Αναλύσεις

Στην ποντικοπαγίδα του διχασμού

«Έτσι και εμείς, μέσα στην ποντικοπαγίδα του διχασμού, αλληλοσπαραζόμαστε μεταξύ μας. Εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι, φιλήσυχοι και τραμπούκοι, κομπάρσοι ενός επικίνδυνου θεάτρου που άλλοι σκηνοθετούν για εμάς»

Μια μέρα πριν από την παράνομη κάθοδο του Τούρκου Προέδρου στα κατεχόμενα, Κυριακή, 18 τρέχοντος, χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν έξω από το Προεδρικό. Δεν πήγαν για να διαμαρτυρηθούν κατά του τρίτου Αττίλα που κουβαλούσε στις αποσκευές του ο Ερντογάν. Πήγαν για να εκφράσουν την διαφωνία τους εναντίον των μέτρων κατά της πανδημίας και των περιορισμών που επιβλήθηκαν για την αναχαίτιση των κρουσμάτων του κορωνοϊού.

Παρακολουθήσαμε από τις τηλεοπτικές μας οθόνες ανθρώπους εξαγριωμένους να κρατούν τον σταυρό, σύμβολο αγάπης και ειρήνης. Να βρίζουν και να επικαλούνται προφήτες και αγίους. Τον Κοσμά των Αιτωλό, τον Παΐσιο και άλλους, που προφήτευσαν, λέει, μερικές δεκαετίες ή και αιώνες πριν, τα δεινά τα οποία θα προκαλέσουν τα εμβόλια τού «έξω αποδώ».

Στο ένα χέρι ο σταυρός και στο άλλο η μολότοφ. Όλα του μίσους τα «εξαπτέρυγα» σε μια παρανοϊκή έκρηξη φανατισμού. Μόνο που τα εξαπτέρυγα αυτά δεν τα κουβαλούσαν τα Σεραφείμ από τον αόρατο κόσμο των Αγγελικών Ταγμάτων που φρουρούν τον Παράδεισο. Τα «Σεραφείμ» με τις μαύρες κουκούλες ξέφυγαν από τις πύλες της Κολάσεως. Εξαγριωμένα μπουλούκια κατευθύνθηκαν προς το συγκρότημα «Δίας», να πυρπολήσουν, να καταστρέψουν ή και να εξοντώσουν ζωές. Αυτό υποδηλούσε το μένος και το τυφλό τους μίσος. Φωτιές παντού, καμένα αυτοκίνητα, σπασμένοι υαλοπίνακες και οι εργαζόμενοι που έβγαζαν την βάρδια τους Κυριακή, μέρα ανάπαυσης, για τον άρτο τον επιούσιο, έντρομοι επιχειρούσαν να προστατευθούν ζητώντας βοήθεια, που αργούσε να φτάσει.

Έπρεπε να καταστρέψουν τα πάντα, για να δεήσει η Αστυνομία να φτάσει επί τόπου. Η φρεσκοδιορισμένη Υπουργός Δικαιοσύνης - γνώστης περισσότερο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων των Ασφαλειών, παρά για την έννομη τάξη και την προστασία της ζωής - ψέλλιζε συνεχώς πως αναμένει έκθεση γεγονότων για να τοποθετηθεί. Και πίσω να χασκογελάει το χάος για τα έκτροπα που άφησαν πίσω τους οι σύγχρονοι Βάνδαλοι. Από την άλλη, ο Αρχηγός της Αστυνομίας να λέει αμήχανος πως δεν πρόβλεψαν τόσο πλήθος στη συγκέντρωση.

Αυτοί οι δύο όφειλαν να παραιτηθούν αυθημερόν, γιατί εν έτει 2021 οι δυνάμεις ασφαλείας ενός ευνομούμενου κράτους δεν ασχολούνται μόνο με τα ορατά, αλλά και με τα αόρατα δαιμόνια, τα οποία φρόντιζαν μέρες πριν να ενημερώνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις προθέσεις τους, οι οποίες δεν φαίνονταν και τόσο αθώες.

Οι φασίστες, ο Ερντογάν και

ο ιδανικός αντιπερισπασμός

Τα φασιστοειδή φώναζαν φασίστες τους εργαζομένους του συγκροτήματος. Ο φρουρός της πύλης, ο οποίος, πριν από 47 χρόνια, στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, τραυματίσθηκε κρίσιμα από εχθρικό τουρκικό βόλι, κινδύνευσε την Κυριακή από «αδελφικά» πυρά να καεί ζωντανός, επειδή έτσι έκριναν οι θρασύδειλοι κουκουλοφόροι.

