Η πρόθεση του Προέδρου…
Οι βουλευτικές εκλογές έχουν τελειώσει. Και η ετυμηγορία του λαού είναι σεβαστή. Τώρα αναμένουμε ποιος ή ποια θα αναδειχθεί στην Προεδρία της Βουλής, που συνιστά το δεύτερο τη τάξει πολιτειακό αξίωμα του Κράτους. Η ζωή συνεχίζεται. Και δη, η πολιτική. Η Τουρκία αδιαφορεί τι συμβαίνει στα εσωτερικά της Κύπρου. Λόγω ισχύος και δικού μας εξευμενισμού θεωρεί ότι είμαστε δεδομένοι. Και το επιβεβαιώσαμε. Η ηγεσία παρευρέθη, χωρίς όρους, στην Πενταμερή, δίνοντας την ευκαιρία στην Άγκυρα να θέσει επί τάπητος τη λύση των δύο κρατών.
Τις προάλλες, προς «ένδειξη καλής θελήσεως», η Τουρκία προχώρησε στη διεξαγωγή της άσκησης «Θαλασσόλυκος», για να μας υπενθυμίσει ότι θέλει τον πλήρη έλεγχο και στον αέρα και στη θάλασσα μιας περιοχής που εκτείνεται από τη Θράκη ώς τη Μέση Ανατολή. Όσο, δε, για τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, πήρε με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο τη ρεβάνς από τον Έλληνα ομόλογό του, Νίκο Δένδια, για τα όσα τού έψαλε στην Άγκυρα κατά την τελευταία του επίσκεψη. Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, όχι μόνο περιόδευσε στη Θράκη, αλλά αναφέρθηκε εκ νέου σε τουρκική μειονότητα, επιμένοντας στην πάγια πολιτική της χώρας του για αλλαγή της Συνθήκης της Λωζάννης. Έχουμε, δηλαδή, μέσα σε λίγα 24ωρα μία σαφή εικόνα της αναθεωρητικής τουρκικής πολιτικής, που επικεντρώνεται στην αλλαγή του νομικού πλαισίου που διέπει τις σχέσεις της με την Ελλάδα καθώς και με την Κύπρο. Και η Άγκυρα επιβάλλει την πολιτική της διά της σκιάς της ισχύος της. Διότι γνωρίζει ότι η αποτρεπτική μας ικανότητα είναι περιορισμένη έως ανύπαρκτη. Και ότι, αργά ή γρήγορα, θα υποχωρήσουμε, αφού η ηγεσία μας είναι αδιόρθωτη. Έχει την ψευδαίσθηση ότι με τον εξευμενισμό η Τουρκία θα εγκαταλείψει ή θα περιορίσει τη νεο-οθωμανική επεκτατική της πολιτική.
Δυστυχώς, το πάθημα της πρώτης Πενταμερούς δεν έχει γίνει μάθημα. Γίνεται λόγος για τη σύγκληση μιας δεύτερης, η οποία θα είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την πρώτη. Διότι τώρα, εάν η κυπριακή Κυβέρνηση την αποδεχτεί χωρίς προηγουμένως η Άγκυρα να αποσύρει τις απαράδεκτες θέσεις της για διευθέτηση του προβλήματος στη βάση των δύο κρατών, είναι ως να αποδέχεται ότι βρίσκεται στο τραπέζι των συνομιλιών η διχοτόμηση με επίσημο τρόπο. Και έτσι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα εφαρμοστεί η πονηρή βρετανική φόρμουλα, που στηρίζεται στον ισχυρισμό ότι τα δύο κράτη μπορούν να χωρέσουν σε μία διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.
Η Τουρκία στηρίζει την πολιτική φιλοσοφία και τα επιχειρήματά της στο γεγονός ότι είναι εγγυήτρια δύναμη. Η Ελλάς, πού βρίσκεται; Είναι χαμένη στα προβλήματά της και κρύβεται πίσω από το δόγμα, η Κύπρος αποφασίζει και αυτή συμπαρίσταται. Ερώτημα: Εάν η Λευκωσία αποφασίσει λανθασμένα, θα πληρώσει μόνη της ή θα πληρώσει και η Ελλάδα; Το έθνος ολόκληρο. Η ίδια η Άγκυρα δεν το ψιθυρίζει, αλλά το φωνάζει: Μετά την Κύπρο, ακολουθεί το Αιγαίο και η Θράκη. Η «Κυπροποίηση» της Θράκης.
Η αδυναμία των Αθηνών και της Λευκωσίας να προχωρήσουν σε μία αξιόπιστη αποτροπή και η έλλειψη στρατηγικής μετατρέπει τα εθνικά μας προβλήματα σε αντικείμενο μικροπολιτικής αντιπαράθεσης, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Οι βουλευτικές εκλογές τελείωσαν μεν, αλλά αρχίζει η διαδικασία των Προεδρικών. Η ανάδειξη νέου ανώτατου πολιτειακού άρχοντα σε ένα Προεδρικό Σύστημα έχει ιδιαίτερη σημασία. Διότι ασκεί, κατ’ αποκλειστικό έως και αυθαίρετο τρόπο, την εκτελεστική εξουσία μαζί με την Κυβέρνησή του. Μπορεί να διορίζει ως Υπουργό ακόμη και τον κηπουρό του! Και ο νυν Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, όταν ρωτήθηκε τη νύχτα των βουλευτικών εκλογών εάν θα επαναδιεκδικήσει, δεν είπε όχι. Το αντίθετο. Φαίνεται από τη διπλωματική του απάντηση να έχει στο μυαλό του, με άλλα λόγια να έχει πρόθεση, για τρίτη θητεία, αφού στον χώρο του ΔΗΣΥ εμφανίζεται ως η ηγετική εκείνη προσωπικότητα που μπορεί να συσπειρώνει, να επιβάλλει και να χαράσσει πολιτική. Και να κερδίζει εκλογές. Βεβαίως, το ερώτημα δεν είναι μόνο εάν ο ίδιος ή οποιοσδήποτε άλλος διεκδικήσει το χρίσμα του Προέδρου της Δημοκρατίας θα κερδίσει τις εκλογές, αλλά εάν έχει διδαχθεί από τις υφιστάμενες αποτυχίες και αν θα προχωρήσει σε αλλαγή πολιτικής και καθορισμό νέας στρατηγικής, που θα οδηγεί την Κύπρο μακριά από νέα αδιέξοδα και τον εκτουρκισμό της. Αυτό και αν είναι σταυρόλεξο για γερούς λύτες…
