Χρειάζεται νέο αίμα στη γεωργία

Τι παρακινεί έναν νεαρό 28χρονο γεωπόνο να δουλέψει στα αμπέλια σήμερα; Είναι μια απορία που την κάνει ο αδαής. Αυτός που δεν ξέρει τι σημαίνει να σε μεγαλώνουν τα αμπέλια, να σε ανατρέφουν, να σε βλέπουν να μεγαλώνεις, να ωριμάζεις και εσύ μαζί τους και από άγουρο παιδί να γίνεσαι ένας άντρας. Ένας άντρας σπουδασμένος, ένας άντρας με μεράκι, ένας άντρας με πολλή αγάπη για τη γη του. Για τη γη που με τόσο κόπο, πόνο, κάματο, ιδρώτα, αλλά και τύχη, πια, βγάζει κάθε χρόνο τους ζουμερούς καρπούς για να τραφούν οικογένειες, για να πιουν οι εκλεκτικοί, για να γευτούν οι παραδοσιακοί.

Το μέλλον του ήταν η γεωργία

Ο Γιώργος Τσιουπανής είναι ένας από τους νέους αγρότες που έβαλαν στόχο να βελτιώσουν τις συνθήκες για όλους όσοι αγαπούν τη γεωργία και θέλουν να γίνουν αγρότες αλλά κάτι τους αποτρέπει. Ως Πρόεδρος του Τμήματος Νεολαίας της Παναγροτικής Ένωσης Κύπρου προσπαθεί για το καλύτερο. «Από τα φοιτητικά μου χρόνια που έμαθα για την αγροτική οργάνωση, ήξερα ότι ήθελα να εμπλακώ. Θέλω να βελτιώσω τη ζωή του αγρότη, να κερδίσω περισσότερα δικαιώματα, ειδικά για τους νεαρούς σπουδασμένους αγρότες. Βέβαια, είναι εύκολο στα λόγια, δύσκολο στην πράξη».

Από νωρίς ήξερε ότι με την όποια εργασία του, θα ήθελε να ασχοληθεί με τα κοινά. Γρήγορα κέρδισε τα βλέμματα και η εκλογή του στην Προεδρία του τμήματος νεολαίας της ΠΕΚ ήταν αναπόφευκτη. Ωστόσο, αντιλήφθηκε νωρίς ότι ο δρόμος που παίρνουν τα λόγια για να μετουσιωθούν σε πράξη είναι πολύ μακρύς και δύσκολος. «Δεν μπορεί να αλλάξει μια κατάσταση από τη μια μέρα στην άλλη. Βρίσκεται και στη μέση η Ευρώπη, η οποία στηρίζει κατ’ εξοχήν και πρωτίστως τις βόρειες χώρες όπου η γεωργία είναι αρκετά ανεπτυγμένη και μετά τις νότιες. Ένας λόγος είναι ότι εδώ έχουμε πιο έντονο ανάγλυφο έδαφος που δυσκολεύει τις εργασίες».

Επιστροφή στη γεωργία

Ο ίδιος μεγάλωσε με την οικογένειά του στο χωριό Κυβίδες της επαρχίας Λεμεσού. Η ενασχόληση με τις αμπελοκαλλιέργειες ξεκίνησε από νωρίς, αφού ήταν και είναι η κύρια ασχολία των γονιών του. Γνώρισε τα μυστικά από πρώτο χέρι, συμμετείχε άπειρες φορές στη διαδικασία του τρύγου, είδε το νόστιμο φρούτο να γίνεται κρασί, αλλά βίωσε παράλληλα και τις δυσκολίες όλης της διαδικασίας. Δεν στάθηκαν όμως αρκετές για να τον αποτρέψουν από την επιλογή της ενασχόλησής του με τη γεωργία. Μπορεί να δούλεψε στην πόλη για λίγο, αλλά φάνηκε νωρίς ότι δεν ήταν αυτό που τον ολοκλήρωνε. Στράφηκε στα «δικά» του και σε αυτά που «πονούσε» περισσότερο. Τη δική του γη. Τη γη που τον μεγάλωσε, τον ανέθρεψε και τώρα ήρθε η σειρά του να τη φροντίσει. Δεν είναι η μόνιμη του ασχολία, καθώς εργάζεται ως γεωπόνος σε οινοποιείο της περιοχής, ωστόσο η έγνοια του παραμένει στις αμπελοκαλλιέργειες της οικογένειας.

Αύξηση αμπελοκαλλιεργειών στην Κύπρο

Τα τελευταία χρόνια αυξάνονται οι αμπελοκαλλιέργειες στην Κύπρο. Όπως εξήγησε στη «Σημερινή» ο κ. Τσιουπανής, «αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι αυξάνονται τα μικρά οινοποιεία που προσδοκούν στις μικρές ποσότητες και στις ποιοτικές». Όσο για τη στήριξη που λαμβάνουν οι αγρότες, ο κ. Τσιουπανής ανέφερε ότι «τα προγράμματα του Υπουργείου Εμπορίου και Γεωργίας που τρέχουν, στοχεύουν στην ενίσχυση του οινοποιητικού τομέα αλλά και του μεταποιητικού, έτσι ο κόσμος ενθαρρύνεται στο να προχωρήσει στη δημιουργία οινοποιείων ή να ενισχύσει τα οινοποιεία που υπάρχουν».

