Ανθρώπινες Ιστορίες

Καλό Παράδεισο, Πάμπο Βάσιλα

Αν η μαχόμενη δημοσιογραφία της «πρώτης γραμμής» είχε πρόσωπο, αναντίλεκτα αυτό θα ήταν του Πάμπου Βάσιλα, ή ένα, τουλάχιστον, από τα ευάριθμα που θα μπορούσαν να την αντιπροσωπεύσουν. Ένας ατρόμητος δημοσιογράφος, που δεν ορρωδούσε απέναντι στις αντιξοότητες, τις κάθε λογής δυσκολίες ή στα ποικιλώνυμα προσκόμματα των «συμφερόντων», προκειμένου να υπηρετήσει το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Ένας δημοσιογράφος που δεν φοβόταν να αναμετρηθεί με τα γεγονότα και τις ειδήσεις, προτάσσοντας στην πρώτη γραμμή της δημοσιογραφικής του έγνοιας τη σωστή, ουσιαστική και αμερόληπτη ενημέρωση της κοινής γνώμης. Γι’ αυτόν τον λόγο, από όποιο μετερίζι και αν εργάστηκε στην πολύχρονη δημοσιογραφική του πορεία, ήταν ένας συνάδελφος τον οποίον ακλόνητα μπορούσες να εμπιστευθείς, να εναποθέσεις επάνω του επαγγελματικές αλλά και προσωπικές σχέσεις, να «τζογάρεις», στην άοκνη δημοσιογραφική του έρευνα, το στοίχημα της εγκυρότητας.

Στο Συγκρότητα Δίας και ειδικότερα στη «Σημερινή» ο Πάμπος Βάσιλας αφιέρωσε μερικά από τα πιο γόνιμα χρόνια της δημοσιογραφικής του δουλειάς, υπηρετώντας με αφοσίωση και σεβασμό το αγαθό της ενημέρωσης. Γι’ αυτό σήμερα, βυθισμένοι σε θλίψη ανείπωτη, τον αποχαιρετούμε με την προσήκουσα αγάπη για ό,τι πρόσφερε, δίνοντας την υπόσχεση ότι ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το πέρασμά του ανάμεσά μας, αλλά και γενικότερα από την κυπριακή δημοσιογραφία.

Καλό Παράδεισο, Πάμπο Βάσιλα.