Η ουκρανική κρίση (IV)

Η κρίση στην Ουκρανία συνεχίζεται, αιματηρός πόλεμος και διαπραγματεύσεις. Η χώρα έχει υποστεί τεράστιες καταστροφές. Εμάς τους Έλληνες μάς ενδιαφέρει περισσότερο επίσης καθώς η πατρίδα ενός ανθηρού Ελληνισμού καταστρέφεται και το κέντρο της, η Μαριούπολη, μετατράπηκε σε ερείπια. Κρίμα.

Η ουκρανική κρίση, όμως, δυστυχώς, δεν έχει βέβαια τοπική μόνο σημασία ή σημασία για τα δυο αντιμαχόμενα μέρη και τους συμμάχους τους. Ολόκληρος ο κόσμος έχει ταρακουνηθεί από την κρίση. Ακόμη και η μικρή χώρα μας, η Κύπρος, άρχισε να αισθάνεται τα ταρακουνήματα, με τη ραγδαία αύξηση των τιμών σε πολλά αγαθά. Και ακόμα είναι η αρχή.

Η κρίση στην Ουκρανία έχει δείξει την αλλαγή ίσως μιας εποχής. Η Ρωσική Ομοσπονδία κάτω από τον κ. Πούτιν έδειξε τις νέες της φιλοδοξίες και συμπεριφέρεται πλέον σαν Μεγάλη Δύναμη, όπως ήταν πριν από τη κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ψυχρός Πόλεμος επιστρέφει και οι πρόσφατες αναλογίες δυνάμεων φαίνεται να αλλάζουν.

Ο κόσμος άρχισε να φοβάται ότι ίσως ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος να έρχεται κοντά μας. Ενώ επί Προέδρου Trump μιλούσαν για τα πυρηνικά όπλα της Βορείου Κορέας και του ηγέτη της, τώρα άρχισαν να μιλούν για τα όπλα του κ. Πούτιν, των αντιπάλων του, και δειλά-δειλά για πυρηνικούς πολέμους και παρόμοια θέματα.

Αυτό που άρχισε με τους γείτονες της Ρωσίας πριν από μερικά χρόνια και τώρα με την Ουκρανία, όπως είπα προηγουμένως, ίσως να σημαίνει την απαρχή μιας νέας εποχής στη διεθνή πολιτική σκηνή.

Μερικές χώρες έχουν απογοητευθεί από την κατάσταση και την αλλαγή στις ισορροπίες, όπως π.χ. η Γερμανία, και για τις αναταραχές στην Ανατολική Ευρώπη.

Όσον αφορά την Τουρκία, η θέση της είναι μεταξύ των δυο εμπολέμων. Έχει συμφέροντα από τη Ρωσία, όπως π.χ. στη Συρία, αλλά επίσης έχει σχέσεις με την Ουκρανία, προς την οποία, μεταξύ άλλων, πωλεί εξοπλισμένα drones. Αυτός είναι ο λόγος για την επαμφοτερίζουσα πολιτική της Τουρκίας στην ουκρανική κρίση. Ίσως να είναι και κάποια εξήγηση για τα παγωμένα αμήχανα χαμόγελα μεταξύ του κ. Ερντογάν και του κ. Μητσοτάκη στη τελευταία συνάντησή τους στη Κωνσταντινούπολη.

Εν πάση περιπτώσει, η ουκρανική κρίση φαίνεται να είναι ένα σημαντικό ορόσημο στη διεθνή πολιτική σκηνή.