Πίσω από τον πόλεμο της Ουκρανίας

Από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 μαίνεται ο πόλεμος στη Ουκρανία, χωρίς δείγματα ύφεσης. Από τη μια η Ρωσία, από την άλλη η Ουκρανία, η οποία υποστηρίζεται από τις Δυτικές Δυνάμεις.

Αυτή, λοιπόν, είναι η πραγματικότητα. Στην ουσία, ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι επίσης διαμάχη μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης.

Η Ουκρανία ήταν για χρόνια στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Οι Δυτικές Δυνάμεις τελευταία άρχισαν περισσότερες επαφές με την Ουκρανία και στη χώρα δημιουργήθηκε κι ένα κλίμα φιλο-Δυτικό. Ουκρανοί ηγέτες είναι φίλοι με τη Δύση.

Από την άλλη μεριά, η Ουκρανία ήταν μια δημοκρατία της ΕΣΣΔ και, προηγουμένως, σε μεγάλο βαθμό, μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η Κριμαία, μετά που ήταν κάτω από την κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πέρασε στη Ρωσία. Κατά τη δεκαετία του 1950, ο Κρούστσεφ, ένας Ουκρανός, μετά τον θάνατον του Στάλιν, έδωσε την Κριμαία στην Ουκρανία.

Στον σημερινό πόλεμο, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, η Ρωσία ενσωμάτωσε επίσης ακόμη τέσσερεις Ζώνες της Ουκρανίας, με ένα δημοψήφισμα που η Δύση δεν αναγνωρίζει.

Η κρίση άρχισε και επεκτάθηκε με τις αντίθετες θέσεις των δυο πλευρών. Η Ρωσία θεωρεί την Ουκρανία γεωγραφικά, ιστορικά και αντικειμενικά μέσα στη ζώνη επιρροής της. Οι Ουκρανοί φίλοι των Δυτικών, από την άλλη μεριά, θέλουν να πλησιάσουν τη Δύση και να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Αυτό είναι ανάθεμα για τη Ρωσία.

Η ένταση αυξάνεται. Πολλοί μιλούν για «αμερικανο-ρωσικό» πόλεμο, του οποίου, όμως, τις θυσίες και την τραγωδία υφίσταται η Ουκρανία. Είναι ένας πόλεμος που δεν φαίνεται εύκολα να λήγει. Ο κ. Πούτιν, δε, λέγει ότι «η Δύση συνεχίζει να προσπαθεί να μας καταστρέψει». Εν τω μεταξύ, τα ρωσικά όπλα συνεχίζουν να σκορπούν τον όλεθρο στην Ουκρανία.