Η άνοδος της ακροδεξιάς και η υποκρισία της Ε.Ε.

Οι λέξεις αποκτούν νέα νοήματα και ερμηνείες. Φασισμός, δημοκρατία, ανεξαρτησία, ανθρώπινα δικαιώματα και αλληλεγγύη, έχουν διττές ή και περισσότερες πλέον έννοιες όταν τις διαχειρίζονται ηγέτες χωρών που στο παρελθόν έπνιξαν στο αίμα εκατομμύρια ανθρώπους σε υποανάπτυκτες χώρες πρώην αποικίες τους. Ιδιαίτερα στη μαύρη ήπειρο.

Ενοχλήθηκαν, λένε οιηγέτες της Ε.Ε., για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ιταλία, αφού προηγήθηκαν επιτυχίες ακροδεξιών κομμάτων σε Σουηδία, Ισπανία και αλλού.

Τα βαριά βήματα του φασισμού δεν ήχησαν τώρα με την εκλογή της νέας ιταλικής κυβέρνησης από τον ακροδεξιό συνασπισμό με επικεφαλής την Τζιόρτζια Μελόνι, ηγέτιδα των Fratellidi Italia («Αδέλφια Ιταλίας»). Το βούτυρο στα γρανάζια του φασισμού το άλειψαν όλοι εκείνοι που σταδιακά αλλά σταθερά ακρωτηριάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα χωρών, ανεξάρτητα αν είναι μέλη ή όχι της Ε.Ε..

Κόπτονται για τον σεβασμό της κυριαρχίας χωρών, σκίζουν τα ιμάτιά τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και σπεύδουν να επιβάλουν κυρώσεις εκεί όπου έχουν γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, αλλά αφήνουν ανενόχλητους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους που παραβιάζουν από το Α ώς το Ω την αλφαβήτα του Διεθνούς Δικαίου.

Η Τζιόρτζια Μελόνι των «Αδελφών της Ιταλίας» δεν διαφέρει και πολύ από τη χαμηλοβλεπούσα αλλά ανίκανη πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάινεν. Η κα Ούρσουλα δεν είναι μια, αλλά τρεις φορές που επισκέφθηκε τη μαριονέτα των ΗΠΑ, νυν πρωθυπουργό και πρώην θεατρίνο showman, Β. Ζελένσκι, για να του επιβεβαιώσει τη στήριξη της Ε.Ε. Την ίδια ώρα δισεκατομμύρια ευρώ και δολάρια ρέουν στην Ουκρανία, για να συνεχιστεί ο πόλεμος τον οποίο ουσιαστικά η Δύση τον έχει προκαλέσει. Τι και αν οι Ευρωπαίοι πολίτες βρίσκονται στα όριά τους με την κρίση στην ενέργεια και τον πληθωρισμό να τους γονατίζει.

Η Δύση με τη στάση της υπέρ της Ουκρανίας υποστηρίζει και τους φασίστες νεοναζί που προέβησαν σε φρικαλεότητες εναντίον των ρωσικής καταγωγής Ουκρανών από το 2014, όταν ανήλθαν στην εξουσία με το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα.

Ο φασισμός με τα πολλά προσωπεία

Ευρωπαίοι ηγέτες και αναλυτές εκτιμούν ότι το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα της νικήτριας των ιταλικών εκλογών, ακροδεξιάς Τζόρτζια Μελόνι, «πρώτα οι Ιταλοί», θα έχει σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν θα συμβεί. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που φασιστικά κινήματα και ακροδεξιά πολιτικά σχήματα συνεργάστηκαν με το κεφάλαιο και με τις δυνάμεις του ιμπεριαλισμού.

Από τη στιγμή που η Αριστερά στην Ευρώπη βρίσκεται εδώ και χρόνια στα «αποδυτήρια» εξαιτίας των ασυγχώρητων συμβιβασμών της με το κεφάλαιο και τις αντιδραστικές δυνάμεις, τα ακροδεξιά και φασιστικά κινήματα με τη ρητορική του άκρατου λαϊκισμού πήραν κεφάλι. Όταν όμως βρεθούν στην εξουσία, συμβιβάζονται και εφαρμόζουν πολιτικές αντίθετες με αυτές που προεκλογικά υπόσχονταν.

Το μεγάλο ζητούμενο τώρα για την Κύπρο αλλά και την Ελλάδα είναι το τι θα πράξει η Μελόνι με την Τουρκία, δεδομένης της συνεχιζόμενης κλιμάκωσης και των απειλών.

