Κυπριακό

Προτεραιότητα η απαλλαγή από τους... Pen Holders

UN-UK flags.JPG

ΕΚΤΟΣ από την Πενταμερή (1) Βρετανίας, (2) Τουρκίας, (3) Ελλάδας, (4) Ελληνοκυπριακής Κοινότητας, (5) Τουρκοκυπριακής Κοινότητας, ποιες άλλες διαδικασίες προσφέρει το διεθνές δίκαιο και το παγκόσμιο σύστημα, ώστε η Κυπριακή Δημοκρατία να επιτύχει την απαλλαγή της από τις λεγόμενες Εγγυήτριες Δυνάμεις και τις υποδουλωτικές Συνθήκες Εγγύησης και Συμμαχίας του 1960; Ως προς αυτόν τον στόχο είναι ήδη δεδηλωμένη η βούληση μίας εκ των Τριών Εγγυητριών, της Ελλάδος, για την κατάργηση των Συνθηκών, πράγμα που αποτελεί και στόχο της ίδιας της Κυπριακής Δημοκρατίας από το... 1965.

ΤΩΝ ΔΥΟ κρατών, Ελλάδος και Κύπρου, η συμμετοχή στις Πενταμερείς για το Κυπριακό οι οποίες συγκλήθηκαν διαδοχικά υπό την αιγίδα του Γ.Γρ. του ΟΗΕ στο Μον Πελεράν, στο Κραν Μοντανά και στη Γενεύη της Ελβετίας 2016, 2017 και 2021, είχε ως στόχο την επίτευξη συμφωνίας με τις άλλες δύο Εγγυήτριες, Βρετανία και Τουρκία, για «Μηδέν Εγγυήσεις και Μηδέν Στρατεύματα».

Η ΑΞΙΩΣΗ προσέκρουσε στην άρνηση της Τουρκίας και στις δολιότητες της Βρετανίας. Άλλωστε, εξ ορισμού και εκ γενετής οι Πενταμερείς επινοήθηκαν από τους Βρετανούς ως μέθοδος διαιώνισης, επανα-νομιμοποίησης και μη αμφισβήτησης της ισχύος των Εγγυήσεων και των Εγγυητριών. Συνεπώς, το σχήμα και η διαδικασία των Πενταμερών είναι μεθοδεύσεις που αποβαίνουν άκαρπες για την κατάργηση των Εγγυήσεων. Ωφέλιμες μόνο για Βρετανία & Τουρκία.

ΠΟΙΑ ΑΛΛΗ οδός θα μπορούσε να αποβεί ίσως πιο αποτελεσματική; Ποιος άραγε θα μπορούσε, επί του συγκεκριμένου ζητήματος, να είναι αποδοτικότερος ένας άλλος ρόλος των αρμοδίων οργάνων του ΟΗΕ; Και μέσα από ποιες άραγε άλλες διαδικασίες; Και ποιες, ίσως, άλλες ισχυρές δυνάμεις, μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, έχουν τέτοια και τόσα δικά τους συμφέροντα, ώστε να συνδράμουν στην επίτευξη του στόχου της κατάργησης των τουρκο-βρετανικών Εγγυήσεων επί της Κυπριακής Δημοκρατίας;

ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ και θεμελιώδες για την περίπτωση ζήτημα το εκφώνησε, για άλλους λόγους, στην τελευταία Πενταμερή της Γενεύης 27-29 Απριλίου 2021 ο ίδιος ο Γ.Γρ. του ΟΗΕ Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες, υποδεικνύοντας τη Βρετανία ως την κατέχουσα στον ΟΗΕ την αρμοδιότητα του Pen Holder για το Κυπριακό.

Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ κρατάει στον ΟΗΕ την πένα με την οποία γράφονται για το Κυπριακό όλες οι αποφάσεις και ρυθμίσεις, τις οποίες αποδέχονται όλες οι άλλες χώρες και τις υλοποιεί ο ίδιος ο Γ.Γρ. ως την Εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας για τις Καλές Υπηρεσίες του στις συνομιλίες (διακοινοτικές και πενταμερείς) για το Κυπριακό.

