Εξηγώντας στη μικρή αδελφή μου τα ανεξήγητα

Ερχόμενοι από τον αυτοκινητόδρομο Λεμεσού-Λευκωσίας με κατεύθυνση την Λευκωσία, περίπου στη μέση της διαδρομής θα αντικρίσετε την κοιλάδα του Βασιλικού. Ξεκινώντας από το Ζύγι μέχρι την Χοιροκοιτία θα έρθετε σε επαφή με λογής-λογής ομορφιές. Η καρδιά της κοιλάδας κτυπά στην Καλαβασό. Το δικό μου χωριό. Εκεί που επέλεξα εγώ και η οικογένεια μου να ζήσουμε. Καλαβασός σημαίνει το καλό δάσος.

Βουνά, ποτάμι, ενδημικά φυτά, πλούσια βλάστηση, αρχαιολογικοί χώροι, παραλίες, Μαρίνα, φράγμα, ποδήλατα, πετρόκτιστα σπιτάκια, εκκλησίες, πλακοστρωμένες πλατείες. Αυτή είναι μόνο μια μικρή περιγραφή αυτού του πανέμορφου χωριού. Εδώ κτυπά η καρδιά της Κύπρου. Στην κοιλάδα Βασιλικού και ειδικά στις κοινότητες Χοιροκοιτίας και Καλαβασού θα βρείτε αρχαίους οικισμούς της Νεολιθικής εποχής. Στην Τέντα Καλαβασού ακούς την φωνή της κυπριακής τέχνης.

– Ναι αδελφέ μου αυτό είναι το χωριό μας. Εμείς τα παιδιά του Λιβέρειου Δημοτικού σχολείου είμαστε υπερήφανοι για τον τόπο αυτό, τις ρίζες τούτου του τόπου. Δεν καταλαβαίνω όμως πολλά πράγματα αδελφέ μου. Μπορείς να με βοηθήσεις να καταλάβω σε παρακαλώ;

– Πες μου.

– Πώς γίνεται σε αυτόν τον τόσο ξεχωριστό τόπο, σε αυτή την ιστορική περιοχή να κτίζουν εργοστάσια;

– Αυτό και 'γώ δυσκολεύομαι να το κατανοήσω. Σκέφτομαι πως είτε οι αρμόδιοι δεν γνωρίζουν την ιστορία του τόπου τους είτε δεν θεωρούν σημαντικές τις ρίζες τους.

– Δεν θεωρούν σημαντικές τις ρίζες τους; Ε τότε τι θεωρούν σημαντικό; δεν καταλαβαίνω.

– Το χρήμα σε αυτή την περίπτωση νίκησε το πνεύμα.

– Τι εννοείς; Αν εδώ κτιστούν εργοστάσια θα μολυνθεί το περιβάλλον, το ποταμάκι μας δεν θα κυλάει, τα βουνά μας δεν θα είναι πράσινα, στο φράγμα δεν θα υπάρχουν ψάρια, η ατμόσφαιρα θα βρωμάει καυσαέριο. Πώς νίκησε το χρήμα; Όλη αυτή η καταστροφή δεν έχει τιμή.

– Ξέρεις τι μου κάνει εντύπωση; Πως εσύ, ένα κορίτσι 11 χρόνων, μπορείς να αντιληφθείς κάτι που οι μεγάλοι αρνούνται να καταλάβουν. Στο σχολείο μαθαίνουμε για την οικολογική συνείδηση. Θέλουν οι αρμόδιοι να μάθουμε εμείς οι μαθητές κάτι που αυτοί δεν έχουν;

– Περίεργα πράγματα. Τούτον τον τόπο τον σεβάστηκαν τόσες γενιές για να τον χαραμίσουν αυτοί; Δεν καταλαβαίνω αδελφέ μου

– Όσο μεγαλώνω συνειδητοποιώ πως είναι δύσκολο να καταλαβαίνεις τους μεγάλους. Έχουν την ξύλινη γλώσσα του «θα» και την ενθαρρυντική προτροπή των «πρέπει», αλλά όχι την καρδιά των παιδιών. Δεν έχουν την αγνή ψυχή τη δίκη μας.

– Μας διδάσκουν πράγματα που οι ίδιοι δεν τηρούν, μας μαθαίνουν την ιστορία που οι ίδιοι δεν ξέρουν, μας μιλάνε για σεβασμό που δεν τον βλέπουμε σε αυτούς. Νομίζω κατάλαβα…

– Για πες μου και μένα να καταλάβω…

– Θέλουν να γίνουμε καλύτεροι από αυτούς. Θα γίνουμε ότι δεν είναι αυτοί. Θα τους μάθουμε εμείς τι σημαίνει οικολογική συνείδηση!