Οι Κούρδοι ως προεκλογικό παιχνίδι του Ερντογάν

Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο μπροστά στις ορέξεις του Τούρκου Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος, προκειμένου να κερδίσει τις επερχόμενες τουρκικές εκλογές, ψάχνει διέξοδο ξανά στην ένταση.

Η τρομοκρατική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη, η οποία κόστισε τη ζωή σε έξι ανθρώπους, ήρθε «γάντι», θα έλεγε κανείς, στον Τούρκο Πρόεδρο. Μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί 17 άτομα, μεταξύ τους και η γυναίκα που τοποθέτησε τη βόμβα, η οποία, σύμφωνα με τις τουρκικές Αρχές, είναι συριακής καταγωγής, είχε επαφές με το PKK, ενώ μετά την επίθεση σκόπευε να διαφύγει στην Ελλάδα.

Μέσα σε χρόνο ρεκόρ οι τουρκικές Αρχές εξιχνίασαν τα αίτια και μέσα στον ίδιο μήνα εξαπέλυσαν την επίθεσή τους κατά των Κούρδων της Συρίας, κατηγορώντας τους φυσικά για την τρομοκρατική επίθεση.

Οι κινήσεις της Άγκυρας ήταν προβλεπόμενες, με τη νέα επίθεση στη Συρία να έρχεται σε μια περίοδο με παράλληλες ταυτόχρονες εξελίξεις. Οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, τις οποίες η Άγκυρα μέχρι στιγμής εμποδίζει, κατηγορώντας τις ότι υποστηρίζουν «Κούρδους τρομοκράτες» και απαιτώντας να χαρακτηρίσουν το YPG τρομοκρατική οργάνωση, θα περάσουν σε νέα διάσταση.

Η Τουρκία αναμένεται να εμφανιστεί πιο απαιτητική και αδιάλλακτη στις θέσεις της κατά τις συνομιλίες με τις δύο χώρες, χρησιμοποιώντας τόσο την τρομοκρατική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη, όσο και την επιχείρησή της στη Συρία, ως ανάχωμα στις φωνές που θα την καλούν να επιτρέψει στη Σουηδία και τη Φινλανδία να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, χωρίς πρώτα να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της.

Δεν αποκλείεται, μάλιστα, η Άγκυρα να χρησιμοποιήσει την «κουρδική απειλή» και κατά της Ελλάδος, την οποία κατηγόρησε αρκετές φορές, ότι υποθάλπει και εκπαιδεύει μαχητές του PKK.

Όσον αφορά το εσωτερικό πεδίο στην Τουρκία, μια νέα επιχείρηση παρόμοια με του 2019, στην οποία συμμετείχε ο τουρκικός στρατός, θα συγκλονίσει την τουρκική κοινή γνώμη και θα αποπροσανατολιστεί από τα πραγματικά προβλήματα της χώρας.

Οι εκλογές το καλοκαίρι του 2023 και η μάχη του ΑΚΡ, για να παραμείνει στην εξουσία, έρχονται αντιμέτωπες με τον βραχνά του πληθωρισμού, ο οποίος έχει σκαρφαλώσει στο 85%, με το μεγάλο μέρος του τουρκικού λαού να μην μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές του ανάγκες.

Οι Κούρδοι ανάμεσα σε συμπληγάδες

Τα σχέδια του Ερντογάν, στη βόρεια Συρία, βάζουν τους Κούρδους ξανά ανάμεσα σε συμπληγάδες, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος επανάληψης γεγονότων, όπως αυτά του 2019.

Η πικρή πραγματικότητα είναι ότι, χωρίς την αποτελεσματική παρέμβαση του διεθνούς παράγοντα, οι κουρδικές πόλεις στη μεθόριο γραμμή της Συρίας με την Τουρκία θα είναι έρμαια στις ορέξεις του τουρκικού στρατού και των τζιχαντιστών μισθοφόρων του.

Σε στρατιωτικό επίπεδο, ο Κουρδικός Συνασπισμός, Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), δεν μπορεί να αναμετρηθεί με τον τουρκικό στρατό. Ο Συνασπισμός δεν αποτελεί τακτικό στρατό, αλλά περισσότερο κάποιου είδους πολιτοφυλακή, έχοντας ωστόσο 30 χιλιάδες ενόπλους ως προσωπικό.

Στο αμέσως επόμενο διάστημα, ο SDF θα κληθεί να αναμετρηθεί στρατιωτικά, τόσο με τους τζιχαντιστές της Τουρκίας, όσο και με την τουρκική αεροπορία και πυροβολικό, ενώ στα νώτα του θα βρίσκεται η απειλή των θυλάκων του Ισλαμικού Κράτους.

Η Αμερική και η Ρωσία και ο Άσαντ…

Η κουρδική «υπαρξιακή απειλή», την οποία επικαλείται ο Ερντογάν, δεν μπορεί να χαλιναγωγηθεί όσο λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας για το Κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην βορειοανατολική Συρία.

Ούτε όμως και όσο αποκρούονται οι ρωσικές μεσολαβήσεις για επαναγωγή των κουρδοκρατούμενων περιοχών στην κεντρική εξουσία της Δαμασκού, με κάποια ανταλλάγματα αυτονομίας.

Η τουρκική ένοπλη πίεση έχει βέβαια τη χρησιμότητά της για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου, στον βαθμό που ενδεχομένως θα μεταστρέψει την κουρδική ηγεσία από την αμερικανική της επένδυση - εξ ου και η «ευγένεια» των ρωσικών παροτρύνσεων προς την Άγκυρα. Όμως καταλυτική προϋπόθεση αποτελεί η επανασυμφιλίωση του Ερντογάν με τον Άσαντ.

Ωστόσο, ο Ερντογάν δεν είναι έτοιμος γι’ αυτό. Η συμφιλίωση με τον Άσαντ θα απαιτούσε την επιστροφή των εδαφών που κατέλαβε η Άγκυρα τα προηγούμενα χρόνια, κάτι εξαιρετικά απίθανο για να συμβεί.

Οι δύο υπερδυνάμεις δεν αναμένεται να εμπλακούν, ούτε έχουν πραγματικό σκοπό να ανατρέψουν τα σχέδια του Ερντογάν στη Συρία. Όλα τα δεδομένα, καθώς και οι αντιδράσεις των εμπλεκομένων, καταμαρτυρούν ότι θα περιοριστούν σε λεκτικές καταδίκες στην πιθανή τουρκική εισβολή.