Γιατί ΟΧΙ στη ΔΔΟ

Στις συζητήσεις των υποψηφίων βουλευτών στα τηλεοπτικά μέσα για τις επικείμενες εκλογές, θα έπρεπε να κυριαρχεί το θέμα της μορφής λύσης του Κυπριακού και αυτό δεν έχει συμβεί. Τα κόμματά μας διαχωρίζονται σε αυτά που υποστηρίζουν τη λύση ΔΔΟ και σ’ εκείνα που αντιτίθενται σε αυτήν. Το θέμα της λύσης αφορά την επιβίωσή μας και ο πολίτης πρέπει να έχει πλήρη ενημέρωση σε όλες τις πτυχές της.

Κατά την άποψή μου τα βασικά επιχειρήματα απόρριψης της λύσης ΔΔΟείναι:

1. Επιβλήθηκε από την Τουρκία και τη Βρετανία προς εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων για έλεγχο της νήσου και διαιώνιση της παραμονής των Βρετανικών Βάσεων. Με εισήγηση της Βρετανίας περιλήφθηκε και στα ψηφίσματα του ΣΑ/ΗΕ (ψήφισμα 649/1990).
2. Είναι ουσιαστικά το σχέδιο Ανάν, που απέρριψε η συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού στο δημοψήφισμα του 2004 και δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία να παραμένει ως επιλογή της ΚΔ για λύση.
3. Είναι συγκεκαλυμμένη μορφή συνομοσπονδίας παρόμοια με τη λύση δύο κρατών, την οποία υποστηρίζει σήμερα η Τουρκία αφού αφαίρεσε το κάλυμμα της ΔΔΟ. Η Τουρκία δεν υποστηρίζει λύση δύο ανεξαρτήτων κρατών, γιατί θέλει να ελέγχει όλη την Κύπρο μέσω της συνομοσπονδίας και του τ/κ κρατιδίου.
4. Όχι μόνο δεν «επανενώνει» την πατρίδα μας, όπως έχουν την ψευδαίσθηση οι υποστηρικτές της, αλλά διχοτομεί το έδαφος, τον λαό και την εξουσία, παραβιάζει την ενότητα του κράτους και μετατρέπει την Κύπρο σε τουρκοβρετανικό προτεκτοράτο.
5. Νομιμοποιεί τη διχοτόμηση, καταλύει την ΚΔ και την αντικαθιστά με ένα κράτος, που θα τελεί υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Δεν θα είναι ένα κανονικό κράτος, αφού θα παραβιάζονται βασικές αρχές λειτουργίας μιας σύγχρονης δημοκρατίας. Συγκεκριμένα, θα παραβιάζονται οι αρχές:

• Των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, με τη βίαιη επιβολή εδαφικών ζωνών εγγυημένων πλειοψηφιών κατοίκων και περιουσιών, που νομιμοποιούν τη διχοτόμηση την οποία επέβαλε η Τουρκία με την εισβολή και καταστρατηγούν την αρχή ένας άνθρωπος, μία ψήφος.
• Της στρατιωτικής ασφάλειας, που αφορά τη δυνατότητα αυτοάμυνας, αφού συμφωνήθηκε αφοπλισμός του κυπριακού κράτους, το οποίο θα στερηθεί το δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις .
• Της πολιτικής ασφάλειας, αφού παραβιάζεται η δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων, με συνέπεια την αδικία και την αδυναμία λήψης αποφάσεων.

Την αδικία λόγω εξίσωσης της πλειοψηφίας με τη μειοψηφία είτε με την αριθμητική ισότητα στη δικαστική εξουσία και τη γερουσία είτε με συγκεκαλυμμένα βέτο στους ΤΚ στην εκτελεστική εξουσία και κάτω βουλή.

Την αδυναμία λήψης αποφάσεων στο επίπεδο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, λόγω της σύγκλισης για συναπόφαση των ΕΚ και ΤΚ για όλα τα ζωτικά θέματα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια τη δυσλειτουργικότητα, που θα οδηγεί σε αδιέξοδα και παράλυση του κράτους ή για να μη συμβεί αυτό σε υποχωρήσεις των ΕΚ προς τις τουρκικές θέσεις.

Όταν παραβιάζεται η αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων, όχι κράτος αλλά ούτε οργανισμός ή επιτροπή δεν μπορεί να λειτουργήσει. Μηχανισμός επίλυσης αδιεξόδων με βάση ξένους δικαστές ή κλήρωση, είναι επιλογή αντιδημοκρατική, η οποία προσβάλλει το κύρος του κράτους.

Οι ΤΚ, εξαρτημένοι από την Τουρκία, λόγω πλειοψηφίας εποίκων, διμερών συμφωνιών εξάρτησης και των στρατευμάτων, θα υποστηρίζουν τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων της Κύπρου με κατάληξη η Τουρκία να αποκτήσει τον πολιτικό έλεγχο του κυπριακού κράτους.

Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, η ΚΔ να λάβει πάλι μέρος σε πενταμερή διάσκεψη για το Κυπριακό με την ΚΔ απούσα, και με δύο λύσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τουρκικών όρων, συνομοσπονδιακής μορφής. Τη ΔΔΟ υποστηριζόμενη από την ΚΔ (συγκεκαλυμμένη συνομοσπονδία) και τη λύση δύο κρατών υποστηριζόμενη από την Τουρκία (συνομοσπονδία δύο κρατών).

Και οι δύο λύσεις ή συγκερασμός τους, όπως ενδέχεται να επιχειρηθεί (βρετανική φόρμουλα) οδηγούν σε ολέθρια πορεία. Καταλύουν την ΚΔ, το τελευταίο οχυρό που απέμεινε στον Ελληνισμό της Κύπρου, η πτώση του οποίου θα επιφέρει τον αφανισμό του. Θα τεθεί ολόκληρη η Κύπρος υπό τον στρατηγικό έλεγχο της Τουρκίας, η οποία θα ολοκληρώσει το σχέδιό της για επανάκτηση της Κύπρου, που συνέταξε τη δεκαετία του 1950. Η μόνη ελπίδα που μας απομένει για ανακοπή της ολέθριας πορείας είναι η αφύπνιση του λαού, ο οποίος να επιβάλει την απόρριψη της ΔΔΟ ή άλλης παρόμοιας λύσης που απεργάζονται πέραν του μισού αιώνα η Βρετανία και η Τουρκία για κατάλυση της ΚΔ. Η αφύπνιση προϋποθέτει υπεύθυνη ενημέρωση σε βάθος του λαού για όλες τις πτυχές της ΔΔΟ και τις συγκλίσεις. Για παράδειγμα, ο πολίτης δεν είναι ενήμερος για τις διμερείς συμφωνίες Τουρκίας - «ΤΔΒΚ», που θα ενσωματωθούν στη λύση ΔΔΟ, όπως συνέβη στο σχέδιο Ανάν και παρέχουν τη δυνατότητα στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο χωρίς έγκριση του κυπριακού κράτους.