Υπουργέ της Υγείας, ετοιμάσατε νέες κλίνες για τα νέα θύματα του όχλου;

Είναι να διερωτάται κανείς: Έχουμε κράτος; Έχουμε νόμους; Εφαρμόζονται το ίδιο για όλους τους πολίτες; Μετά τα όσα τραγικά και προκλητικά είδαμε από χιλιάδες ανεγκέφαλους, που πανηγύριζαν δήθεν την επιτυχία της ομάδας τους να κατακτήσει το πρωτάθλημα, οι απαντήσεις στα ερωτήματα είναι δυστυχώς αρνητικές. Και επίσης, δυστυχώς, η στάση αυτή της Πολιτείας θέτει σε κίνδυνο την υγεία του λαού, διακυβεύεται η ζωή χιλιάδων πολιτών.

Τα όσα είδαμε και ζήσαμε το βράδυ της Δευτέρας, από χιλιάδες οπαδούς της Ομόνοιας, ήταν το λιγότερο αποκρουστικά. Μια χώρα, ένας λαός για μήνες και μήνες να αγωνίζονται με θυσίες, οικονομικές και άλλες, να επιβιώσουν, να αμυνθούν έναντι ενός αόρατου και δυσκατάβλητου εχθρού, και από την άλλη κάποιες χιλιάδες να αγνοούν τους πάντες και με τις συμπεριφορές τους να υποσκάπτουν τις προσπάθειες. Οι χιλιάδες αυτές που έγραψαν όλους και όσα προηγήθηκαν τους τελευταίους 15 μήνες, στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να δυναμιτίσουν τον καθολικό αγώνα κατά του κορωνοϊού. Όσα έκτισαν οι θυσίες του κόσμου, τα γκρέμισαν σε μια νύκτα κάποιοι που, με αφορμή ένα αθλητικό γεγονός, συμπεριφέρθηκαν καθαρά με πολιτικά ελατήρια και ρεβανσιστικές διαθέσεις. Δεν είναι μυστικό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών της Ομόνοιας είναι γαλουχημένοι με ΑΚΕΛικές και ΕΔΟΝίτικες αρχές και βρήκαν αφορμή να εκφράσουν πολιτικά συναισθήματα. Ταυτόχρονα, όμως, με τις αποκρουστικές πράξεις τους, έφτυσαν κατάμουτρα και το κράτος και τους νόμους και όλους όσοι αγωνίζονται και θυσιάζουν πολλά για να αμυνθούν έναντι του κορωνοϊού. Δεν σεβάστηκαν νεκρούς και ασθενείς. Αγνόησαν τους αγώνες και αγωνίες εκατοντάδων εργαζομένων στα νοσοκομεία, για να περιθάλψουν τα θύματα της πανδημίας. Ήταν η συμπεριφορά των Ομονοιατών απαίσια. Αρρωστημένη συμπεριφορά. Συμπεριφέρθηκαν σαν ανεγκέφαλοι. Συνειδητά ενήργησαν για σαμποτάρισμα μιας καθολικής προσπάθειας. Αδιαφόρησαν αν αύριο η Κύπρος θα γεμίσει και πάλι με κρούσματα.

Αυτή είναι η εικόνα των όσων έγιναν, στις πραγματικές της διαστάσεις. Και καμιά δικαιολογία και κανένα ελαφρυντικό δεν μπορεί να ξεπλύνει την αποτρόπαια πράξη τους. Ούτε και το άλλοθι που ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με εκλεπτυσμένο τρόπο, επιχείρησε να δώσει, μπορεί να σταθεί. Τέτοιες συμπεριφορές μέσα σε τέτοιες έκτακτες και πρωτόγνωρες συνθήκες, μόνο με το μαστίγιο του νόμου αντιμετωπίζονται. Η φοβία και η επιείκεια, μόνο αύξηση και κλιμάκωση τέτοιων φαινομένων προκαλούν, κάτι που κανείς δεν το θέλει. Γι’ αυτό, κύριε Πρόεδρε, άλλα ανέμενε ο λαός από την Πολιτεία, κι όχι χαΐδεμα και αβρότητα. Έστω και τώρα οι αρμόδιοι ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Διαφορετικά δεν έχουν κανένα ηθικό έρεισμα να ζητούν από τον λαό να προσαρμόζεται και να συμμορφώνεται σε διατάγματα και πρωτόκολλα. Φτάνουν τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά. Μαστίγιο και πυγμή χρειάζεται.