Πώς προέκυψε η οργανωμένη σφαγή στο Κιόνελι: Δύο πρώτες ερευνητικές ψηφίδες

Η μάχη των πληροφοριών και οι επιθέσεις των Τουρκοκυπρίων από το 1956 μέχρι το 1960

Η μέχρι τώρα έρευνα σε αρχεία και σοβαρές μαρτυρίες, είτε έχουν εκδοθεί είτε παραμένουν ανέκδοτες, οδηγούν σε μια σειρά πολύτιμων συμπερασμάτων.

Πρώτο βασικό εύρημα αποτελεί η τεκμηρίωση της ύπαρξης Βρετανού αξιωματικού επί κεφαλής του σώματος επικουρικών, με Βρετανούς συνεργάτες και Τουρκοκύπριους συνεργαζόμενους αξιωματικούς της Αστυνομίας που αναβαθμίζονται ολίγον μετά την άφιξη του Κυβερνήτη Χάρτινγκ.

Η όλη προσέγγιση της εκπαίδευσης του σώματος χαρακτηρίζεται από την κατασταλτική αξιοποίηση ποικίλων μέσων, νομίμων και μη, εναντίον του Ελληνικού πληθυσμού που εκφράζει έμμεσα η άμεσα στήριξη στην επανάσταση της ΕΟΚΑ.

Εύρημα δεύτερο

Το επικουρικόν σώμα και οι προϋπάρχοντες Τουρκοκύπριοι αστυνομικοί συνδέονται με γρήγορους ρυθμούς από τις αρχές του πενήντα έξι με τους κατά τόπους ειδικούς κλάδους και ιδιαίτερα με τα κεντρικά και τον ειδικό κλάδο Λευκωσίας και το κέντρο βασανιστηρίων της Ομορφίτας, όπου μεγάλος αριθμός Τουρκοκυπρίων εργάζεται, εκπαιδεύεται και βασανίζει..

Η συνέχεια γνωστή. Επιθέσεις, πυρπολήσεις στις κάτω γειτονιές. Σταδιακή οργάνωση βίας εναντίον Ελληνοκυπρίων από Τουρκοκυπρίους με αποκορύφωμα το οργανωμένο έγκλημα εις βάρος των Κοντεμενιωτών, όπου μετέχουν και οι τρεις μυστικοί δακτύλιοι της ανθελληνικής βίας. Η τοπική αποικιοκρατική αστυνομία, το δίκτυο ΤΜΤ και Τουρκοκυπρίων αξιωματούχων Αστυνομίας υπό την ηγεσία του Ασήμ Ερόλ και το τμήμα του Ειδικού Κλάδου που συντονίζει τις επιθέσεις υπό τον Μπερτς και άλλους συνεργάτες του Σπέσιαλ Μπραντς, πλάι στο σκοτεινό σώμα των Σπέσιαλς που συντονίζει ο Αρχικτηνίατρος Ρόυ, οι οποίοι δρουν ήδη από της δίκης του Καραολή.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι τραγικό. Γιατί τόσα χρόνια δεν αναζητήθηκαν αρχεία και μαρτυρίες που τεκμηριώνουν την ανθελληνική οργανωμένη εκστρατεία και τη σύνδεσή της με τον Ντενκτάς και την Τουρκοκυπριακή ελίτ της Λευκωσίας και της Λεύκας και τις Αγγλικές μυστικές υπηρεσίες, τον μυστηριώδη Ρένταγουεϊ και τους συνεργάτες του.

Η εσπευσμένη φυγάδευση ενός των βασικών ενόχων… Όπως πάντα…

Η πληροφορία απλή. Έφυγε για τη Μεγάλη Βρετανία το 1958. Σε αντίθεση με όλους σχεδόν του Ειδικού Κλάδου που φόρτωσαν με την ησυχία τους και έφυγαν κατά τη μεταβατική περίοδο.

Όπως και στην περίπτωση Πολκ το 1948, στέλεχος των Βρετανών και της SOE φυγαδεύτηκε από την Αθήνα εσπευσμένα μετά την επιστροφή του από τη Θεσσαλονίκη...

Όπως οι δύο συνεργοί του Βρετανού μεταφορέα όπλων από τα Κόκκινα εις άλλους θύλακες φυγαδεύτηκαν εσπευσμένα στην Αγγλία προτού αποκαλυφθούν.

Έτσι και ο κεντρικός ηθικός αυτουργός της σφαγής των Κοντεμενιωτών στο Κιόνελλι φυγαδεύτηκε πολύ πριν την έκδοση του πορίσματος της ερευνητικής επιτροπής. Ενώ θεωρείτο επιτυχής υπηρεσιακός. Υπήρχε ο κίνδυνος να κριθεί ένοχος από τον δυσκολοδιαχείριστο από το Σπέσιαλς Μπραντς Αρχιδικαστή, επικεφαλής της ερευνητικής επιτροπής για τη σφαγή.

Η πληροφορία της φυγής δημοσιεύτηκε προ της εισβολής, ενώ οι ρόλοι ήτο γνωστοί από τα τέλη του 1958...

Ακόμα ένα μυστήριο της ανεξαρτησιακής Κύπρου...