Συνταγματική Μεταρρύθμιση - Κράτος Δικαίου: Η μέγιστη πρόκληση των υποψηφίων για την Προεδρία

Σε πρόσφατη παρέμβασή του στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος», της Κυριακής, ο δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς άγγιξε την πιο ευαίσθητη χορδή της κακοδαιμονίας που πλήττει διαχρονικά την Κυπριακή Δημοκρατία. Σε ένα αναλυτικό, εύστοχο και πειστικό άρθρο του, με τίτλο «Κοινωνικό συμβόλαιο και Προεδρικές», κατονομάζει την κύρια πηγή των πλείστων κοινωνικών δεινών του τόπου, υποδεικνύοντας με σαφήνεια τι δέον γενέσθαι προκειμένου η Κύπρος να αποβάλει τον χαρακτηρισμό της «Μπανανίας» και να απαλλαγεί από τις πολλές πληγές που την κατατρύχουν.

Συγκεκριμένα, ο αρθρογράφος τονίζει την αδήριτη ανάγκη «ουσιαστικής συνταγματικής μεταρρύθμισης, η οποία να μπορεί να δημιουργήσει ένα σύγχρονο, λειτουργικό και δημοκρατικό κράτος, ικανό ν’ ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες τού σήμερα, μέσα στο πολύ ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον σε όλους τους τομείς, καθώς επίσης και στην εμβάθυνση της δημοκρατικής του λειτουργίας». Όπως επισημαίνει, «αυτό μπορεί να γίνει εφικτό μόνο με την εύρυθμη και συντεταγμένη λειτουργία του κράτους, που θα πρέπει να λειτουργεί χωρίς τις σημερινές του στρεβλώσεις, που δημιουργούνται επί της ουσίας από τη διαστρεβλωμένη αντίληψη που κυριάρχησε διαχρονικά σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, οι οποίες θεωρούν το κράτος και τους μηχανισμούς του ως το δικό τους λάφυρο από την κατάκτηση εξουσίας. Ένα λάφυρο το οποίο χρησιμοποιούν με απώτερο στόχο την περαιτέρω ενδυνάμωση της δικής τους πολιτικής δύναμης και όχι του κράτους, ώστε να μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όλη την κοινωνία, ανεξαρτήτως κομματικής ή πολιτικής προέλευσης».

Θεωρώ πως αυτή η προσέγγιση των πραγμάτων είναι σοφή και μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει τη λυδία λίθο για την οικοδόμηση [επανίδρυση] ενός σύγχρονου δημοκρατικού κράτους δικαίου, που θα εξουδετερώνει την προσφιλή κομματοκρατορική πρακτική και τη μονοκρατορική προεδρική συμπεριφορά, η οποία, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «εκπηγάζει κυρίως από την κατάχρηση εξουσίας, που γιγαντώθηκε από την επί της ουσίας προεδρική μοναρχία, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά και την καθιέρωση του δικαίου της ανάγκης το 1964».

Ένα άλλο καυτό ζήτημα που καταταλαιπωρεί, κατά την ισχυρή μου άποψη, τον δημόσιο βίο της χώρας, είναι ο τρόπος διορισμού του Γενικού Εισαγγελέα και του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, καθώς και ο τρόπος απονομής της δικαιοσύνης σε σχέση με τη συμπεριφορά των πολιτειακών αξιωματούχων. Είναι αδιανόητο, σε ένα ευνομούμενο κράτος, ο διορισμός του Γενικού Εισαγγελέα και του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου να επαφίεται απόλυτα στην κρίση του εκάστοτε Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτή η πρακτική εμπερικλείει σοβαρότατους κινδύνους για τη Δημοκρατία. Επιβάλλεται, λοιπόν, όπως εξευρεθεί η χρυσή φόρμουλα, ώστε αυτές οι θέσεις των εν λόγω υπέρτατων θεσμών της Δημοκρατίας να πληρούνται μέσω μιας χρυσής φόρμουλας, για να διασφαλίζεται και στην πράξη ο διαχωρισμός της εκτελεστικής από τη δικαστική εξουσία, προκειμένου ο πολίτης να αισθάνεται ότι δεν παίζονται σικέ παιχνίδια στον ιερό τομέα της Δικαιοσύνης. Σε σχέση με την απονομή δικαιοσύνης στις περιπτώσεις που πολιτειακοί αξιωματούχοι κριθούν ένοχοι, θα πρέπει οπωσδήποτε να επέλθουν τέτοιες σαφείς και ισχυρές μεταρρυθμίσεις, ώστε να εφαρμόζονται τα πορίσματα και οι καταδικαστικές αποφάσεις. Οι τραυματικές περιπτώσεις, να μην καταδικάζονται Πρόεδροι Δημοκρατίας ή υπουργοί ή βουλευτές και άλλα εκτεθειμένα πολιτικά πρόσωπα, με τη γελοιωδέστατη δικαιολογία της πολιτικής ασυλίας, αποτελεί έγκλημα κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος και βαθύ πλήγμα στο κράτος διακίου. Του λόγου το αληθές φανερώνουν τα τεράστια εγκλήματα του Χρηματιστηρίου, του Μαρί, της οικονομικής-τραπεζικής κατάρρευσης, του Συνεργατισμού και των Πολιτογραφήσεων/Χρυσών Διαβατηρίων, στα οποία οι κύριοι ένοχοι δεν έχουν τιμωρηθεί.

Κοντολογίς, θέλουμε να στείλουμε ισχυρό το μήνυμα σε όλους, με κεντρικούς αποδέκτες τους πολιτικούς/δημόσιους άρχοντες που πιπιλίζουν σαν καραμέλα τη λέξη μεταρρύθμιση ως πανάκεια κάθε νόσου και κάθε.... παθογένειας, πως η χώρα θα προχωρήσει μπροστά με δύναμη και σιγουριά μόνο αν έχει ναυαρχίδα της τη συνταγματική μεταρρύθμιση.

Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, κύριοι υποψήφιοι Πρόεδροι της Δημοκρατίας. Αν είστε μάγκες και πραγματικά αγαπάτε την πατρίδα, κορωνίδα του προεκλογικού σας προγράμματος δεν μπορεί να είναι άλλη από τη συνταγματική μεταρρύθμιση, η οποία θα θεσμοθετήσει αυστηρές δικλίδες ασφαλείας μεταξύ των εξουσιών, ώστε να ξηλωθεί η κομματοκρατία και να εξαλειφθεί η δύναμη της προεδρικής μοναρχίας/μονοκρατορίας. Μόνον έτσι θα διανοίξει ο δρόμος για λειτουργία πραγματικού δημοκρατικού κράτους, πάνω στο οποίο θα οικοδομηθεί μια ισχυρή Πολιτεία που θα υπηρετήσει τον λαό δικαιοκρατικά και αξιοκρατικά, καθιστώντας τη χώρα σεβαστή στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Μόνον έτσι η δεινοπαθούσα Κυπριακή Δημοκρατία θα εκκινήσει προς τη νέα εποχή θεσμικά ισχυρή, δημιουργώντας το υπόβαθρο για διεκδίκηση δίκαιης λύσης στο χρονίζον κυπριακό ζήτημα. Όλα τα άλλα που ευαγγελίζονται περί δημιουργίας Αρχής Πάταξης της Διαφθοράς και εισαγωγής μεταρρυθμίσεων αποτελούν πυροτεχνήματα, μισόλογα και κούφια συνθήματα για παραπλάνηση των πολιτών και υφαρπαγή της ψήφου ενόψει προεδρικών εκλογών.