Πορθητής ο δεύτερος, που «αντιστέκεται» στο Διεθνές Δίκαιο

Καμία μεγάλη αυτοκρατορία ή κοσμική εξουσία στην ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας, από αρχαιοτάτων χρόνων, δεν παρέμεινε ισχυρή και δεσποτική έναντι των άλλων κρατών ή εθνών για πάντα. Μπορεί να υπήρξαν για εκατοντάδες ετών, αλλά ο χρόνος, η αλαζονεία, ο τρόπος επιβολής της εξουσίας τους και η εμφάνιση πιο ισχυρών δυνάμεων τις εξαφάνισαν πραγματικά και ιστορικά.

Ο κ. Ερντογάν αποπειράται να ανατρέψει την ιστορική αυτή πραγματικότητα και παράλληλα επιδιώκει να επιτύχει ώστε να αυτοαναιρεθούν η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και οι Μεγάλοι του Κόσμου από τις αρχές και τις αξίες που οδήγησαν στην ύπαρξη και συνοχή του σύγχρονου Κράτους Δικαίου σε συνύπαρξη με τα άλλα Κράτη κατά το διεθνές δίκαιο.

Το ότι η Τουρκία αυθαίρετα δεν αναγνωρίζει την κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν διαφοροποιεί την ιδιότητά μας ως κράτους μέλους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Οργανισμών που διέπονται από τις απαιτήσεις του Διεθνούς Δικαίου. Γι’ αυτό και η μεγάλη υπομονή και, σε βάθος χρόνου, υπόδειξη από πολλούς προς τον κ. Ερντογάν, να περιορίσει τις φιλοδοξίες του, στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και της καλής γειτονίας. Όμως, ο ίδιος, αντιφατικά προς τις διαβεβαιώσεις του, προχώρησε, κατά την επεκτατική του πολιτική, αντίθετα, για μιαν ακόμη φορά, προς το Διεθνές Δίκαιο.

Δεν υπάρχουν Τουρκοκύπριοι στην Κύπρο, μας λέει, γιατί είναι όλοι τους Τούρκοι. Προκλητικός μηδενισμός εκτός πραγματικότητας και Διεθνούς Δικαίου που αποβλέπει μόνο στο να διασώσει τα σχέδια εποικισμού. Θεώρησε ότι μπορεί, χωρίς να υπάρξει καταδίκη των νέων τετελεσμένων που επιδιώκει να επιβάλει σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, γιατί η διεθνής κοινότητα θα αδρανήσει.

Θεώρησε την «αδράνεια» έναντι των εξαγγελιών του, που τελικά διακήρυξε στις 20.7.2021 κατά την εδώ παράνομη επίσκεψή του, ότι του επέτρεπε να τα προωθήσει δια του κ. Τατάρ. Πονηρία και ασυνέπεια, που αποκάλυψαν τώρα, επιτέλους, στην κοινωνία των Εθνών, ως ΟΗΕ ή ως Ένωση 27 κρατών που συναποτελούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, ποιος δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο. Ο κ. Ερντογάν έχει πλήρως αποκαλυφθεί ως εχθρός του Δικαίου. Ένα πολιτικό σφάλμα, από την υπέρτερη αλαζονεία του, που θα έχει, πρέπει να έχει, συνέπειες σοβαρές σε βάρος της Τουρκίας.

Αρκεί, εμείς εδώ στην Κύπρο και ανεξάρτητα με την όποια στάση των Μεγάλων και ειδικά της Βρετανίας, να μην αισθανόμαστε και, πολύ περισσότερο, να διακηρύσσουμε ότι χάθηκε δήθεν η Αμμόχωστος. Για την Κυπριακή Δημοκρατία τίποτε δεν είναι ανεκτό να χαθεί σε Κερύνεια, Μόρφου και Αμμόχωστο. Οι τόσες θυσίες δεν μπορούν να ξεχαστούν ή να μην έχουν αξία σε έναν τέτοιο αγώνα. Λάθη έγιναν πολλά, ιδέες υπάρχουν διάφορες και πολλές και απαιτείται μια κοινή στρατηγική. Άλλωστε, θα πρέπει να μην αποδειχθούμε μια γενιά, που δεν αγωνίστηκε για τη σωτηρία του τόπου, της ιστορίας και της μνήμης. Θα πρέπει, όμως, να οπλισθούμε με υπομονή και επιμονή για μια από κοινού αντίδραση και διεκδίκηση. Πριν από 200 χρόνια η Ελληνική Επανάσταση δεν είχε δυνατότητα να απευθυνθεί σε ένα αντίστοιχο με το Συμβούλιο Ασφαλείας τότε όργανο και δεν υπήρχε, ούτε ανήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, το δικαίωμα για ελευθερία συγκίνησε την τότε διεθνή κοινή γνώμη, που συμπαραστάθηκε στο ηρωικό εκείνο δίκαιο ξέσπασμα κατά του κατακτητή.

Αρκεί να υπάρξουν ομόφωνες και συνεπείς δράσεις Ελλάδος/Κύπρου με συγκεκριμένη αντικατοχική διεκδίκηση, για να έχουμε, επιτέλους, την ανάδειξη της δύναμης του δικαίου, έναντι της στρατιωτικής αλαζονείας και ισχύος.