«Μάθε ‘τέχνη’ κι ασ’ τηνε, κι αν πεινάσεις πιάσ’ τηνε…»

Δεν το ήξερα! Να που το έμαθα κι αυτό. Ο πόλεμος κυρίες και κύριοι είναι… «Τέχνη»! Διότι εκτός από τα «έξυπνα» οπλικά συστήματα που κατασκευάζουν οι τραμπούκοι των πολεμικών βιομηχανιών, αυτάρεσκοι Κάιζερ οι οποίοι κινούν τα πιόνια στην σκακιέρα της εξουσιολαγνείας τους, φρόντισαν να εντάξουν την βία και τον τραμπουκισμό στον χώρο του πολιτισμού! Δημιουργόντας, άκουσον Κύριε… σχολή Πολεμικής «Τέχνης»! Μιας «τέχνης» η οποία διδάσκει τον σχεδιασμό, την προετοιμασία και την διεξαγωγή πολέμων! Παραδίδοντας μαθήματα σε πολεμόχαρους γκενεράλες…

Πως να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο!

Αν και δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ κακά τα ψέματα; Στην τέχνη είμαι… διαβόλου κάλτσα! Πιάνω πουλιά στον αέρα που λέμε. Άστε που ρομαντζάροντας στα όνειρα μου απέκτησα και πέντε ντοκτορά! Ένα από το Κέιμπριτζ, ένα από το Όξφορντ, δύο από το Χάρβαρντ κι ένα από το Alexander College το οποίο με αναγόρευσε σε προφέσορα. Όχι παίζουμε… Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τα νάματα σοφίας που έχω περιμαζέψει στο διάβα μου· στα σαράντα τόσα χρόνια που γυρολογώ στις γειτονιές των γραμμάτων, της τέχνης και του πολιτισμού.

Αρχίζω λέγοντας πως τα απτεροδίποδα όντα του ανθρώπινου είδους, ακολουθώντας την φυσική επιλογή (natural selection) και την επιβίωση του καλύτερου, (survival of the fittest) μεταλλάχτηκαν. Κι από homo sapiens, παρουσιάζονται τώρα σαν νοήμονα όντα· Κατέβηκαν από τα δέντρα όπου πηδούσαν από κλαδί σε κλαδί σαν πίθηκοι, φόρεσαν κοστούμι και γραβάτα, μοστράρουν ρολόγια Rolex, οδηγούν Mercedes και BMW και προσποιούνται πως είναι πνευματικά καλλιεργημένοι. Ελλόγιμοι και διαβασμένοι…

Τα «πολιτισμένα» αυτά όντα λοιπόν, την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα σε άφιλους κόσμους κι η δυστυχία μαστίζει τον πλανήτη, αντί να δείξουν λίγη καλοσύνη και λίγη συμπόνια στον ανθρώπινο πόνο, ξοδεύουν τρισεκατομμύρια για να κατασκευάσουν «έξυπνα» οπλικά συστήματα. Πιο «έξυπνα» από τα «έξυπνα» συστήματα των άλλων, για να μπορούν με μεγαλύτερη ευθυβολία να σκοτώνουν αθώους ανθρώπους και παιδιά! Και επειδή τα απτεροδίποδα αυτά όντα είναι πνευματικά καλλιεργημένα, την βάρβαρη αυτή αιματοχυσία την έχουν εκπολιτίσει, ονομάζοντας την…

«Collateral damage…»

Ανάμεσα στους «πολιτισμένους» αυτούς μεταλλαγμένους homo sapiens, είναι κι οι γείτονες μας. Οι Τούρκοι… Και ενώ η Τουρκία έχει βάλει στο μάτι να κάνει την Κύπρο δικό της μαχαλά, τσιφλίκι της νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας εμείς…Εμείς τραγουδάμε… «τσιφτετέλι Τούρκικο… νιναναη γιαβρουμ νιναναη ναηνα…»

Κι ενώ η πολεμική βιομηχανία της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια, σημειώνοντας αλματώδη ανάπτυξη, έφτασε στο σημείο να κάνει εξαγωγές πολεμικού υλικού ύψους $1.6 δις τον χρόνο, η Ελλάδα… Η μητέρα της γραικολογιάς και εγγυήτρια χώρα της πολύπαθης Κύπρου τι κάνει;

Τεμενάδες! Αυτό κάνει. Χρόνια τώρα…

Απόδειξη της πιο πάνω διαπίστωσης είναι και το πρόσφατο ταξίδι του Πρωθυπουργού της Ελλάδος στο σαράι του Σουλτάνου. Όπου κακά τα ψέματα. Ο κύριος Μητσοτάκης πήγε για να συγχαρεί τον κύριο Ερντογάν για την μεγάλη του επιτυχία. Να γίνει γεφυροποιός και «λευκό περιστέρι της ειρήνης», βοηθώντας το ΝΑΤΟ να λύσει το Ρώσο-Ουκρανικό πρόβλημα. Η το «Ukrainian Emergency» όπως αρέσκεται να αποκαλεί τις πολεμικές διενέξεις το 10 Downing Street…

Ένα τέτοιο «emergency» ήταν και το Κυπριακό ζήτημα - μια φορά κι ένα καιρό – αν θυμάστε… Αλλά αυτό είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο». Ποιος θυμάται τώρα πως ο Κυπριακός Ελληνισμός τόλμησε να τα βάλει με την πανίσχυρη Βρετανική αυτοκρατορία. Επιδιώκοντας την ελευθερία του και την ένωση του νησιού με την μητέρα πατρίδα! Πως αμούστακα παιδιά πέθαναν στην αγχόνη τραγουδώντας τον εθνικό μας ύμνο και πως ακούστηκαν ποιητές να λένε… «Είναι ωραίο να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα».

