Και ο εθνικός κατήφορος συνεχίζεται...

Διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας, διότι ο Γεν. Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στην έκθεσή του για το Κυπριακό πήρε «πολιτική ίσων αποστάσεων» ως να είναι η… «η πρώτη μας αμματοπόνηση», όπως λέει και η λαϊκή σοφία.

Μήπως είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο; Τότε γιατί εκπλησσόμαστε;

Ο εγκάθετος της Άγκυρας Ερσίν Τατάρ μόνο που δεν «πανηγυρίζει» γι’ αυτήν την προσέγγιση στο Κυπριακό του Αντόνιο Γκουτέρες.

Ο μακαρίτης ο Θεμιστοκλής Δέρβης (πρώην Δήμαρχος Λευκωσίας), γνωστός για τα σκωπτικά του ευφυολογήματα, είχε χαρακτηρίσει τα Ηνωμένα Έθνη ως «λέσχη διεθνών απατεώνων».

Αποστολή και καθήκον ενός άξιου, ικανού και αντικειμενικού ανδρός που βρίσκεται επικεφαλής του Οργανισμού θα έπρεπε να είναι η εφαρμογή της αρχής του δικαίου και ιδιαίτερα των αποφάσεων και ψηφισμάτων του, διαφορετικά αυτά θα ήταν «επιταγές χωρίς αντίκρισμα», όπως επιτυχώς έχει λεχθεί στο παρελθόν.

Αλλά εκείνοι που καταβαράθρωσαν το Κυπριακό είναι η δική μας πλευρά και ιδιαίτερα αυτοί που το χειρίστηκαν, όταν με τις ούτω καλούμενες «συμφωνίες υψηλού επιπέδου» (συμφωνίες «κορυφής» όπως αποκαλούνται) αποενοχοποίησαν την Τουρκία και από θέμα εισβολής και κατοχής το μετέτρεψαν σε «δικοινοτική διαφορά». Αυτή η αντίληψη έχει δυστυχώς εμπεδωθεί διεθνώς, μέχρι του σημείου να έχει λεχθεί στο παρελθόν ότι… πρόκειται για «ψυχολογικό πρόβλημα».

Έγραψα πλειστάκις ότι με αυτές τις συμφωνίες (Μακαρίου-Ντενκτάς 12/2/1977 και Κυπριανού-Ντενκτάς 19/5/1979) βάλαμε τη θηλιά του σχοινιού γύρω από τον λαιμό μας και δώσαμε την άλλη άκρη στην Τουρκία.

Η Τουρκία δεν εισέβαλε στην Κύπρο για να αποκαταστήσει δήθεν τη «συνταγματική τάξη» ως «εγγυήτρια δύναμη», ούτε και για να προστατεύσει δήθεν τους Τ/Κυπρίους, αλλά για να υλοποιήσει τους μακροχρόνιους σκοπούς και στόχους της, που ουδέποτε απέκρυψε, για να επανακτήσει και να θέσει υπό τον πλήρη έλεγχό της την Κύπρο και να την μετατρέψει σε ένα σύγχρονο «βιλαέτι» (δηλαδή επαρχία) μιας σύγχρονης νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως την ονειρεύεται ο νεοσουλτάνος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Οι μόνοι που φαίνεται ότι δεν το αντιλαμβάνονται είναι οι πολιτικοί και κομματικοί ηγέτες και ηγετίσκοι μας.

Ο Μεχμέτ Μους, Υπουργός Εμπορίου της Τουρκίας, διεμήνυσε για το Κυπριακό: «Ούτε ένα βήμα πίσω».

Ο Αλί Μπαμπατζάν διακήρυξε: «Η Τουρκία επιθυμεί να ελέγχει την Κύπρο για να διασφαλίσει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο».

Στην κάθε περίπτωση, οι Τούρκοι διαμηνύουν «δημιουργία δύο κρατών. Τίποτε άλλο δεν συζητούμε».

Ακούει μήπως κανείς; Πολύ αμφιβάλλω.

Και εμείς εδραιώνουμε την κατοχή, τους προσφέρουμε εδώ και δεκαετίες δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα, που σίγουρα θα χρειάζονται επιπρόσθετο για τον εποικισμό της Αμμοχώστου, ως επίσης και απασχόληση Τ/Κυπρίων στις ελεύθερες περιοχές για να ενισχύεται η καταρρέουσα οικονομία της ούτω καλούμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου», του ψευδοκράτους, όπως το αποκαλούμε, ενώ αυτοί σφετερίζονται τα σπίτια και τις περιουσίες μας. Την ενισχύουν άλλωστε και όσοι προμηθεύονται καύσιμα από τα κατεχόμενα, ταξιδεύουν μέσω του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου, διαμένουν σε ελληνικής ιδιοκτησίας ξενοδοχεία στην Κερύνεια, στοιχηματίζουν στα καζίνα κ.λπ. κ.λπ.!

Να τους χαρακτηρίσω μήπως τουρκολάτρες, τουρκόφρονες, τουρκοπροσκυνημένους ή οτιδήποτε άλλο;

Εμείς διεκδικήσαμε ποτέ την εφαρμογή των προνοιών της ούτω καλούμενης «συμφωνίας της Γ΄ Βιέννης» Κληρίδη-Ντενκτάς (2/8/1975) για κατοχύρωση της παραμονής και των δικαιωμάτων των χιλιάδων κατοίκων της Καρπασίας που κατοικούσαν εκεί προ της τουρκικής εισβολής και λανθασμένα τους αποκαλούμε «εγκλωβισμένους» και που σήμερα παρέμειναν, λόγω της καταπίεσης και διώξεων, ελάχιστες εκατοντάδες;

Επιδιώξαμε δυναμικά και με χίλιους τρόπους την εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ 550/84 και 789/92 για την Αμμόχωστο ή περιοριζόμαστε σε τυπικές διαμαρτυρίες;

Καταγγείλαμε τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν τα «μεχμετζίκ», όπως εκτελέσεις αιχμαλώτων αλλά και αμάχων και άοπλων πολιτών, λεηλασίες, βιασμούς, καταστροφή πολιτιστικής κληρονομιάς και άλλα πολλά και ζητήσαμε την τιμωρία των ενόχων;

Διεκδικήσαμε ποτέ πολεμικές αποζημιώσεις για τα όσα διέπραξαν οι Τούρκοι εισβολείς;

Απαιτήσαμε την προσαγωγή ενώπιον της Δικαιοσύνης των ενόχων της δολοφονίας του Θεόφιλου Γεωργιάδη, του Τάσου Ισαάκ, του Σολωμού Σολωμού και άλλων;

Σκοπός μου δεν είναι να απαριθμήσω τις βαρβαρότητες και τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από τους Τούρκους, αλλά να τονίσω ότι αφού αποενοχοποιούμε την Τουρκία στην κάθε περίπτωση, ο εθνικός κατήφορος θα συνεχίζεται.

Αλί Μπαμπατζάν: Διετέλεσε Υπουργός Οικονομικών. Διετέλεσε επίσης Υπουργός Εξωτερικών επί κυβερνήσεως Ερντογάν. Αποχώρησε από το κόμμα του Ερντογάν αναφέροντας ως δικαιολογία «βαθιές διαφορές» στην κατεύθυνση που είχε πάρει το κόμμα. Το 2012 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των «Προσώπων με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως», του περιοδικού Time.