Την Δευτέρα κατέφθανε στα κατεχόμενα εδάφη και ο φασίστας Ερντογάν. Καμιά διαδήλωση Ε/κ στα οδοφράγματα, καμιά συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τα δήθεν «χαρμόσυνα νέα» που εξήγγελλε, περιτριγυρισμένος από τα μπουλούκια των κουβαλητών εκ Τουρκίας, τον ηγέτη των Γκρίζων Λύκων Μπαχτσελί, τους σφετεριστές και τους παράνομους εποίκους.

Ούτε μια μολότοφ δεν ρίχτηκε εναντίον του Ερντογάν και του εγκάθετού του, Τατάρ. Ούτε καν μια πέτρα εναντίον των κατακτητών για να αντιληφθούν πως υπάρχουμε. Να νιώσουν και την δική μας οργή και θυμό για την 47χρονη διαιώνιση της κατοχής.

Ανενόχλητοι συνεχίζουν τα άνομα σχέδιά τους. Οι δικοί μας «επαναστάτες» δεν τολμούν να πλησιάσουν τα οδοφράγματα. Πιο βολικό και χωρίς προσωπικό κόστος προτιμούν να καταστρέφουν και να λεηλατούν περιουσίες στις ελεύθερες περιοχές.

Οι τσάμπα μάγκες της «αντίστασης», λες και συνεννοήθηκαν με τους Τούρκους να αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου από την παράνομη κάθοδο Ερντογάν. Έτσι, όλοι ασχολούνταν με τα έκτροπά τους τις επόμενες μέρες. Ιδανικός αντιπερισπασμός για τους κατακτητές. Δέστε τα χάλια αυτών που ζητούν ελευθερία!!!

Ξέπνοες οι συγκεντρώσεις για την καταδίκη της τουρκικής εισβολής και του δίδυμου εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου. Βαρετές και οι ομιλίες πολιτικών και επαϊόντων με το χιλιοειπωμένο «δεν θα αποδεχθούμε και δεν θα απεμπολήσουμε». Την ώρα που ανακαλούμε στις μνήμες μας πόσες υποχωρήσεις έκαναν οι εκάστοτε κυβερνώντες, ακόμα και τώρα κάποιοι πιστεύουν πως, αν δώσουμε και άλλα, το κτήνος θα χορτάσει.

Βρόμικα παιγνίδια

Ξεφτισμένα κουρέλια στις ψυχές μας, τα λόγια της παρηγοριάς από την Ελλάδα, τις ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γερμανία, Κομισιόν και την υποκρίτρια Βρετανία, η οποία εξακολουθεί, πίσω από τις πλάτες μας, να κάνει τα βρόμικα παιγνίδια της με την Τουρκία. Όπως μεταδόθηκε, την Τετάρτη το βράδυ στις διαβουλεύσεις που έγιναν στο Συμβούλιο Ασφαλείας, το σχέδιο προεδρικής δήλωσης, το οποίο παρουσίασε η Βρετανία, προσπάθησε να εγκριθεί με διαδικασίες επείγοντος. Καμιά αναφορά στα ονόματα των παραβατών Ερντογάν και Τατάρ.

Το ίδιο έκανε και η ειδική αντιπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ στην Κύπρο, Ελίζαμπεθ Σπέχαρ, η οποία ενημέρωνε για σχεδόν δύο ώρες τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας για τις δύο εκθέσεις του πολιτικού προϊσταμένου της Αντόνιο Γκουτέρες για ΟΥΝΦΙΚΥΠ και τις πρόσφατες εξελίξεις για τα Βαρώσια. Μιλούσε για δύο ώρες και δεν ανέφερε ούτε τον Ερντογάν, που ήλθε σαν κύριος και έφυγε αλώβητος, ούτε και την ορτινάντζα του, τον Ερσίν Τατάρ.

Έτσι και εμείς, μέσα στην ποντικοπαγίδα του διχασμού, αλληλοσπαραζόμαστε μεταξύ μας. Εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι, φιλήσυχοι και τραμπούκοι, κομπάρσοι ενός επικίνδυνου θεάτρου που άλλοι σκηνοθετούν για εμάς.

Αρκούμαστε με τη ρητορική αλληλεγγύης των ξένων, κάνουμε πως δεν βλέπουμε τις υπονομευτικές δολιοφθορές των Βρετανών και της αλλήθωρης Σπέχαρ, που δεν είδαν, ούτε και άκουσαν για τον ερχομό και τις εξαγγελίες Ερντογάν. Κατά τα άλλα, οι βρετανικές βάσεις καλά κρατούν και αναβαθμίζονται σε βάρος του λαού μας, χωρίς να πληρώνουν ούτε σεντ. Και δεν βρίσκεται ένας ηγέτης, ένας πραγματικός μάγκας και όχι κότα, να τους πει να πάνε στ’ ανάθεμα, γιατί ούτε και ως εγγυήτρια χώρα έπραξαν αυτό που έπρεπε πριν από 47 χρόνια, ούτε και τώρα.