Πού καταλήγει η γροθιά της ΕΔΕΚ;
Είναι λυπηρό να βλέπεις ένα ιστορικό κόμμα όπως η ΕΔΕΚ να εμφανίζει και πάλι μιαν εικόνα αλληλοσπαραγμού, χωρίς καμιά προοπτική συμφιλίωσης και εσωκομματικής ενότητας. Είναι άδικη για την Ιστορία της ΕΔΕΚ η εικόνα που εκπέμπεται σήμερα, τη στιγμή που ο τόπος χρειάζεται μια ρωμαλέα και αξιόπιστη σοσιαλιστική φωνή στην πολιτική σκηνή. Και δυστυχώς δεν είναι μια διαμάχη που σε κάποια στιγμή θα τους οδηγήσει όλους πίσω στο ίδιο μετερίζι. Όλες οι ενδείξεις είναι ότι δεν υπάρχει διάθεση συμβιβασμού από καμιά πλευρά. Αντίθετα, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί μετά και το Παγκύπριο Συνέδριο του περασμένου Σαββατοκύριακου και την εκλογή ηγεσίας, με διαδικασίες-εξπρές. Οι μεν Σιζοπουλικοί θεωρούν ότι η εκλογική διαδικασία διεξήχθη κανονικά και νόμιμα, οι δε αντι-Σιζοπουλικοί την αμφισβητούν, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος καχυποψίας και αλληλοϋπονόμευσης, που σέρνει το κόμμα ακόμα πιο βαθιά μέσα στο τούνελ.
Προβεβλημένα στελέχη της ΕΔΕΚ επέκριναν έντονα τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν. Ο βουλευτής Κωστής Ευσταθίου δήλωσε ότι η ΕΔΕΚ, από κόμμα, μετατρέπεται σε ΕΠΕ (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης). Ο δε ευρωβουλευτής Δημήτρης Παπαδάκης μίλησε για πραξικόπημα. Τι κατάντημα! Το κόμμα που υπερηφανεύεται ότι αντιστάθηκε πιο σθεναρά από κάθε άλλον στο πραξικόπημα του 1974, να κατηγορείται για πραξικοπηματικές μεθόδους.
Κατά τραγική ειρωνεία, το έμβλημα της ΕΔΕΚ, η γροθιά, αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό που συμβαίνει σήμερα στο κόμμα.
Μου αρέσει που αποκαλούνται κιόλας μεταξύ τους «συναγωνιστές». Με ποιαν έννοια; Μήπως επειδή... συναγωνίζονται ποιος θα εκθέσει περισσότερο τον άλλον στην κοινή γνώμη;
Διασπασμένη θα προχωρήσει σύντομα η ΕΔΕΚ και σε αποφάσεις για τις προεδρικές εκλογές. Αλλά η φωνή της δεν θα είναι τόσο δυνατή, πειστική και διεκδικητική όσο θα ήταν αν πήγαινε ενωμένη, σαν μια... γροθιά, στις σχετικές διαβουλεύσεις.
Όσοι αγαπούν πραγματικά την ΕΔΕΚ, ας αναλάβουν μιαν ύστατη πρωτοβουλία για συμφιλίωση, μακριά από προσωπικούς εγωισμούς, πείσματα και εκδικητικές διαθέσεις. Τιμώντας και τη μνήμη του Γιατρού, έναν ακριβώς χρόνο μετά τον θάνατό του...
ΜΠΟΞΕΡ
