Οι άλλοι δεν βιάζονται

Η πρεμούρα του Αβέρωφ Νεοφύτου να εξαγγείλει υποψηφιότητα 13 μήνες πριν από την προεδρική «ττενέκκα», δεν φαίνεται να ωθεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης να σιασιάρουν κι αυτά. Απλώς, τώρα που έχει ξεκαθαρίσει το σκηνικό, με δύο υποψηφιότητες από τον χώρο του Συναγερμού, δημιουργούνται νέα δεδομένα, με βάση τα οποία θα πάρουν και τα υπόλοιπα κόμματα τις αποφάσεις τους.

Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα ποιες θα είναι αυτές οι αποφάσεις. Το κάθε κόμμα κρατάει κλειστά τα χαρτιά του. Και ενώ παραμένουν κλειστά τα χαρτιά, παραμένουν ανοιχτές και όλες οι πιθανότητες. Η μόνη βεβαιότητα είναι ότι δεν θα δούμε συνεργασία ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ. Τα υπόλοιπα παίζονται.

Το ΑΚΕΛ επιθυμεί διακαώς σύμπραξη με το ΔΗΚΟ, ωστόσο φαίνεται ότι δυσκολεύεται να υποστηρίξει Νικόλα για την προεδρία. Αν τον υποστηρίξει, θα πρέπει να πάει στη βάση του κόμματος, αλλά αυτήν τη φορά δεν θα πει «άλλαξεν ο άθρωπος σιόρ», όπως έκανε με τον Τάσσο, αλλά θα πει... «αλλάξαμεν εμείς, σιόρ»! Αν η Εζεκία Παπαϊωάννου δεν υποστηρίξει Νικόλα, θα πρέπει να βρεθεί κοινός υποψήφιος που όχι μόνο να επιχειρήσει να συγκεράσει τις απόψεις ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ στο Κυπριακό και την οικονομία, αλλά να είναι και εκλέξιμος. Δύσκολο εγχείρημα.

Στο ΔΗΚΟ, αν δεν καρποφορήσει η προσπάθεια για εξασφάλιση στήριξης του ΑΚΕΛ στον Νικόλα, δεν αποκλείουν συνεργασία ακόμη και με τον ΔΗΣΥ, για να ξαναβρεθούν στη διακυβέρνηση. Αλλά ποιον ΔΗΣΥ; Του Αβέρωφ ή του Χριστοδουλίδη; Οι πιθανότητες είναι μάλλον με τον δεύτερο.

Οι βασικοί παίκτες στην προεδρική σκακιέρα είναι ασφαλώς ο ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ. Όμως δεν παραγνωρίζεται η θέση των άλλων κομματικών σχηματισμών, όπως της ΔΗΠΑ, της ΕΔΕΚ, του ΕΛΑΜ και των Οικολόγων. Ειδικότερα στον δεύτερο γύρο.

Οι επόμενοι μήνες αναμένεται να δείξουν προς τα πού οδεύουν οι πιθανές συνεργασίες, όταν θα έχουν πραγματοποιηθεί και οι ανάλογες δημοσκοπήσεις.

Είναι πολύ νωρίς για σίγουρες προβλέψεις. Διότι, ξέρετε πώς είναι η πολιτική, ειδικά στην παρανοϊκή νήσο μας. Σήμερα έτσι, αύριο γιουβέτσι, μεθαύριο κοκορέτσι...

ΜΠΟΞΕΡ