Η «προάσπιση των εθνικών συμφερόντων μιας κυρίαρχης Ιταλίας», όπως διακήρυσσε προεκλογικά η Μελόνι, δεν πρόκειται να διαφοροποιήσει τη στάση της νέας ιταλικής κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία, καθώς η Ιταλία είναι ο κύριος προμηθευτής όπλων στην Τουρκία και μέχρι σήμερα έχει τηρήσει «σιωπηρά» φιλοτουρκική στάση σε επίπεδο ΕΕ.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Ειρήνης της Στοκχόλμης, η Ισπανία και η Ιταλία είναι οι κορυφαίοι Ευρωπαίοι προμηθευτές όπλων στην Τουρκία, καθώς την περίοδο 2015-2019, το 43% των εισαγωγών όπλων στην Τουρκία προήλθε από την Ιταλία και την Ισπανία.

Η EURACTIV Ιταλίας επισημαίνει ότι «το χρήμα και η αμυντική βιομηχανία» έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη νέα ακροδεξιά κυβέρνηση. Ο Πρόεδρος της Ένωσης Ιταλικών Βιομηχανιών Αεροδιαστημικής και Άμυνας είναι ο Γκουίντο Κροσέτο, δεξί χέρι της Μελόνι και συνιδρυτής των «Αδελφών της Ιταλίας».

Ο Κροσέτο, που έχει χριστιανοδημοκρατικό παρελθόν, ενδεχομένως να αναλάβει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ή υφυπουργός της Προεδρίας του Υπουργικού Συμβουλίου. Αυτό δυσκολεύει προφανώς το έργο Κύπρου και Ελλάδας να ζητούν εμπάργκο όπλων στην Τουρκία ή να πάρουν κάτι περισσότερο από μια ρητορική αλληλεγγύη από την Ιταλία.

Να υπενθυμίσουμε ότι Κύπρος και Ελλάδα είχαν ζητήσει όχι μόνο την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη αλλά και την επιβολή κυρώσεων από την ΕΕ κατά της Τουρκίας για τις δραστηριότητες έρευνας φυσικού αερίου που διεξάγει στην Ανατολική Μεσόγειο. Κάτι, όμως, που η Ιταλία και η Ισπανία είχαν εμποδίσει.

Να υπενθυμίσουμε ακόμα πως πρόσφατα ήταν η Ιταλία και η Ισπανία που πίεσαν να αρθεί η επιτήρηση της Τουρκίας στο ΕΔΑΔ στην υπόθεση της Τιτίνας Λοϊζίδου. Άρα καμιά Μελόνι, Σαλβίνι ή Μπερλουσκόνι δεν θα εγκαταλείψουν την Τουρκία, την οποία εξοπλίζουν και από την οποία εισπράττουν πολλά δις, για να διατηρεί στρατούς κατοχής και λαούς σε ομηρία ή αιχμαλωσία όπως της Κύπρου.

Η ιταλική εφημερίδα La Repubblica έγραψε πριν από μερικές μέρες για έναν συμβιβασμό που θα οδηγήσει την Τζόρτζια Μελόνι ομαλά στα ευρωπαϊκά σαλόνια αναφερόμενη σε μια υπό όρους συνεργασία της με τον απερχόμενο πρωθυπουργό Μάριο Ντράγκι.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, «διπλωματικές πηγές στο Παρίσι, στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι ο Μάριο Ντράγκι επικοινώνησε με τους Εμμανουέλ Μακρόν, Όλαφ Σολτς και Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προσφέροντας εγγυήσεις για την ηγέτιδα των ‘Αδελφών της Ιταλίας’ και καθησυχάζοντας τις ηγεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τους τρεις πυλώνες που θα καθοδηγήσουν τη δράση της μελλοντικής κυβέρνησης.

»Οι επαφές του Ντράγκι με τους Ευρωπαίους ηγέτες ήρθαν ύστερα από συμφωνία του με τη Μελόνι σχετικά με τους τρεις όρους που ο ίδιος έθεσε. Η νέα κυβέρνηση θα συνεχίσει να υποστηρίζει την οικονομική και στρατιωτική δέσμευση προς την Ουκρανία και θα διατηρήσει ως έχουν τις κυρώσεις εναντίον της Μόσχας. Επίσης, θα διατηρήσει τη σταθερή και αδιαμφισβήτητη προσήλωση στο ΝΑΤΟ, χωρίς αστερίσκους, και δεν θα εγκρίνει νέες αλλαγές στον προϋπολογισμό που θα εκτροχίαζαν το δημόσιο χρέος της χώρας».