- Όπως επίσης και για τις ανανεώσεις της θητείας, από το 1964 μέχρι σήμερα, της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ στην Κύπρο, της Unficyp. Δύναμη στην οποία μετέχει ανέκαθεν ως ο ιθύνων νους και ο ουσιαστικός αρχηγός της, η ίδια η Βρετανία, με τα δικά της εν Κύπρω στρατεύματα και εγκαταστάσεις.

ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ και επί του εδάφους και επί των εγκαταστάσεων και επί των διαδικασιών, η Βρετανία έχει στην Κύπρο υπό τον ουσιαστικό της έλεγχο, όχι μόνο τις δικές της στρατιωτικές Βάσεις Δεκέλειας, Ακρωτηρίου, Επισκοπής, Τροόδους, Αεροδρομίου Λευκωσίας, Λήδρα Πάλας κ.λπ, αλλά και του συνόλου της Unficyp, όποια αποσπάσματα από άλλες χώρες και αν κατά καιρούς μετέχουν στις μονάδες της, όποιος -ή όποια- κι αν είναι κατά διαστήματα ο διοικητής της.

- Η Βρετανία είναι και επί του πεδίου ο Chief Power Holder.

- Διαθέτει συνάμα, διαχρονικά, αποδοτικές δυνατότητες επιρροής και χειραγώγησης επί των ηγεσιών των ισχυροτέρων κομματικών δυνάμεων στην Κύπρο και επί σημαντικών Opinion Leaders (διαμορφωτών Κοινής Γνώμης) στο νησί.

ΑΥΤΟ αποτελεί το μέγα επίτευγμα της Βρετανίας. Διαχρονικής διάρκειας επί 143 χρόνια: Από τον πρωθυπουργό Benjamin Disraeli του 1878 ώς τον νυν 2021 πρωθυπουργό Boris Johnson...

ΕΙΝΑΙ ιστορικά δεδομένο κατά σαφέστατα αναντίρρητο τρόπο ότι: Η Βρετανία για ν’ αποκρούσει τον ένοπλο αντιαποικιακό απελευθερωτικό αγώνα του κυπριακού λαού τη δεκαετία του 1950, υποκίνησε την τουρκική στο νησί μειονότητα του 18%. Τον διακριτά προνομιακό διαχωρισμό της οποίας, η Βρετανία επί σκοπώ, επιμελώς συντηρούσε και καλλιεργούσε υστερόβουλα αφ’ ότου κατέλαβε το 1878 την Κύπρο: Ως πολύτιμο εργαλείο της πολιτικής τού διαίρει και βασίλευε. Και ως χρήσιμο κάθε φορά αντίβαρο στην θέληση της ελληνικής κατά 80% πλειονότητας του λαού, ο οποίος ανέκαθεν επιζητούσε ρητώς το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, τη λήξη της βρετανικής κατοχής και την Ένωση της νήσου με την Ελλάδα.

ΑΠΟ ΤΟ 1955, απέναντι στον ένοπλο αντιαποικιακό αγώνα της ΕΟΚΑ, η Βρετανία πέτυχε να υποκινήσει και το κράτος της Τουρκίας σε βίαιες πλέον ανθελληνικές ρότες. Αρχής γενομένης από τα Σεπτεμβριανά του 1955 με το βίαιο ανθελληνικό πογκρόμ εναντίον της ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινουπόλεως και με τη δημιουργία στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο του στρατιωτικού βραχίονα της Τουρκίας, με την τουρκική τρομοκρατική οργάνωση της ΤΜΤ.

ΘΕΤΙΚΑ αποκρινόμενη στη βρετανική πρόσκληση η Τουρκία σχεδίασε έκτοτε την αποκλειστικά δική της, πλέον, μακροπρόθεσμη στρατηγική, η οποία έθεσε ως τελικό αταλάντευτο στόχο την Επανάκτηση της Κύπρου από την Τουρκία.

Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ της Βρετανίας να νικήσει την ΕΟΚΑ και να καταστείλει τον ένοπλο αντιαποικιακό αγώνα των Κυπρίων, ώστε να διατηρήσει ως αποικία της το νησί, την οδήγησε, σε συνεννόηση με την Τουρκία και με την υποχωρητικότητα της Ελλάδας, στη διευθέτηση των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου 1959, για τη δημιουργία του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με συνέχιση όμως του στρατηγικού ελέγχου του νησιού, πλέον, από τις βρετανικές στρατιωτικές Βάσεις. Και με την ουσιώδη επικυριαρχία και της Τουρκίας ως Εγγυήτριας, στο κολοβής ανεξαρτησίας νέο κράτος. Με υπομόχλιο την αναβαθμισμένη στην εξουσία, ως συγκυρίαρχη κοινότητα, τουρκική μειονότητα. Δυναμένη να παραλύει τη λειτουργία του υπό τριπλή κηδεμονία κράτους.

