Αναλύσεις

Οι αναπάντητες επιστολές και ερωτήσεις για τον πυρηνικό σταθμό στο Άκιουγιου

Ανοιχτή επιστολή παραπόνων προς τους Προέδρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΚΔ.

«Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι και κυρία Πρόεδρε

Λυπάμαι που το επισημαίνω, αλλά η συμπεριφορά καθενός από εσάς με ανάγκασε να γράψω αυτήν την ανοιχτή επιστολή παραπόνων προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, της δημόσιας υγείας και της πυρηνικής ασφάλειας. Η επιστολή σχετίζεται με τον πυρηνικό σταθμό και τους τέσσερεις υπό κατασκευήν πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Άκιουγιου στη νότια ακτή της Τουρκίας, περίπου 110 χιλιόμετρα από τη Λευκωσία, πρωτεύουσα της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ). Αυτός ο πυρηνικός σταθμός πρόκειται να ενεργοποιηθεί το 2023.

Το πρώτο μου παράπονο αφορά την αποτυχία του καθενός από εσάς να απαντήσει σε προηγούμενη ανοιχτή επιστολή μου γι’ αυτό το θέμα που απευθυνόταν και στους τρεις σας. Εκείνη η ανοιχτή επιστολή δημοσιεύτηκε στην ελληνική γλώσσα στη «Σημερινή» στις 15 Αυγούστου 2021 υπό τον τίτλο «Υπάρχουν σχέδια πρόληψης και αντιμετώπισης οποιασδήποτε πυρηνικής καταστροφής στο Άκιουγιου;».

Το δεύτερό μου παράπονο έχει να κάνει με την αποτυχία καθενός από εσάς να δώσει οποιαδήποτε ουσιαστική απάντηση σε μεταγενέστερη επιστολή μου στα Αγγλικά για το ίδιο θέμα, με ημερομηνία 27 Οκτωβρίου 2021. Την ίδια ημέρα, προώθησα αυτήν τη δεύτερη επιστολή, μαζί με την ανοιχτή επιστολή μου που δημοσιεύτηκε στις 15 Αυγούστου 2021, απευθείας μέσω email στον Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, στον Υφυπουργό Παρά τω Προέδρω στη Λευκωσία και στα γραφεία στις Βρυξέλλες της Πρόεδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και του Πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ.

Μια συλλογική αποτυχία

Στις 29 Οκτωβρίου 2021, σε αντίθεση με τα γραφεία του Προέδρου Αναστασιάδη και της Προέδρου φον ντερ Λάιεν, που με έχουν αγνοήσει εντελώς, το γραφείο του Προέδρου Μισέλ, μέσω της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου της ΕΕ, αναγνώρισε τη λήψη της επιστολής μου με ημερομηνία 27 Οκτωβρίου 2021. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, παρά το πέρασμα δύο μηνών, ούτε ο Πρόεδρος Μισέλ, ούτε οι Πρόεδροι φον ντερ Λάιεν και Αναστασιάδης έχουν δώσει ουσιαστική απάντηση στις δύο επιστολές μου.

Είμαι ιδιαίτερα απογοητευμένος από τη στάση του Προέδρου Αναστασιάδη. Αυτός αγνόησε το ρητό αίτημά μου, που τοποθετήθηκε στην επιστολή μου της 27ης Οκτωβρίου 2021, να απαντήσει σύμφωνα με το πνεύμα τού Περί του Δικαιώματος Πρόσβασης σε Πληροφορίες του Δημόσιου Τομέα Νόμου του 2017 που τέθηκε σε ισχύ στις 22 Δεκεμβρίου του 2020.

Ως αποτέλεσμα αυτής της συλλογικής αποτυχίας, παραμένουν αναπάντητα τα δώδεκα ερωτήματα που τέθηκαν στην ανοιχτή επιστολή μου, η οποία δημοσιεύτηκε στις 15 Αυγούστου 2021, και που αναπαράχθηκαν, σε διευρυμένη μορφή, στην επιστολή μου της 27ης Οκτωβρίου 2021. Γιατί; Έχετε κάτι να κρύψετε; Αν ναι, τι; Αν όχι, γιατί δεν απαντήσατε; Μετά τη δημοσίευση αυτής της τρίτης επιστολής, θα απαντήσετε επιτέλους;

Μια τρομακτική εξομολόγηση

Για να εκτιμήσετε τη σοβαρότητα των δώδεκα ερωτημάτων που έχω θέσει, αλλά παραμένουν αναπάντητα, αρκεί να αναφερθώ στο πρώτο ερώτημα. Αυτό ζήτησε εξήγηση ενόψει μιας τρομακτικής εξομολόγησης στην 32η σελίδα της κρατικής «Έκθεσης για τη Διαχείριση των Κινδύνων των Καταστροφών στην ΚΔ», που δημοσιεύτηκε στα Αγγλικά τον Οκτώβριο του 2020 από το Υπουργείο Εσωτερικών της ΚΔ και από την Πολιτική Άμυνα Κύπρου. Υπό τον τίτλο «Τεχνολογικοί κίνδυνοι», ιδού το τι αποκαλύπτει εκείνη η σελίδα:

«Η ανέγερση ενός πυρηνικού εργοστασίου στο Άκιουγιου της Τουρκίας θα αποτελέσει αυξημένο κίνδυνο για την Κύπρο, λόγω της εγγύτητάς της, περίπου 80 χιλιόμετρα [από το Άκιουγιου]. Λόγω της παντελούς έλλειψης συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, δεν υπάρχουν πληροφορίες για το νέο εργοστάσιο, ούτε σχέδια αντιμετώπισης πυρηνικού ατυχήματος στην περιοχή».

