Κράτος αθεράπευτης ραθυμίας...

Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ Εξουσία του κράτους, η Βουλή αυτής της Πολιτείας, με την πλειοψηφία των εκλελεγμένων από τον λαό βουλευτών τού λαού, αποφάσισε την Πέμπτη να εγκρίνει την πρόταση της Εκτελεστικής Εξουσίας, δηλαδή της Κυβέρνησης του εκλελεγμένου από τον λαό Προέδρου της Δημοκρατίας, ανωτάτου άρχοντος της πολιτείας, για την αναβολή επί δυόμισι χρόνια των εκλογών της Τοπικής Διοίκησης, δηλαδή των δημάρχων του λαού, των δημοτικών συμβούλων και κοινοταρχών, ώστε να υπάρξει αρκετός ακόμη χρόνος για να επιτευχθεί η Μεταρρύθμιση Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της οποίας η πραγματοποίηση συζητείται, σχεδιάζεται, επανασχεδιάζεται και δεν επιτυγχάνεται επί ΔΕΚΑ χρόνια.

ΠΡΟΕΧΕΙ ΕΔΩ ως υπό εξέταση φαινόμενο, η ομολογημένη χρονική διάρκεια των... προσπαθειών:

- Δέκα χρόνια μέχρι τώρα!

- Και... οψόμεθα εάν θα επιτευχθεί ο σκοπός στο... χρονικό διάστημα που υπόσχονται οι εκλελεγμένοι από τον λαό στην Νομοθετική και την Εκτελεστική Εξουσία.

- ΓΙΑΤΙ όμως χρειάστηκε να περάσουν ήδη 10 χρόνια και δεν είναι ούτε τώρα βέβαιο πόσα ακόμα θα χρειαστούν, πρώτα για να εγκριθεί (και εάν εγκριθεί) από την πλειοψηφία αυτής ή της όποιας επόμενης Βουλής και πότε, κατόπιν, θα τεθεί σε εφαρμογή η περιλάλητη Μεταρρύθμιση;

ΠΡΟΤΟΥ αναζωογονηθεί αίσθημα αγανάκτησης για την υπενθύμιση της 10χρονης αργοπορίας, βραδύτητας και καθυστερήσεων στα δημαρχιακά των εκλελεγμένων από τον λαό Κυβερνώντων, Νομοθετούντων και Δημαρχευόντων, πρέπει να τονισθεί ότι οι... επιδόσεις ταχύτητας στο συγκεκριμένο θέμα, ίσως και να δικαιούνται... μετάλλιο γρηγοράδας, εάν συγκριθούν με άλλες, πολύ πιο μακρόχρονες κρατικές αργοπορίες.

- Σε άλλα και μάλιστα κατά πολύ ζωτικότερα (που έχουν σχέση με ζωή και θάνατο) θέματα σε αυτήν την πολιτεία. Την οποία διευθύνουν πάντα οι εκλελεγμένοι από τον λαό, πολιτικοί προϊστάμενοι της ιεραρχίας των κρατικών υπηρεσιών.

- Ένα πρόχειρο, πασίγνωστο, θλιβερό, αξιοθρήνητο (κατά κυριολεξία πληθυνόμενων μαυροφορούντων) παράδειγμα, που όλοι ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι ευθύνεται για πολλούς κατ’ έτος νιόσκαφτους τάφους αδικοχαμένων στα κοιμητήρια:

ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ (14) χρόνια, 2007 - 2021 οι εκλελεγμένοι του λαού στις Εξουσίες της πολιτείας (τέσσερεις έως τώρα διαδοχικές κυβερνήσεις και τρεις διαδοχικές Βουλές) «κουντούν το αβκόν με την μαναβέλλαν» για να ξαναλειτουργήσουν τις Κάμερες Τροχαίας.

- Ενώ γνωρίζουν επισήμως ότι: Όταν λειτούργησε το Σύστημα Φωτοεπισήμανσης Τροχαίας το 2007 στους δρόμους, πέτυχε να μειωθούν κατά 50% οι τροχαίες συγκρούσεις (και Τροχαίες Ανθρωποκτονίες).

- Αργοπορία και υπέρμετρη αμέλεια του κράτους, στην οποία δύναται πιθανόν να αποδοθεί υπαίτια εγκληματική αμέλεια για μεγάλο ποσοστό των ετήσιων αριθμών των Νεκρών των Τροχαίων Συγκρούσεων των τελευταίων δεκατεσσάρων ετών:

- Πόσοι άραγε θα απέφευγαν τον Τροχαίο Χάροντα εάν συνέχιζαν να λειτουργούν και να πλήθαιναν στο οδικό δίκτυο οι Κάμερες Τροχαίας από το 2007 έως το 2021;

Τώρα διαβεβαιώνουν ότι θα επαναλειτουργήσει τον ερχόμενο μήνα. Άγαλμα τούς πρέπει και χρυσό μετάλλιο...

