Κυπριακό

Τα ξεχασμένα συμπεράσματα του 2005

44I2Z7ZNVJOVHAADNKS366UYVE[1].jpg

Ικανοποίηση εκφράζεται για τα τελικά συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που συνήλθε στις 24 και 25 Ιουνίου. Επειδή, πρώτον, επαναβεβαιώνει τη δέσμευσή του στη μορφή λύσης του Κυπριακού, δεύτερον, ζητεί τον σεβασμό των ψηφισμάτων του ΟΗΕ για την Αμμόχωστο και, τρίτον, γιατί σε ότι αφορά τον «εκσυγχρονισμό» της Τελωνειακής Ένωσης Ε.Ε.-Τουρκίας, τον συνδέει με έλεγχο από τα κράτη-μέλη.

Προς τι, όμως, η ικανοποίηση, όταν επανειλημμένα η Τουρκία επέδειξε κυνική περιφρόνηση προς αποφάσεις των συλλογικών - θεσμικών οργάνων της Ε.Ε.; Και, δυστυχώς, η Ένωση ανέχθηκε κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν ραπίσματα στην αξιοπιστία της από τις τουρκικές συμπεριφορές.

Ας θυμηθούμε τα τελικά συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του 2005 αναφορικά με τις ανατεθείσες υποχρεώσεις της Τουρκίας σε σχέση με το Κυπριακό, τις χαρακτηρισθείσες και ως «Κυπρογενείς». Και τη γνωστή ως αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τότε, είχε αποφασίσει ότι προκειμένου να προχωρήσουν οι ευρωτουρκικές σχέσεις και ο ενταξιακός διάλογος Τουρκίας-Ε.Ε., θα έπρεπε η Τουρκία να εκπληρώσει τις πιο κάτω υποχρεώσεις:

  1. Να αναγνωρίσει ανεπιφύλακτα την Κυπριακή Δημοκρατία.
  2. Να εφαρμόσει την Τελωνειακή Ένωση με όλα τα κράτη-μέλη της Ένωσης. Άρα να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια στα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα.
  3. Να συνεργαστεί για λύση του Κυπριακού στη βάση των περί Κύπρου ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των αρχών και αξιών της Ε.Ε.

Από τότε έχουν περάσει 16 χρόνια και η Τουρκία όχι μόνο δεν έχει εκπληρώσει τις ρητές υποχρεώσεις που είχε αποφασίσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά κλιμάκωσε την επιθετική της συμπεριφορά με τη θαλάσσια εισβολή στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και την έναρξη εποικισμού των Βαρωσίων. Μάλιστα, σε αποκορύφωμα της προπετούς της συμπεριφοράς, κατά τη διάρκεια της Κυπριακής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ε.Ε. το δεύτερο εξάμηνο του 2012, η Τουρκία διέκοψε σχέσεις με την Ε.Ε.! «Άκρον άωτον» προσβολής και αναίδειας.

Έναντι αυτών των συμπεριφορών της Τουρκίας το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξακολουθεί να επιδεικνύει στάση ανεπίτρεπτης ανοχής, αλλά και θωπείας με την αποδέσμευση δισεκατομμυρίων ευρώ για το προσφυγικό.

Συνεπώς είναι τουλάχιστον ακατανόητο να εκφράζεται ικανοποίηση επειδή το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παραμένει απλώς δεσμευμένο στη μορφή λύσης που υιοθετεί ο ΟΗΕ για το Κυπριακό και επειδή η Τελωνειακή Ένωση προϋποθέτει «πρόσθετες οδηγίες» από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Όσο η Τουρκία παραβιάζει ατιμωρητί όρους, προϋποθέσεις και υποχρεώσεις που της ανατίθενται, όσο η γερμανική στάση τής εξασφαλίζει ασυλία στην παραβατική της συμπεριφορά και όσο η Κυπριακή Δημοκρατία εφησυχάζει με έκφραση ικανοποίησης στις άνευ ουσιαστικού περιεχομένου και άνευ συνεπειών λεκτικές διατυπώσεις, η Τουρκία θα συνεχίζει ανεμπόδιστα την ίδια παραβατική της διαγωγή.

Θα το κατανοήσουμε ή θα συνεχίσουμε στην ίδια λογική της ικανοποίησης;