Νεκρική σιγή

Μέσω αυτής της τρίτης επιστολής, καλώ και τους τρεις εσάς Προέδρους να απαντήσετε, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, στις πολλαπλές ανησυχίες που έχω εκφράσει και στα σχετικά ερωτήματα που έχω θέσει στις δύο προηγούμενες επιστολές μου, ειδικά στην επιστολή μου της 27ης Οκτωβρίου 2021.

Εν τω μεταξύ, συμπεραίνω ότι τα μακρόχρονα επιχειρήματά μου έχουν επαληθευθεί. Εδώ και καιρό, ισχυρίζομαι ότι, στο πλαίσιο του Άκιουγιου, η στάση της κυβέρνησης της ΚΔ χαρακτηρίζεται από νεκρική σιγή. Μάλιστα, επικεντρώθηκα σε αυτό το συγκεκριμένο θέμα σε άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στη «Σημερινή» στις 20 Σεπτεμβρίου 2020, υπό τον τίτλον «Η νεκρική σιγή ενόψει των αναδυόμενων πυρηνικών κινδύνων στο Άκιουγιου».

Πιο πρόσφατα, ανέφερα τη νεκρική σιγή στην ανοιχτή επιστολή μου που δημοσιεύτηκε στη «Σημερινή» στις 15 Αυγούστου 2021. Τότε, ρώτησα εάν θα τερματιστεί η νεκρική σιγή της κυβέρνησης της ΚΔ. Επίσης, έγραψα ότι «είναι ολοφάνερο πια ότι η κυβέρνηση της ΚΔ έχει υιοθετήσει μια πολιτική που χαρακτηρίζεται τόσο από τον κατευνασμό της ρωσο-τουρκικής πυρηνικής συμμαχίας, όσο και από τη σχετική σιωπή». Υποθέτω ότι αυτό το επιχείρημα έχει αποδειχθεί από την ολοφάνερη αποτυχία του Προέδρου Αναστασιάδη να απαντήσει στις δύο επιστολές που ανέφερα παραπάνω.

Άρθρα για το Άκιουγιου

Σε αυτό το σημείο της παρούσας επιστολής, εκφράζω τις ευχαριστίες μου προς τη «Σημερινή». Αυτή η εφημερίδα έχει πρωτοστατήσει στην ανάδειξη των κινδύνων που απορρέουν από το Άκιουγιου. Εκτός από τη δημοσίευση έξι άρθρων και δύο ανοιχτών επιστολών, συμπεριλαμβανομένης αυτής, που έχω γράψει εγώ, η «Σημερινή» έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα άλλων συγγραφέων. Πρόσφατα παραδείγματα είναι εκείνα του Γιάννου Χαραλαμπίδη με τίτλο «Άκιουγιου: Ατομική βόμβα χωρίς διαβατήριο» και της Φανούλλας Αργυρού με τίτλο «Βλέπουν πυρηνικά στην Τεχεράνη, αλλά τυφλώθηκαν και βουβάθηκαν για Άγκυρα!».

Κι άλλοι συγγραφείς έχουν ασχοληθεί με το θέμα του Άκιουγιου, όπως ο Ηλίας Χατζηκουμής, συγγραφέας πρόσφατων άρθρων στην «Καθημερινή», όπως «Πυρηνική ενέργεια και Τουρκία», στα Ελληνικά, και «Turkey’s nuclear plans threaten East Med ecosystems», στα Αγγλικά.

Στον τομέα των επιστημονικών περιοδικών, τα ακαδημαϊκά άρθρα για το Άκιουγιου περιλαμβάνουν ένα των συγγραφέων Χρήστου Τσαμπάρη, Κωνσταντίνο Τσιάρα, Γεώργιου Ελευθερίου και Γεώργιου Τριανταφύλλου, που δημοσιεύτηκε στα αγγλικά στο «Progress in Nuclear Energy» τον Σεπτέμβριο του 2021. Αυτό το άρθρο επικεντρώνεται στην πιθανή μοίρα της Ανατολικής Μεσογείου σε περίπτωση μελλοντικού πυρηνικού ατυχήματος στον πυρηνικό σταθμό στο Άκιουγιου.

Σας καλώ να διαβάσετε αυτά τα άρθρα, έτσι ώστε να εκτιμήσετε γιατί πρέπει να απαντήσετε στα δώδεκα ερωτήματα που έχω θέσει και που αναπαράχθηκαν, σε διευρυμένη μορφή, στην επιστολή μου της 27ης Οκτωβρίου 2021.

Κλείνοντας, εύχομαι σ’ εσάς και σε όλους τους αναγνώστες της παρούσας ανοιχτής επιστολής ένα ευτυχισμένο και υγιές 2022.

Με εκτίμηση

ΚΛΕΑΡΧΟΣ Α. ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ»

* Οι απόψεις του είναι προσωπικές