Το ενωτικό δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950 και οι επίορκοι απόγονοι

Ο διακαής πόθος των Ελλήνων της Κύπρου, που αποτελούσε και τον Εθνικό Αντικειμενικό Σκοπό της Εθναρχίας με τη στήριξη του πολιτικού κόμματος των κομμουνιστών ΑΚΕΛ, ήταν η Ένωση της Κύπρου με τη μάνα Ελλάδα.

Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι βρετανικές κυβερνήσεις και η Βασίλισσα Ελισάβετ αρνήθηκαν την αποαποικιοποίηση της Κύπρου και την απόδοση - ένωσή της με την Ελλάδα. Την ίδια περίοδο, το Κομμουνιστικό Κόμμα στην Κύπρο, που ολοένα και μεγάλωνε σε πολιτική απήχηση, ανησυχούσε την Εθναρχία, η οποία κατά τη διάρκεια της Αγγλοκρατίας ήταν ο παραδοσιακός εκφραστής των πόθων των Ελλήνων κατοίκων της Κύπρου.

Το ΑΚΕΛ ήταν ο αρχικός εκφραστής της ιδέας για διεξαγωγή ενωτικού δημοψηφίσματος, το οποίο αποσκοπούσε στο να χρησιμοποιηθεί ως πολιτικό επιχείρημα για προώθηση του σκοπού της Ένωσης με τη μάνα Ελλάδα, πράγμα το οποίο και πρότεινε στην Εθναρχία. Όμως, η Εκκλησία, υπό την ηγεσία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Β΄, για τους δικούς της ευκολονόητους λόγους, αποφάσισε να αναλάβει αυτή, την πρωτοβουλία της οργάνωσης του δημοψηφίσματος. Σημειώνεται ότι είχαν ήδη προηγηθεί δύο άλλα δημοψηφίσματα, την 25η Μαρτίου 1921 και την 25η Μαρτίου 1930.

Το δημοψήφισμα διεξήχθη σε δύο διαδοχικές Κυριακές, ήτοι στις 15 και 22 Ιανουαρίου 1950 και οι 224.747 ψηφοφόροι είχαν να επιλέξουν μία εκ των δύο επιλογών: «ΑΞΙΟΥΜΕΝ, ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» ή «ΕΝΙΣΤΑΜΕΘΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ». Από τους 224.747 ψηφοφόρους, υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα ψήφισαν οι 215.108 (95,7%) και κατά οι 9.639 (4,3%). Ανάμεσα στους ψηφίσαντες υπέρ της ένωσης συμπεριλαμβάνονταν πολλοί Τούρκοι και η συντριπτική πλειοψηφία των Μαρωνιτών και των Αρμενίων. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν έγινε αποδεκτό από την Αγγλία και την τότε ελληνική Κυβέρνηση, και, από τότε, την 15ην Ιανουαρίου κάθε χρόνο, μέχρι το 2017, γίνονταν εκδηλώσεις προς τιμήν της ημέρας του δημοψηφίσματος.

Στις αρχές του 2017, μετά την πρόκληση πολιτικής κρίσης στην Κύπρο, που επηρέασε τις συνομιλίες Αναστασιάδη-Ακιντζί για λύση του κυπριακού προβλήματος, ο Τ/κ ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί (για το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ μετριοπαθής) αξίωσε την κατάργηση των εορτασμών μνήμης και τιμής του Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950.

Στις 10 Φεβρουαρίου 2017, η Βουλή της Κυπριακής Δημοκρατίας ενέκρινε τροπολογία που εισηγήθηκε το ΕΛΑΜ και αφορούσε τη μνημόνευση του Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950 στα σχολεία και υπέρ της οποίας ψήφισαν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα εκτός από τον ΔΗΣΥ, που τήρησε αποχή, και το ΑΚΕΛ που καταψήφισε. Αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία κρίσης στις συνομιλίες για το Κυπριακό, καθώς η τουρκική πλευρά ισχυριζόταν πως ήταν απαράδεκτη η επαναφορά της ενωτικής πολιτικής από τους Έλληνες.

Στις 8 Απριλίου 2017, η Βουλή υπερψήφισε διάταξη, η οποία ακύρωσε την προηγούμενη τροπολογία του ΕΛΑΜ, με ψήφους του ΔΗΣΥ (πλην δύο βουλευτών) και του ΑΚΕΛ. Το τραγικό είναι ότι το ΑΚΕΛ, το πολιτικό κόμμα που είχε εμπνευστεί την ιδέα του δημοψηφίσματος τότε, και ο ΔΗΣΥ (πλην των δύο βουλευτών), το πολιτικό κόμμα της ντεμέκ εθνικόφρονος παράταξης, ψήφισαν υπέρ της αισχρής, ιταμής και εκβιαστικής απαίτησης του Ακιντζί. Οποία κατάντια, που στιγματίζει πρωτίστως τις ηγεσίες και μετά τους βουλευτές (πλην των δύο βουλευτών του ΔΗΣΥ) των δύο πολιτικών κομμάτων, που αγνοούν ότι η υπόκυψη σε εκβιασμό είναι όπως τη χιονοστιβάδα. Σήμερα που, όσο ποτέ, στην ιστορία μας απαιτείται η ενδυνάμωση του ελληνικού φρονήματος στην Κύπρο, μόνο το ΕΛΑΜ τιμά την επέτειο του Ενωτικού Δημοψηφίσματος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, όποιοι προσπαθούν ν’ αποσιωπήσουν ή να αλλοιώσουν ένα ιστορικό γεγονός, επιτυγχάνουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα και πληρώνουν κόστος. Έσσεται ήμαρ.