Σαν παραμύθι ακούγονται τώρα όλα αυτά. Σαν παραμύθι ακούγεται και το γεγονός πως το 1974 η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο. Σφαγιάζοντας εν ψυχρώ αιχμαλώτους πολέμου, γυναίκες και παιδιά. Βιάζοντας δεκάχρονα κορίτσια και τσεπώνοντας τις περιουσίες των εκτοπισμένων. Και λέω σαν παραμύθι μιας και σε πρόσφατες δηλώσεις τους, υψηλόβαθμοι πολιτευτές σε Ελλάδα και Κύπρο ξέχασαν τον «βιασμό της Αφροδίτης» και χωρίς τσίπα ντροπής δήλωσαν πως… «η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πρώτη εισβολή που έγινε σε Ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο…»

Με πήρε και με σήκωσε πανάθεμα με. Θέλω να τους τα χώσω άγρια αλλά δεν κάνει! Κοτζάμ προφέσορας να κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο σαν αλητόβιος σουρουκλεμές και να βρίζει! Απ’ τα νεύρα μου όμως ξέχασα τι έλεγα…

Αν ναι. Για το ταξίδι του κύριου Μητσοτάκη στο ανάκτορο του αγά αφέντη Ερντογάν. Ο οποίος χαμογελώντας χαζούλικα, έσφιξε το χέρι του Μωάμεθ Γ, γράφοντας στα παλιά του τα τσαρούχια το γεγονός πως η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει παράνομα το 37% της Κύπρου. Κι αφού υποκλίθηκε - όπως οφείλει να κάνει κάθε χαμαίζηλος ραγιάς - πανευτυχής που κατάφερε να θέσει τις βάσεις για την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την «σύμμαχο» του στο NATO Τουρκία, επέστρεψε πίσω στην Αθήνα έχοντας στις αποσκευές του την απαίτηση του Ερντογάν για πλήρη αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και ένα σινί σιροπιαστό πολίτικο Künefe που του χάρισε ο σουλτάνος για να τον καλοπιάσει.

Και για να μην έχουμε παρατράγουδα και κυκλοφορήσει κανένα ανέκδοτο πως η «επίθεση» που κάνω στον κύριο Μητσοτάκη γίνεται για να ωφεληθεί ο Αλέξης Τσίπρας, ένα έχω να πω στον σοσιαλδημοκράτη αυτό κύριο, του οποίου το κόμμα καταψήφισε την αγορά των έξι επιπλέον πολεμικών αεροσκαφών Rafale από την Γαλλία:

Πρέπει να ντρέπεστε κύριε Τσίπρα…

Την ώρα που τα πειρατικά πλοία της Τουρκίας μπαινοβγαίνουν στην Κυπριακή ΑΟΖ λες και είναι δικό της αμπελοχώραφο, την ώρα που οι Τούρκοι κάνουν αμάν για τα Ελληνικά νησιά, το Αιγαίο και την Θράκη… την ώρα που ο Σουλτάνος κι ο ντόπιος βαλές του κάνουν πικνίκ στην Αμμόχωστο, μας τρομοκρατούν και μας φοβερίζουν με casus belli, το να γκρινιάζει κανείς γιατί η Ελλάδα αποφάσισε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να ενισχύσει την αμυντική της θωράκιση, δεν είναι μόνο ηλιθιότητα, πολιτικός μογγολισμός και μνημειώδης βλακεία.

Είναι και προδοσία κύριε Τσίπρα…

Έχω κι άλλα να πω αλλά επειδή οι εκδότες των εφημερίδων που δημοσιεύουν τα άρθρα μου – μακάρι να είναι καλά οι άνθρωποι – μου έχουν τονίσει επανειλημμένα να μην υπερβαίνω τις 900 λέξεις, στο σημείο αυτό θα βγάλω σκασμό! Απλά κλείνω λέγοντας πως σαν ιεροφάντης των τεχνών που καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι διατυμπανίζω πως είμαι, θα συμβούλευα τους κρατάρχες Ελλάδας και Κύπρου να κάνουν μερικά ιδιαίτερα μαθήματα στις «Πολεμικές Τέχνες». Στο κάτω κάτω της γραφής…

«Μάθε ‘τέχνη’ κι ασ’ τηνε, κι αν πεινάσεις πιάσ’ τηνε…»