Επιβαλλόμενες δράσεις

Μετά την ηχηρή κατάρρευση της διαπραγματευτικής διαδικασίας στο Κραν Μοντανά επικράτησε, πέραν της εσωτερικής διχοστασίας, μια παρατεταμένη αμηχανία, ακινησία, αδράνεια και απραξία.

Αντί ανάκτησης της αναγκαίας αυτοπεποίθησης και της ανάληψης πρωτοβουλιών και δράσεων, έχει επικρατήσει ένα κλίμα αντιδικιών και αντιπαραθέσεων. Και όμως. Οι κίνδυνοι είναι μέγιστοι. Η νουθεσία του Αντόνιο Γκουτέρες κατά τη λήξη των συνομιλιών στην Ελβετία, για «καλή τύχη σε Νότο και Βορρά», συνιστά σαφή προειδοποίηση για μιαν απροσδιόριστης διάρκειας χρονιότητα στην παρούσα διχοτομική - κατοχική κατάσταση πραγμάτων αλλά και, το χειρότερο, προειδοποίηση για τον προσανατολισμό της διεθνούς κοινότητας σε αποδοχή της παρούσας ντε φάκτο κατάστασης ως μόνιμης πραγματικότητας. Οι πρόσφατες εκθέσεις του επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού συνιστούν νέα ηχηρή προειδοποίηση.

Ως εκ τούτου η Κυπριακή Δημοκρατία και η ε/κ πλευρά όφειλε και οφείλει να προετοιμάσει και να διαμορφώσει συγκεκριμένο σχέδιο, αποτρεπτικό των κινδύνων που ελλοχεύουν.

Πρώτον, η κατάθεση περιγράμματος βασικών αρχών λύσης του Κυπριακού, που να στηρίζεται στις αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου του 2009. Ο εγκλωβισμός των συζητήσεων στο λεγόμενο πλαίσιο Γκουτέρες είναι λανθασμένος. Το πλαίσιο Γκουτέρες κατατέθηκε σε μια στιγμή οριακή για τις διαπραγματεύσεις και κινήθηκε στη λογική των ίσων αποστάσεων και των ισορροπιών. Άρα δεν μπορεί να αποτελεί θέσφατον, ούτε να ανατρέπει αρχές και κανόνες διεθνούς ισχύος και νομιμότητας. Συνεπώς η κατάθεση ενός πλαισίου αρχών λύσης του Κυπριακού από πλευράς Κυπριακής Δημοκρατίας και Ελληνικής Κοινότητας, που θα λαμβάνει υπ’ όψιν και το πλαίσιο Γκουτέρες, μπορεί να αποτελέσει την κατάλληλη διέξοδο στη διαφαινόμενη αμηχανία ενώπιον του πλαισίου που παρουσίασε ο Γ.Γ. στο Κραν Μοντανά. Πολύ περισσότερο που η τουρκική αξίωση περί λύσης δύο κρατών προβάλλεται κατά κόρον και συνεχώς.

Δεύτερον, με την κατάθεση από πλευράς Κυπριακής Δημοκρατίας και Ελληνικής Κοινότητας ενός περιγράμματος λύσης θα μπορούσαν εύσχημα να αναιρεθούν οι προτάσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας, που ατυχώς και λανθασμένα υποβλήθηκαν στην τελευταία φάση των συνομιλιών στην Ελβετία. Για την εκ περιτροπής προεδρία, την παραχώρηση εκτεταμένων βέτο, τις παραχωρήσεις σε Τούρκους υπηκόους και τις εκπτώσεις στο περιουσιακό.

Τρίτον, βασικό καθήκον του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι να επαναφέρει ως κορυφαίο του καθήκον τη διαφύλαξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως του μοναδικού υποκείμενου Διεθνούς Δικαίου. Η οποία, με βάση το ψήφισμα 186 του 1964, εκπροσωπεί το σύνολο των κατοίκων της Κύπρου, που δεν είναι βέβαια «Νότιοι και Βόρειοι», όπως ατυχώς χαρακτηρίστηκαν από τον Αντόνιο Γκουτέρες.

Καμιά παραχώρηση ή ανοχή, ή πολιτικές εξίσωσης, εξομοίωσης ή αναβάθμισης προς το παράνομο μόρφωμα των κατεχομένων δεν είναι νοητό να συνεχιστούν. Ο δε Γενικός Γραμματέας θα πρέπει να έχει επί τούτου ως οδηγό τα σαφέστατα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η επικέντρωση του Γκουτέρες και του εδώ εκπροσώπου του στα λεγόμενα ΜΟΕ συνιστά άκρως επικίνδυνη εκτροπή από την ουσία και τον χαρακτήρα του Κυπριακού.

Δυστυχώς, η αιφνιδιαστική ανατροπή της ακολουθηθείσας πολιτικής για επιβολή κυρώσεων από την Ε.Ε επί της Τουρκίας και η προβολή των ΜΟΕ τείνουν να εκτροχιάσουν το Κυπριακό και να το εμφανίζουν ως ζήτημα καλής γειτονίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων.

Ούτε η αμηχανία, ούτε η αμυντική στάση και η απραξία δικαιολογούνται, ούτε πολύ περισσότερο η υποκατάσταση της επιδίωξης λύσης από τα νεοφανή ΜΟΕ. Ενώπιον των οφθαλμοφανών κινδύνων επιβάλλεται η επανάκτηση της εμπιστοσύνης προς το δίκαιο των διεκδικήσεών μας και οι ανάλογες δράσεις.

Και οι προεδρικές εκλογές του 2023 δεν αποτελούν δικαιολογία για την παράλυση και την ακινησία.

Σημ.: Οι εξελίξεις στην Ουκρανία μετά τη ρωσική εισβολή και οι επιβληθείσες κυρώσεις από την ΕΕ επί της Ρωσίας πρέπει επειγόντως να αξιοποιηθούν για την περίπτωση της Κύπρου. Πού είναι οι κυρώσεις της ΕΕ επί της Τουρκίας για την εισβολή του 74, τον εποικισμό της Αμμοχώστου και την εισβολή στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας;