Σχέσεις Προεδρικού - ΔΗΣΥ: Από το πολιτικό στο προσωπικό και αντίστροφα

Σε ανήκουστα τεταμένη κατάσταση διατηρεί τη σχέση του με το Προεδρικό το κυβερνών κόμμα και ο υποψήφιος για την Προεδρία, Αβέρωφ Νεοφύτου, τρεις μήνες πριν από τις εκλογές. Με μια τέτοια δημόσια αντιπαράθεση, λαμβάνοντας υπόψη και την ανάγκη περαιτέρω συσπείρωσης, να θεωρείται ως υψηλού ρίσκου, καθώς συμβάλλει περαιτέρω σε μια εικόνα ύπαρξης δύο στρατοπέδων εντός του κόμματος και όχι σε μια διαμάχη μεταξύ κόμματος και αποστατών/προδοτών που έθεσαν αυτοβούλως τον εαυτό τους στην απ’ έξω.

Να μην τοποθετηθούν και να διατηρήσουν χαμηλούς τους τόνους, μέχρι ο ίδιος να χειριστεί το θέμα, φέρεται να είχε διαμηνύσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον κλειστό κύκλο συνεργατών του, σε σχέση με την περιβόητη έκκληση Αβέρωφ Νεοφύτου στην εκπομπή «Χωρίς Περιστροφές», για νέα ξεκάθαρη τοποθέτηση, μετά τις «σκιές που δημιουργήθηκαν».

Με βάση τη δυστοκία που επέδειξε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης για μια νέα ξεκάθαρη δήλωση, αλλά και όπως συγκλίνουσες πληροφορίες εκτιμούν, το ζήτημα έχει και έντονο το προσωπικό στοιχείο, και όχι αμιγώς πολιτική χροιά. Μια προσωπική τριβή, η οποία δυνατόν να επεκτείνεται σε μεγάλη μερίδα της ηγετικής πυραμίδας του ΔΗΣΥ, δεν είναι στις επιδιώξεις του Προέδρου. Δηλαδή, μια ρήξη με τον βασικό πυρήνα του κυβερνώντος κόμματος, λίγο πριν αποχωρήσει από την πολιτική ζωή του τόπου, θα ήταν ανούσια και επιβλαβής τόσο για τον ίδιο, όσο και για την παράταξη.

Σίγουρα, η επιλογή του «στενού μαρκαρίσματος» και το στήσιμο στη γωνία, που επιδίωξε ο Αβέρωφ Νεοφύτου και μια μερίδα ανώτατων στελεχών του κόμματος, δημιούργησε εκνευρισμό και αμηχανία στον λόφο, για την τακτική που ακολουθείται και τη μετατόπιση της στρατηγικής, από την προσπάθεια αποσιώπησης επιμέρους διαφορών μεταξύ Προεδρικού και Πινδάρου, στη δημόσια εξωτερίκευση αυτών. Όπως παραδέχονται κυβερνητικές και κομματικές πηγές στη «Σημερινή», τα πράγματα δεν ήταν πάντα ρόδινα και δεν μπορούσαν να είναι, δεδομένων των δυσκολιών που καλούνταν να διαχειριστούν οι δύο πλευρές, ως προς τη διαχείριση του τόπου, τόσο σε εκτελεστικό επίπεδο όσο και κοινοβουλευτικό. Ωστόσο, πάντα υπήρχαν μηχανισμοί κατευνασμού, αμφότερων των πλευρών. Τώρα, φαίνεται αυτοί οι μηχανισμοί να οδηγούνται σε ακραίες μορφές αποσυμπίεσης.

Επιδίωξη του ΔΗΣΥ είναι πάντως να προτάξει το ότι μια ομάδα ανθρώπων από τον λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο επιχειρεί διαχρονικά να διεμβολίσει το κόμμα, εργαλειοποιώντας προσωπικές φιλοδοξίες ή μερικές διαφωνίες κομματικών στελεχών της Δεξιάς. Και θεωρούν πως όσοι δεν παίρνουν σαφή θέση ή με τις ενέργειές τους αφήνουν το αντίπαλον δέος να γιγαντώνεται, έχουν επίσης σημαντική ευθύνη. «Πόσο μάλλον όταν είναι οι θεματοφύλακες της παράταξης», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν κομματικές πηγές. Σε κάθε περίπτωση, εκτιμούν – και αυτές – πως το πρώτιστο είναι να φτιάξουν οι προσωπικές σχέσεις και μετά να υπάρξει δημόσια και σταδιακή αποκατάσταση των σχέσεων. Προσθέτουν δε πως η πίκρα εδράζεται στο ότι ο Αβέρωφ Νεοφύτου έχει επωμιστεί ένα μεγάλο προσωπικό και πολιτικό κόστος για να συμβάλει στη διακυβέρνηση, ως ηγέτης κυβερνώντος κόμματος χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Χωρίς, τώρα, να ανταμείβεται η στάση του αυτή από το Προεδρικό με ξεκάθαρες θέσεις στήριξης. Γνωρίζουν εξάλλου και οι ίδιοι πως συντηρείτο μια παραφιλολογία - με τη διακριτική συμβολή Χριστοδουλίδη - που λειτουργούσε σε κομματικούς ψηφοφόρους, ως νομιμοποιητική της «αποστασίας τους».