Γενεύη: Pen Holders και «τυφλός τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματ’ ει»...

ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ διάρκειας: Μέσα στα ελάχιστα θετικά που παρήγαγε η Τουρκία του Ερντογάν με τους Ερσίν Τατάρ και Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Άτυπη Πενταμερή της Γενεύης, 27-29 Απριλίου 2021, είναι οι κλαυθμοί, οι οδυρμοί και η απελπισία που εκβάλλονται δημοσίως από τους επιφανέστερους εκ των απαρηγόρητων, αμετανόητων και αθεράπευτων ΑΝΑΝ-ιστών Λευκωσίας και Αθηνών. Παθιασμένων τω όντι, στη μνησικακία και μισαλλοδοξία τους, να... εκδικηθούν το 76% του λαού που ψήφισε το ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004. Η Γενεύη άφησε στο πέλαγο ναυαγισμένες τις ελπίδες τους. Μ’ ένα σωσίβιο: Τις βρετανικής επινοήσεως υποσχέσεις του Γ. Γρ. του ΟΗΕ να «τετραγωνίσει τον κύκλο» τους επόμενους μήνες...

ΕΠΙΣΗΣ ανάμεσα στα ελάχιστα θετικά της Γενεύης είναι και η προσωρινή κατάρρευση και γελοιοποίηση των «πάγιων» ψευδαισθήσεων της ισχυρότερης κομματικά ηγετοκρατίας ότι δήθεν «με έμπρακτες ενέργειες θα έπειθε την Τουρκία να συγκατανεύσει σε σωστή λύση του Κυπριακού, ώστε να αποκομίσει και εκείνη οφέλη από την αξιοποίηση του φυσικού αερίου»...

ΑΥΤΗ, βεβαίως, η κατάρρευση και γελοιοποίηση, δεν είναι βέβαιον ότι θα τους οδηγήσει να στοχαστούν την απαλλαγή τους από τις δικές τους «πάγιες θέσεις» για κατευνασμό και για προσφορές προς την Τουρκία. Το αντίθετο είναι πιο πιθανό. Επειδή αυτού του είδους πολιτική εθελο-τύφλωση αποτελεί επί δεκαετίες αναπόσπαστο τμήμα του κεντρικού πυρήνα των Ηττημένων Μυαλών τους. Θυμίζοντας, δυστυχώς αειθαλές, το Οιδιπόδειο «τυφλός τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματ’ ει»...

ΣΤΗ ΓΕΝΕΥΗ, 27-29 Απριλίου 2021, στο επισημότερο του ΟΗΕ τραπέζι για το Κυπριακό, το οποίο επινόησαν παλαιόθεν και τώρα οι πρωταίτιοι και ανέκαθεν πρωτεύθυνοι για της Κύπρου τα δεινά Βρετανοί, η Τουρκία - Κατακτητής, διά στόματος Τατάρ, επιχείρησε διεθνώς το «επόμενο βήμα» της 15ης Νοεμβρίου 1983 του Ραούφ Ντενκτάς:

- Εκείνη την ημέρα, το κατοχικό καθεστώς του Αττίλα στα σκλαβωμένα ελληνικά εδάφη της Κύπρου αυτοανακηρύχθηκε σε ανεξάρτητη «Βόρειας Κύπρου Τουρκική Ρεππάπλικ» (KKTC). Η οποία, ως παράνομο Ψευδοκράτος, επέσυρε τότε τη ρητή καταδίκη από τον ΟΗΕ και την φραστική απαγόρευση οιωνδήποτε πράξεων ή σχέσεων νομιμοποίησης της αποσχιστικής εκείνης τουρκικής μεθόδευσης...

ΣΤΑ 38 ΧΡΟΝΙΑ του ψευδοκράτους η Τουρκία και το καθεστώς του Αττίλα της στην κατεχόμενη Κύπρο δεν υπέστειλαν βέβαια τη σημαία τους, έστω κι αν δεν πέτυχαν την παραμικρή διεθνή αναγνώριση.

- Επί του πεδίου συνέχισαν ατιμώρητοι και ανεμπόδιστοι την εθνοκάθαρση, τον παράνομο τουρκικό εποικισμό, τον σφετερισμό των ελληνικών περιουσιών, την τουρκοκοποίηση και ισλαμοποίηση των σκλαβωμένων ελληνικών εδαφών της Κύπρου και την διαρκώς πληρέστερη ενίσχυση των επιθετικά ταγμένων τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής του Αττίλα.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ, συν τω χρόνω, διά της... πλαγίας, να επιτύχουν το κυριότερο και το σημαντικότερο και τελειότερο για τους τουρκικούς στόχους:

- Να πάρουν, μέσα από τις «διακοινοτικές» διαδικασίες υπό την αιγίδα του εκάστοτε Γ. Γρ. του ΟΗΕ, την υπογραφή των Ελλήνων Κυπρίων, σε λύση υποταγής στις συγκεκριμένες τουρκικές απαιτήσεις. Οι οποίες, κάθε επόμενη φορά, αποκτούσαν και επιπλέον περιεχόμενο τουρκικών προδιαγραφών «πολιτικής ισότητας» (ισότητας δηλαδή του κατοχικού καθεστώτος με την Κυπριακή Δημοκρατία) υπό τον γενικό τουρκικό τίτλο της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

- ΗΤΑΝ οι Δείκτες και το Έγγραφο Κουεγιάρ του 1985.