ΑΛΛΟ αξιομνημόνευτο παράδειγμα:

Από το 1985 αναδείχθηκε ως... κατεπείγον (τότε) το ζήτημα των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στην Απονομή της Δικαιοσύνης. Εξαιτίας των απαράδεκτων αργοποριών στα δικαστήρια. Η δυσλειτουργία, με απελπιστικά ανυπόφορους ρυθμούς χελώνας, της Δικαστικής Εξουσίας: «Δικαιοσύνη που αργεί, δεν είναι Δικαιοσύνη», έλεγαν τότε όλοι οι αρμόδιοι παράγοντες, δικαστές, δικηγόροι, διάδικοι, κυβερνώντες και νομοθετούντες βουλευτές. Το είχαμε και τίτλο στα τότε δημοσιεύματα! Αναπηρία εύρυθμης λειτουργίας στην πράξη του Κράτους Δικαίου.

- Επί τριάντα έξι (36) χρόνια από το 1985 μέχρι και σήμερα 2021, πλείστοι τεθνεώτες ήδη και περισσότεροι ζώντες εισέτι, υπόσχονταν και υπόσχονται ακόμη, να επιτύχουν την αναγκαία Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη για την... γρήγορη απονομή δικαιοσύνης!

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ η παράθεση άλλων παραδειγμάτων. Είναι πλήθος τα ζητήματα σε κάθε τομέα των κρατικών υποθέσεων. Χαντακωμένα στο περίμενε και στο άσε να δούμε. Τα γνωρίζουν άπαντες. Εκλελεγμένοι και εκλέγοντες, λαός και εξουσίες. Ένα άρθρο δεν έχει επαρκή χωρητικότητα. Χρειάζονται... τόμοι βιβλίων. Ή, μάλλον, δεν χρειάζεται να παρατεθεί οτιδήποτε άλλο. Τα υποφέρει όλα, διαρκώς, καθημερινά και απτά, χρόνια τώρα, όλος ο λαός και κάθε ξεχωριστός πολίτης, δηλαδή οι εκλέγοντες ανά πενταετία τους εκλελεγμένους στην κυβέρνηση και στη Βουλή.

ΑΠΟΤΕΛΕΙ ασφαλώς ένα δυσμενές χαρακτηριστικό γνώρισμα, μόνιμη συμπεριφορά και αθεράπευτο «προσόν» των εκάστοτε εκλελεγμένων και των υφισταμένων τους αρμοδίων υπηρεσιακών:

- Η ραθυμία. Η νωθρότητα. Η απροθυμία για αποφασιστική και γρήγορη αποτελεσματική εργασία. Η τεμπελιά. Η νωχέλεια. Η οκνηρότητα. Η ευθυνοφοβία. Η ατολμία. Η αδιαφορία. Η αναβλητικότητα: «Που στύλλον στύλλον άνεσην». «Κρύψε να περάσουμεν ως τζιείθθεμερου». Και με το «έπκιασέν με η έννοια, ρε;» και «κάτσε γάρε ψόφα», που έλεγαν και οι παλαιότεροι στην κυπριακή διάλεκτο...

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ διαχρονικά μία κύρια και καθοριστική αναξιότητα, ανεπάρκεια και αδυναμία, αυτής της πολιτείας. Αυτού το κράτους και των εξουσιών του. Αυτών δηλαδή που ο λαός εκλέγει για να διευθύνουν:

- Ραθυμία και ραχάτι σε όλες τις υποθέσεις του κράτους.

Εκτός από δύο συγκεκριμένους τομείς, στους οποίους αποδεικνύονται όχι ραθυμούντες αλλά ακαταπαύστως γρηγορούντες:

(α) Στην απόλαυση νομής της Εξουσίας και:

(β) Στην επί 24ώρου βάσεως άγρυπνη έγνοια για την επίτευξη εκλογής ή επανεκλογής για την ιδιοτελή και κομματική απόλαυση της νομής, των μεριδίων και της επικαρπίας της Εξουσίας και των λαφύρων της.

- Οι εξαιρέσεις που κατά καιρούς εμφανίζονται, με πράγματι ταχύτατους και συνάμα αποτελεσματικούς στη λήψη και στην έμπρακτη εφαρμογή των αναγκαίων αποφάσεων, είναι τόσες ώστε να επιβεβαιώνεται ο κανόνας.

ΧΡΗΣΙΜΟ ίσως αποβεί εάν μια ομάδα επαρκώς καταρτισμένων και πρόθυμων πολιτικών επιστημόνων, πολιτειολόγων, κοινωνιολόγων, ψυχολόγων και άλλων συναφών ειδικοτήτων, αναλάβουν να μελετήσουν ταχέως διεξοδικά και σφαιρικά σε βάθος αυτήν τη ραθυμία του κράτους. Και το ραχάτι εκλελεγμένων και υπηρεσιακών της Εξουσίας αφ’ ενός. Και τα αντιστοίχως συνδεδεμένα με αυτά, «προσόντα», προσαρμογής, ανεκτικότητας και υποτέλειας των εκλεγόντων, αφετέρου. Τα οποία πληρούν το αξίωμα «τέτοιος λαός τέτοιους ηγέτες έχει».

- Πού να οφείλεται άραγε η ραθυμία του κράτους και των κρατούντων;

- Είναι μήπως κληρονομημένη ψυχοσύνθεση και χαρακτηροδομή, παραγόμενη αναπόφευκτα από τις γεω-κλιματολογικές συνθήκες στη γειτονιά της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής;

- Είναι απομεινάρι των αιώνων δουλείας και υποταγής στους εκάστοτε ξένους κατακτητές;

Εάν δεν εντοπισθεί, πώς θα διορθωθεί;