ΕΠΩΦΕΛΗΣ για τη νεο-αποικιοκρατική πολιτική της Βρετανίας στην Κύπρο (και μέσω αυτής στην περιοχή) υπήρξε όλη η σειρά των ελληνο-τουρκικών συγκρούσεων στην Κύπρο, τις οποίες εκκόλαψε μοιραία κι αναπόφευκτα η διευθέτηση Ζυρίχης - Λονδίνου. Και οι οποίες, αρχής γενομένης από την ένοπλη Τουρκανταρσία του 1963, ώς την τουρκική εισβολή και την έκτοτε κατοχή - διχοτόμηση, ουδέποτε απείλησαν ή έθεσαν σε αμφισβήτηση τις εν Κύπρω βρετανικές Βάσεις. Το αρχέκακο βρετανικό διαίρει και βασίλευε απέβη αποτελεσματικά χρησιμότατο για τη Βρετανία.

ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ η πολιτική διαχρονικά των διαδοχικών κυβερνήσεων της Λευκωσίας να επιλέγουν «να μην ανοίξουν δεύτερο μέτωπο» με την Αγγλία, λόγω του επικινδυνότερου μετώπου με την Τουρκία (έναντι του οποίου όμως αποφάσισαν τον διζωνικό συμβιβασμό), ωφέλησε τα μάλα τη βρετανική στρατηγική για τη διαιώνιση των βρετανικών Βάσεων και του ρόλου της στο νησί.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ: Και ως Pen Holder στον ΟΗΕ και ως Master Plan Creator των Πενταμερών και ως αρχιμάγειρας στις διαδικασίες των διαδοχικών σχεδίων διζωνικής λύσης, από την Πενταμερή της Γενεύης 8-13 Αυγούστου 1974 μέχρι και την Πενταμερή της Γενεύης 27-29 Απριλίου 2021, επί 47 συναπτά έτη, η Βρετανία πέτυχε την αδιατάρακτη διαιώνιση της στρατηγικής της παρουσίας στην Κύπρο. Και διά των στρατιωτικών της βάσεων επί του εδάφους και διά του ρόλου της ως Εγγυήτριας.

ΗΔΗ κατέστη βεβαιότατο το από καιρού πασιφανές ότι: Και με αυτήν, την ερντογανική, Τουρκία, η οποία αναπτύσσει και εκτραχύνει έναντι πάντων την νεο-οθωμανική στρατηγική της υπερεξάπλωσης, δεν είναι πιθανόν να υπάρξει «αμοιβαίως αποδεκτή» λύση του Κυπριακού.

ΣΤΗΝ Κυπριακή Δημοκρατία απομένει: (α) Η αυτο-σωσίβια πολιτική ανάπτυξης της αποτρεπτικής στρατιωτικής της ισχύος, για την παράταση της επιβίωσής της. (β) Η κατάλληλη επαύξηση κι αξιοποίηση των συνεργασιών και των συμμαχιών της στην περιοχή και παγκοσμίως, στο διαμορφωνόμενο συν τω χρόνω «αντι-τουρκικό τόξο». (γ) Εν αναμονή των εξελίξεων, τις οποίες η ίδια η τουρκική πολιτική προκαλεί συστηματικά αυξάνοντας τον γενικότερο «αντι-τουρκισμό».

ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ η Κυπριακή Δημοκρατία περιθώρια, ευκαιρίες, δυνατότητες και προσφερόμενες διαδικασίες ώστε να κατευθυνθεί προς τον στόχο της απαλλαγής της από τις βρετανικές δαγκάνες. Για την:

- ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των βρετανικών Βάσεων.

- ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του ρόλου της Βρετανίας ως Pen Holder.

- ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ και κατάργηση των Εγγυήσεων του 1960 και:

- ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ του βλαπτικότατου για την Κύπρο διπόλου Βρετανία – Τουρκία.

Οψόμεθα...