νέα τετελεσμένα και θα εδραιώνει τα ήδη υφιστάμενα.

Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω αυτό το οποίο κατά κόρον τόνισα πλειστάκις, ότι στην πορεία των λαών και την ιστορία δεν υπάρχει ασφάλεια παρά μόνον ευκαιρία.

Και στη μακραίωνη και πολυτάραχη ιστορία του Κυπριακού Ελληνισμού μία και μοναδική ευκαιρία υπήρξε όταν κατά την περίοδο 1964-1967 με την παρουσία μιας ελληνικής μεραρχίας με ενισχυμένη δύναμη πυρός είχαμε το πάνω χέρι και η ΕΝΩΣΗ ήταν τετελεσμένο γεγονός. Η μόνη δηλαδή λύση που διασφαλίζει την εθνική και φυσική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού στη γη των πατέρων του, τη μόνιμη και σταθερή ειρήνη και την ευημερία του συνόλου του κυπριακού λαού.

Αφού δεν αξιοποιήσαμε αυτήν τη μοναδική ευκαιρία και στη συνέχεια αποσύρθηκε η μεραρχία, «το πουλλίν επέτασεν». Είμαστε πλέον στο έλεος της Τουρκίας, σκοπός της οποίας είναι η επανάκτηση και ολοκληρωτικός εσαεί έλεγχος της Κύπρου.

Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται, ουσιαστικά είναι σύμμαχοι των Τούρκων και απενοχοποιούν την Τουρκία.

Τα περί ΔΔΟ με «σωστό περιεχόμενο» είναι ανεδαφικά και εκτός πραγματικότητας. Ας μας πουν πού υπάρχει τέτοιο καθεστώς.

Αφού λοιπόν δεν πέτυχαν να μας καθυποτάξουν με την τουρκική εισβολή και τις βαρβαρότητες που διέπραξαν και συνεχίζουν να διαπράττουν οι ορδές του Αττίλα, επιχείρησαν στη συνέχεια να μας οδηγήσουν σε αυτοχειρία (αυτοκτονία) με το επαίσχυντο Σχέδιο Ανάν και τώρα επιχειρούν το ίδιο με τις εκάστοτε «άτυπες πενταμερείς».

Είναι μήπως τυχαίο το γεγονός ότι Βρετανία και Τουρκία αντιτάχθηκαν εν αγαστή συνεργασία και σύμπνοια στη μη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η δε Τουρκία ενίσταται πεισμόνως στον διορισμό ειδικού απεσταλμένου/αντιπροσώπου του Γεν. Γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό;

Και οι δύο αυτές χώρες δεν επιθυμούν μία πραγματικά ανεξάρτητη, κυρίαρχη και εδαφικά ακέραιη Κυπριακή Δημοκρατία, ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, αλλά ένα τουρκικό προτεκτοράτο και μία βρετανική νεοαποικία τύπου Γιβραλτάρ, με την παρουσία των ούτω καλουμένων «κυρίαρχων» βρετανικών στρατιωτικών βάσεων.