Η πανδημία όμως δεν άφησε ανεπηρέαστη την οινοβιομηχανία. «Επηρεάστηκε πολύ ο τομέας του κρασιού, ειδικά στις περιοχές που είχαν αυξημένη ζήτηση. Εντούτοις, κάποιοι τομείς στηρίχθηκαν περισσότερο από τους ντόπιους». Ένα από τα θετικά της κατάστασης είναι ότι οι Κύπριοι στράφηκαν στο κυπριακό κρασί. «Οι Κύπριοι τα τελευταία χρόνια φαίνεται να ανακαλύπτουν την ποιότητα του κυπριακού κρασιού. Ωστόσο, υπάρχει αρκετά μακρύς δρόμος για το κυπριακό κρασί, εφόσον υπάρχουν τώρα ποικιλίες γηγενείς, που τώρα αναδύονται, περισσότερο μέσα από την επιλογή των μικρών οινοποιείων. Σε αυτό λοιπόν βοήθησαν και οι αμπελουργοί, που παράγουν περισσότερη ποιότητα, γιατί, στην τελική, η ποιότητα αμείβεται».

Από την καλλιέργεια στον τρύγο

Η καλύτερη φάση της καλλιέργειας του αμπελιού είναι ο τρύγος, όπως πιστοποιούν οι ειδικοί. Η κατάλληλη στιγμή αποκοπής του σταφυλιού από το κλήμα, εξασφαλίζει την ιδανική ποιότητα του φρούτου για να οδηγηθεί στη ζύμωση ή στην παραγωγή άλλων προϊόντων. «Αυτή την περίοδο διανύουμε την περίοδο του τρύγου, που διαρκεί περίπου τρεις μήνες μέχρι και το τέλος του Οκτώβρη. Κατά τη διάρκεια του τρύγου γίνονται και οι ζυμώσεις του κρασιού. Ακολουθεί η παραγωγή ζιβανίας και, αν κάποιος ασχολείται με τα παράγωγα του σταφυλιού, τότε αυτή είναι η στιγμή, όπου το σταφύλι είναι φρέσκο και ο χυμός του είναι πλούσιος σε αρώματα».

Οι δυσκολίες και το ενδιαφέρον

Δεν είναι λίγοι οι νέοι που δείχνουν το ενδιαφέρον τους προς την ενασχόληση με τη γεωργία, ωστόσο αρκετά είναι αυτά που ακόμη τους αποτρέπουν από την τελική τους απόφαση. «Στην περιοχή μου, για παράδειγμα, υπάρχουν νέοι, αλλά ελάχιστοι. Η αμπελοκαλλιέργεια θα δώσει ένα εισόδημα για μια ορισμένη περίοδο. Αν όμως κάνουν κάτι δικό τους, είναι διαφορετικό. Όμως και αυτό δεν είναι εύκολο, γιατί δεν έχουν πολλοί την οικονομική ευχέρεια ή τη γη για να κάνουν κάτι δικό τους. Από την άλλη μεριά, θεωρώ ότι ένας νέος γεωργός θα πρέπει να δουλεύει και κάπου αλλού για να έχει ένα έξτρα εισόδημα ασφαλείας. Το να περιμένει ό,τι βγάλει από τα χωράφια για να μπορεί να κάνει επενδύσεις είναι ίσως ανέφικτο. Είναι και οι καιρικές συνθήκες που επηρεάζουν τη δουλειά μας. Μια αναπάντεχη κατάσταση μπορεί να καταστρέψει όλη την παραγωγή».

Ο τόπος μας χρειάζεται νέο αίμα στη γεωργία για να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί. Τα κίνητρα που δίδονται στους νέους για να κατοικήσουν και να εργαστούν σε ορισμένες περιοχές είναι σημαντικά. «Αλλά δεν είναι από μόνο του αρκετό. Για να ασχοληθεί κανείς με τη γεωργία, θα πρέπει να έχει ένα κομμάτι γης. Αν δεν υπάρχει αυτό, δεν μπορεί κάποιος να αποφασίσει να στραφεί προς τη γεωργία και να δουλέψει σε ξένη γη. Μια εισήγησή μας προς τον αρμόδιο Υπουργό ήταν να δοθεί η χαλίτικη γη σε νέους αγρότες. Υπάρχει αρκετό ενδιαφέρον από νέους και ζήτηση. Ο Υπουργός Γεωργίας είδε θετικά την εισήγησή μας και, αν το υλοποιήσει, θα βοηθήσει πολύ τους νέους αγρότες».

Τέλος, το σημαντικότερο εφόδιο που πρέπει να έχει ένας νέος, όπως ανέφερε ο νεαρός αγρότης, είναι η αγάπη για τη γεωργία. «Είναι μια ολόχρονη εργασία. Αν δεν αγαπάς και να έχεις το μεράκι γι’ αυτό που κάνεις, τότε δεν θα μπορείς να ασχοληθείς με αυτό».