«Βεβαίως ο ατλαντισμός, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας και η προσοχή στο δημόσιο χρέος ανταποκρίνονται σε θέσεις που όντως υποστηρίζονται δημοσίως από την κ. Μελόνι. Αλλά είναι δυνατόν να είναι κανείς σίγουρος γι’ αυτούς τους τρεις πυλώνες όταν έχει και τους Σαλβίνι και Μπερλουσκόνι στην κυβέρνηση;», διερωτάται η εφημερίδα.

Η εφημερίδα προσθέτει ότι είναι διαφορετική η ρητορική της προεκλογικής εκστρατείας από τα καθήκοντα διακυβέρνησης μιας χώρας που βρίσκεται σε πλήρη κρίση. Η αμφισβήτηση των ιστορικών συμμάχων της Ιταλίας στο όνομα μιας ιδεολογίας θα προκαλούσε μεγάλη ζημιά, με καταστροφικές επιπτώσεις στις αγορές και πολιτική απομόνωση. Γι’ αυτό, η Μελόνι βασίζεται στην αξιοπιστία και στο ειδικό βάρος του Ντράγκι και γι’ αυτό ο απερχόμενος πρωθυπουργός εκτίθεται υπέρ της στην Ευρώπη.

Όπως σχολιάζει χαρακτηριστικά η La Repubblica, πρόκειται για μια επιλογή που υπαγορεύεται πάνω από όλα από την επιθυμία υπεράσπισης του εθνικού συμφέροντος, ευνοώντας την ευρωπαϊκή και ατλαντική θέση της Ιταλίας.

Ο επόμενος Γ.Γ. του ΝΑΤΟ ο Ντράγκι

Ωστόσο, σημειώνει η εφημερίδα, «δεν πρέπει να υποτιμήσουμε ένα άλλο γεγονός, πολύ πιο ρεαλιστικό, που συνδέεται με το μέλλον του πρωθυπουργού. Η πιθανότερη εκδοχή τον φέρνει στη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, ο διορισμός του οποίου βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη για τον Ιούνιο του 2023. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα το καλωσόριζε και η Ουάσιγκτον, και βεβαίως θα άνοιγε μια περαιτέρω ομπρέλα προστασίας στην κα Μελόνι, προσφέροντάς της και μια διεθνή κάλυψη».

Παρόλο που ο Ντράγκι επιχείρησε να διαψεύσει το δημοσίευμα, λέγοντας πως δεν δεσμεύθηκε να εγγυηθεί οτιδήποτε, κανένας δεν τον πίστεψε.

Η μητρόπολη του ιμπεριαλισμού και μαέστρος της ορχήστρας της Δύση δεν ενοχλείται με την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Αντίθετα, η Αμερική βολεύεται με τις εξελίξεις στην Ευρώπη καθότι στόχος της είναι να την υποτάξει και να την μετατρέψει σε υποχείριό της απομακρύνοντας την από συνεργασίες με τη Ρωσία.

Η δολιοφθορά στους δύο αγωγούς του NordStream1 και 2 φωτογραφίζει τους ενόχους. Οι ΗΠΑ είχαν κάθε συμφέρον να αποκόψουν οριστικά την Ευρώπη από οποιαδήποτε συνδιαλλαγή με την Ρωσία. Αφετέρου θα κερδίσουν οι αμερικανικές εταιρείες LNG, αφού κόπηκε οριστικά η «γέφυρα ενέργειας» με τα ενεργειακά πεδία της Ρωσίας. Άλλωστε το είχε ομολογήσει στις αρχές Φεβρουαρίου ο Αμερικανός Πρόεδρος, λέγοντας πως οι ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα να αποκόψουν μια για πάντα τους αγωγούς από τη Ρωσία. Αυτό παραπέμπει στη ρήση «από μικρό και από τρελό μαθαίνεται η αλήθεια.

Η υποκρισία της Ε.Ε. προδίδεται με την αναξιοπιστία της

Ζητά να καταδικαστεί η Ρωσία για εγκλήματα πολέμου, ενώ αποστρέφει το βλέμμα για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε και διαπράττει η Τουρκία στην Κύπρο, τη Συρία, τη Λιβύη και εναντίον των Κούρδων. Γίνεται λόγος για μαζικούς τάφους στο Ιζιούμ της Ουκρανίας. Κανένας όμως δεν είπε γιατί οι τάφοι ήταν ατομικοί, είχαν σταυρούς και επιγραφές με τα ονόματα των νεκρών. Στην Κύπρο ακόμα αναζητούμε σε μαζικούς τάφους τα λείψανα εκατοντάδων αγνοουμένων, και η Τουρκία αρνείται να υποδείξει του χώρους όπου εκτέλεσε αμάχους και παιδιά.