Πειράματα και αλχημείες
Υπάρχουν δύο σημαντικά προβλήματα, που απασχολούν την κοινή γνώμη. Το ένα είναι η λύση ή όχι του Κυπριακού. Και πώς. Θα είναι δημοκρατική και βιώσιμη ή θα νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής; Το δεύτερο είναι το μεταναστευτικό. Πρόκειται για έναν νέο οιονεί εποικισμό, που έχει οργανωθεί και εκτελεστεί από την Τουρκία. Συνιστά εγκληματική και ανήθικη πολιτική σε βάρος αθώων ανθρώπων και δη προσφύγων, αλλά και σε βάρος ημών, που ζούμε έναν τρίτο Αττίλα.
Αυτά συμβαίνουν τώρα. Ενόψει εκλογών. Και οι τρεις βασικοί υποψήφιοι καλούνται να δώσουν πρακτικές λύσεις. Μπορούν και πώς να προχωρήσουν σε λύσεις όταν επί δέκα χρόνια ήταν και οι ίδιοι μέρος του προβλήματος; Έχουν ή δεν έχουν ευθύνες; Ήταν και οι τρεις κοντά στον Πρόεδρο. Οι όποιες συνταγές τους δεν είναι πειστικές, εφόσον έρχονται από το παρελθόν. Κάποιες, για παράδειγμα, όπως η επιστροφή στο Κραν Μοντανά, είναι αποτυχημένες. Πώς η αποτυχία μπορεί να γίνει θεραπευτική αγωγή και επιτυχία, όταν συνεχίζουμε να είμαστε ανοχύρωτη πολιτεία, με τους Τούρκους να μας έχουν το πιστόλι στον κρόταφο; Πώς θα σταματήσουν τα κύματα των μεταναστών από τα κατεχόμενα μέσω της γραμμής αντιπαράταξης, όταν οι ΟΗΕέδες, που έχουν τον έλεγχο, κλείνουν τα μάτια; Πώς να επιλυθεί το πρόβλημα όταν η Τουρκία, που είναι η πρώτη χώρα εισόδου, αρνείται να εφαρμόσει τη συμφωνία της επανεισδοχής διότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία;
Ακόμη και αν έχουν δοθεί υποσχέσεις, ποιος εγγυάται ότι θα γίνουν πράξη μετά τις εκλογές, όταν η διαφθορά του συστήματος δεν επιτρέπει την εμπιστοσύνη και δεν θωρακίζει τους υποψηφίους με αξιοπιστία; Υπάρχει, μάλιστα, κακό προηγούμενο. Διότι στο παρελθόν μάς έλεγαν ότι η λύση του Κυπριακού ήταν κοντά. Το πολύ, προέβλεπαν, έξι μήνες! Και, τελικά, έχουμε φτάσει 48 χρόνια συνεχούς τουρκικής κατοχής στον βορρά, με τον κίνδυνο μιας άλλης οιονεί κατοχής στον νότο. Ζούμε τον εφιάλτη των δύο κρατών και του εποικισμού στα σπίτια μας.
Μπορούν ή όχι οι υποψήφιοι Πρόεδροι να γίνουν συγκεκριμένοι και αξιόπιστοι; Αυτοί φέρουν το βάρος της απόδειξης. Ο λαός δεν αντέχει άλλες κούφιες υποσχέσεις, πειράματα και αλχημείες. Ο επόμενος Πρόεδρος δεν δικαιούται να αποτύχει. Διότι, εάν συμβεί κάτι τέτοιο, δεν θα πάει μόνος του στον πάτο, αλλά θα πάρει κι εμάς μαζί του. Και του αφαιρούμε από τώρα αυτό το δικαίωμα.
