Λαμπρή γιορτή, γεμάτη ελπίδα…

Η άνοιξη είναι η πιο όμορφη και υποσχόμενη περίοδος του χρόνου. Η φύση αναγεννάται ύστερα από μια μεγάλη περίοδο χειμερίας νάρκης. Η άνοιξη μάς χαρίζει μιαν από τις πιο Λαμπρές γιορτές του Χριστιανισμού. Το Πάσχα της Λαμπρής έρχεται πάντα την άνοιξη ως ένας φόρος τιμής στον άνθρωπο, δίνοντάς του δύναμη και δυνατότητα για μια καινούργια, γεμάτη ελπίδες, αρχή. Το Πάσχα αποπνέει το πνεύμα του αλτρουισμού και της θυσίας για το ευρύτερο καλό, διατηρώντας όμως την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, τόσο για εμάς, όσο και για όλους όσους θέλουμε να προστατεύσουμε. Μια ζωογόνος πνοή στηριγμένη στη χριστιανική πίστη που προκαλεί η ένδοξος Ανάσταση του Ιησού Χριστού ύστερα από τα Θεία Πάθη της Μεγάλης Εβδομάδας.

Το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού καταυγάζει όλη την ανθρώπινη ζωή με ζωογόνο φως. Ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες μάς στηρίζει η αναστάσιμη εμπειρία. Ο ανθρώπινος νους δεν χωράει το αναμφισβήτητο θαύμα. Η καρδιά, όμως, διαισθάνεται την αλήθεια αυτή και κτυπά δυνατά ψάλλοντας το Χριστός Ανέστη!

Αυτοί που πιστεύουν ότι ο παρών υλικός κόσμος δεν είναι το άπαν, ότι θαύματα έγιναν και θα γίνονται πάντα, μπορούν να αναφωνήσουν μαζί με τους πρώτους μαθητές: «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!». Όπως το λένε εκατομμύρια άνθρωποι ανά τους αιώνες που ασπάσθηκαν αυτήν την αλήθεια και την έκαναν τρόπο ζωή τους, με αποτέλεσμα η αλήθεια αυτή να τους αλλάξει συθέμελα και να τους οδηγεί σε μονοπάτια πολύ διαφορετικά, γεμάτα με εγκαρτέρηση, πίστη, ελπίδα και αγάπη.

Τα πασχαλινά ήθη και τα έθιμα έρχονται να συμπληρώσουν τη χαρά μας και να μας χαρίσουν λίγες στιγμές πραγματικής ξεγνοιασιάς, χωρίς να πάψουμε, ακόμη και σε τούτες τις ανέμελες στιγμές μας, να προσευχόμαστε για εκείνους που βρίσκονται κάτω από τη δίνη της αρρώστιας, της σκλαβιάς και του πολέμου. Το βάψιμο των αβγών τη Μεγάλη Πέμπτη, τα λουλούδια που μαζεύουμε για τον επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή, οι λαχταριστές φλαούνες της Κύπρου, το τσούγκρισμα αβγών μετά την Ανάσταση - που συμβολίζει τη συντριβή του τάφου του Χριστού - το απολαυστικό τσουρέκι την Κυριακή του Πάσχα, και άλλα πολλά.

Στη σημερινή αγωνία μας για τη ζωή, τη δική μας ζωή, τη ζωή των αγαπημένων μας και όλων εκείνων που βρίσκονται στη δίνη σκληρών δοκιμασιών, φτώχιας και παράλογων πολέμων, μόνη διέξοδος που μας απέμεινε είναι η πίστη μας πως, ό,τι κι αν γίνει, θα μπορέσουμε να στήσουμε το δικό μας ανάχωμα αντίστασης απέναντι στις ανυπέρβλητες δυσκολίες.

Καιρός ν’ ανοίξουμε τις διόδους της ψυχής και της καρδιάς μας, για να εισέλθει και να κατοικήσει μέσα μας ο υπερούσιος Αναστάς Χριστός μας, προσφέροντάς μας ανεξικακία, σωφροσύνη, εγκαρτέρηση, υπομονή και παρόμοιες μέγιστες δυνάμεις, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά όλες τις δοκιμασίες και όλες τις προκλήσεις του καιρού μας... Ας αντικρίσουμε την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ως μία ευκαιρία για να ενώσουμε τα χέρια και μαζί να περπατήσουμε στο δύσβατο μονοπάτι προς την κορφή... Όσο δύσκολα και αν περνάμε τώρα, στον αέναο κύκλο της ζωής, η δική μας ανάσταση, αργά ή γρήγορα, θα ‘ρθει.

Το Άγιο Φως της Ανάστασης, ας φωτίσει τις ψυχές και τις ζωές όλων μας. Καλή Ανάσταση και χρόνια πολλά!