Επόμενη μέρα με καμένες γέφυρες

Τι αφήνει πίσω της η προεκλογική περίοδος, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, με τη μετατροπή των τηλεοπτικών καναλιών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε αρένες; Αφήνει πίσω της καμένες γέφυρες, που είναι δύσκολο να ξαναφτιαχτούν. Βαριές κουβέντες που είναι αδύνατο να ξεχαστούν. Προσβολές που είναι απίθανο να ξεπεραστούν. Πώς θα κάτσουνε σε ένα τραπέζι να τα βρούνε την επόμενη μέρα «αυτοί που είχαν τρία εμπορευματοκιβώτια και ανατίναξαν την Κύπρο», οι «διεφθαρμένοι κυβερνώντες», οι «μηδενιστές» και οι «λαϊκιστές» (σύμφωνα με χαρακτηρισμούς που εκτόξευσαν εκατέρωθεν κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι);

Στην προεκλογική περίοδο είδαμε μια καταθλιπτική εικόνα άγονων αντιπαραθέσεων, μια παρέλαση λαϊκισμού, ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα, και μάλιστα σε περίοδο κρίσιμη τόσο για το εθνικό θέμα, όσο και λόγω των πολλαπλών προβλημάτων που προκάλεσε η πανδημία. Η απελθούσα Βουλή, προτού διαλυθεί, προσπάθησε να διαλύσει... και την Κυβέρνηση. Το έργο αυτό ανέλαβαν να το συνεχίσουν, μετά τη διάλυση της Βουλής, τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Όλα γενικά τα κόμματα, αντί να προσπαθούν να μας δώσουν τις δικές τους θέσεις, φρόντιζαν να παραθέτουν τις θέσεις... των αντιπάλων τους, για να τις πυροβολούν. Δεν μας έλεγαν ποια είναι η δική τους πολιτική, αλλά πόσο κακή είναι η πολιτική των αντιπάλων τους.

Μέσα σε τέτοιο κλίμα, διερωτάται κάποιος ποιες συνεργασίες μπορούν να αναπτυχθούν, ποιες συναινέσεις να επιτευχθούν, ποιες συλλογικές αποφάσεις να ληφθούν, ποιοι συμβιβασμοί να δρομολογηθούν. Δεν έχω σαφείς απαντήσεις σ’ αυτό. Έχω, όμως, σαφείς υποψίες ότι η Βουλή, για τα επόμενα δύο χρόνια (μέχρι τις Προεδρικές) θα είναι ένα ανελέητο και σκληρό πεδίο μάχης, από το οποίο δεν ξέρω αν και πώς θα βγει ζωντανή η ενότητα, την οποία όλοι διατείνονται ότι επιθυμούν, αλλά μόλις βρουν ευκαιρία την βαράνε κατακέφαλα με ό,τι έχουν διαθέσιμο.

ΜΠΟΞΕΡ