- ΗΤΑΝ η Δέσμη Ιδεών Γκάλι του 1992.

- ΗΤΑΝ, πρoτελευταίο, το Σχέδιο Ανάν 2002-2004.

- ΓΙΑ λύση Δύο Συνιστώντων Κρατών, απολύτως και επί παντός ισότιμων συνιδρυτών, συνιδιοκτητών, συγκυρίαρχων ενός «Κκόμον Στέιτ», νέου συνεταιρισμού κ.ο.κ.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΙΚΗΣ πάντοτε πλειοψηφίας οι Έλληνες Κύπριοι, δεν επέτρεψαν ακόμη και στους πλέον Ενδοτικούς Προέδρους της Δημοκρατίας να παραδώσουν στους Τούρκους την ελληνική υπογραφή υποταγής.

Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΛΑΟΣ, έκαστος πολίτης αυτοπροσώπως, ιδιοχείρως, αυτεξούσιος αυτοκράτωρ της δικής του ψήφου, μόνος έκαστος πίσω από το παραβάν της ψηφοφορίας, εκδηλώνοντας και πρωτοφανή ανυπακοή σε υπέρ του ΝΑΙ αποφάσεις ενδοτικών κομματικών ηγεσιών, απέρριψε με το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2004, τη λύση ικανοποίησης των τουρκικών απαιτήσεων.

ΟΣΑ ΤΟ 76% του λαού το 2004 στέρησε από την Τουρκία και το κατοχικό της ψευδοκράτος, η ίδια επιχείρησε να τα πάρει μέσα από τις συνομιλίες Ταλάτ - Χριστόφια, Έρογλου - Αναστασιάδη, Ακιντζί - Αναστασιάδη, Μον Πελεράν και Κραν Μοντανά από το 2008 έως και το 2017.

- Απέτυχε, εν τέλει, παρ’ όλα όσα επιπρόσθετα επί «ισοτιμίας δύο καθεστώτων» εισέπραξε στις Κοινές Δηλώσεις της 23ης Μαΐου 2008 και Κοινές Διακηρύξεις της 11ης Φεβρουαρίου 2014. Και οι... Ενδοτικότεροι, Απορριπτικότεροι γεγόνασι...

ΣΤΗ ΓΕΝΕΥΗ η Τουρκία δεν πήγε ούτε για τον Αναστασιάδη, ούτε για τον Δένδια. Ούτε για τις προθυμίες Άντρου-ΑΚΕΛ και Αβέρωφ-ΔηΣυ. Πήγε για τον Γ. Γρ. του ΟΗΕ Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες και τους “Pen Ηolders” Βρετανούς (τους ανέκαθεν «κρατούντες την πένα» στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Κυπριακό) όπως ευκρινώς και πληρέστατα και ακριβέστατα τους προσδιόρισε ο ίδιος ο Γκουτέρες.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ πήγε στη Γενεύη για να απαιτήσει, όχι πλέον από τη Λευκωσία και την Αθήνα, αλλά από τον ίδιο τον ΟΗΕ, διά του Γ. Γρ. και των Βρετανών, την διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους, ως προϋπόθεση πλέον για τη συνέχιση των όποιων διαδικασιών επίλυσης του Κυπριακού.

ΠΗΓΕ ΣΤΗ Γενεύη η Τουρκία, που μεθόδευσαν βεβαίως οι “Pen Ηolders” Βρετανοί του Φόρεϊν Όφεως, για να απαιτήσει από τον ΟΗΕ να αποκηρύξει τα περί Κύπρου Ψηφίσματά του:

- Αρχής γενομένης από το Ψήφισμα 186 της 4ης Μαρτίου 1964 με το οποίο αναγνώριζε διεθνώς τη νομιμότητα τής υπό την κυβέρνηση Μακαρίου (χωρίς τους αποσχισθέντες Τουρκοκύπριους, αντιπρόεδρο και υπουργούς και βουλευτές και αξιωματούχους) Κυπριακής Δημοκρατίας και

- Ιδίως τα Ψηφίσματα 541 του 1983 και 550 του 1984 τής μη αναγνώρισης και της καταδίκης του αυτοανακηρυχθέντος 15η Νοεμβρίου 1983 τουρκικού κατοχικού ψευδοκράτους.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ της... ιστορίας θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες.

Ιδίως όμως από έναν:

Πώς θα μπορέσει ο λαός της Κυπριακής Δημοκρατίας να απαλλαγεί από ηγέτες με το Οιδιπόδειο «τυφλός τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματ’ ει»...