Ο Μακάριος, η σατανική CIA και… οι Εφιάλτες βρικολακιάζουν

Είναι φορές που τις λέξεις πρέπει να τις καρφώνεις σαν πρόκες για να μην τις πάρει ο άνεμος της αυθαιρεσίας. Να μην αφήνεις να πέσουν κάτω οι ύβρεις πολιτικών νάνων, που δεν μπορούν να αντέξουν το βάρος των ιστορικών πεπραγμένων. Η καθημαγμένη πατρίδα δεν μπορεί να ξεχάσει τους Εφιάλτες της, ούτε το ξίδι που της έδιναν αντί νερό, την ώρα της σταύρωσης.

Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ και υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωνε την περασμένη Κυριακή ως απάντηση των δηλώσεων του Αρχιεπισκόπου: «Σημειώσαμε που αναφέρθηκε στις μακαριακές μεθόδους, νοοτροπίες και πρακτικές. Μας παρέπεμψε σ’ εκείνη την περίοδο. Θέλω να σημειώσω κάτι. Ο λόγος που δημιουργήθηκε ο Δημοκρατικός Συναγερμός είναι για να είναι απέναντι από τέτοιες νοοτροπίες και πρακτικές».

Ποιες ήταν, όμως, αυτές οι πρακτικές; Η Ιστορία είναι αμείλικτη. Ο Μακάριος αντιστάθηκε εναντίον όλων των διχοτομικών σχεδίων που εκπορεύονταν από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ, τη CIA, τη χούντα των Αθηνών που με την Τουρκία μεθόδευαν το κλείσιμο του Κυπριακού με τη διπλή ένωση.

Εάν τότε ο ΔΗΣΥ ήταν απέναντι και αν είναι ακόμα, τότε οφείλουμε να ανακαλέσουμε μνήμες. Να αφαιρεθεί το πέπλο της παραπληροφόρησης που εργολαβικά κινούν όσοι θέλουν να δώσουν άφεση αμαρτιών στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και όλους τους δαίμονες που έπεσαν πάνω στην Κύπρο και την αιματοκύλισαν.

«Μακάριος, πορεία διά πυρός και σιδήρου». Στο βιβλίο του ο Σπύρος Παπαγεωργίου, ο οποίος υπήρξε την ταραχώδη περίοδο ο πιο στενός συνεργάτης του Γρίβα, όταν διαπιστώνει τη μεγάλη συνωμοσία κατά της Κύπρου, παραθέτει συγκλονιστικά στοιχεία.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1976 - έναν χρόνο πριν από τον θάνατο του Μακαρίου.

Σατανικά σχέδια

Στη σελ. 64 ο συγγραφέας γράφει: «Δεν υπάρχει πια αμφιβολία ότι τα κατά καιρούς σχέδια για τη δολοφονία του Μακαρίου καταστρώνονταν και εκπορεύονταν από την ίδια τη CIA. Αντικειμενικός σκοπός ήταν πάντοτε η δημιουργία νέων πραγματικοτήτων στην Κύπρο για να διευκολυνθεί η Τουρκία να πάρει το κομμάτι της, ενώ ολόκληρο το νησί θα έμπαινε κάτω από τον έλεγχο του ΝΑΤΟ. ‘Για μας θα ήταν μια επικίνδυνη πολυτέλεια να σκεφτόμαστε τα ιστορικά δίκαια και τις αρχές δικαίου’, ομολόγησε κάποτε με κυνισμό Αμερικανός διπλωμάτης.

»Από το 1962 κιόλας η CIA είχε αναλάβει προσπάθεια εξόντωσης του Μακαρίου, που η αδέσμευτη και ουδετερόφιλη πολιτική του δεν εύρισκε σύμφωνο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και δεν εξυπηρετούσε τα σχέδια του Πενταγώνου».

Γράφει ο Σπ. Παπαγεωργίου: «Συγκλονιστικές ήταν οι πληροφορίες που έδωσε πρόσφατα ο άλλοτε πράκτορας της CIA και επιθεωρητής ‘σταθμαρχών’ Ε.Η., που με έδρα του την Τεχεράνη είχε για χρόνια υπό τον έλεγχό του τους πράκτορες της CIA στις χώρες της Μέσης Ανατολής και στην Κύπρο. Ο Ε.Η. αποκάλυψε ότι η υπηρεσία του κατέστρωσε σχέδια κατά του Μακαρίου, τα οποία τρεις ή τέσσερεις φορές ακυρώθηκαν, μερικά ή ολικά.

Στις αποκαλύψεις που δημοσιεύτηκαν στο αμερικανικό περιοδικό «Αστραπή» αναφέρεται ότι ένα από τα ανατρεπτικά σχέδιά του είχε αποσταλεί στο Κάιρο, όπου υπηρετούσε ως σταθμάρχης της CIA. Οι προϊστάμενοί του τον εξουσιοδοτούσαν να εκτελέσει με τον τρόπο που ο ίδιος θεωρούσε ορθό και ασφαλή το σχέδιο, που προνοούσε απαγωγή του Μακαρίου και μεταφορά του εκτός Κύπρου, για ορισμένο χρονικό διάστημα, μέχρι να παγιωθεί στην εξουσία η νέα κυβέρνηση που πραξικοπηματικά και αναίμακτα θα αναλάμβανε την εξουσία της Κύπρου. Το σχέδιο συνοδευόταν από «ρητή εντολή» της CIA να φυλαχτεί σαν κόρη οφθαλμού ο Μακάριος και να επιστρέψει στην Κύπρο εν ευθέτω χρόνω για ν’ αναλάβει «την ηγεσία της Εκκλησίας, ως άξιος πνευματικός ηγέτης που ήτο…».

Το σχέδιο της απομάκρυνσης του Μακαρίου «εκ της κοσμικής εξουσίας» και του περιορισμού του εις τα καθαρώς θρησκευτικά του καθήκοντα θα βρικολάκιαζε μετά από δέκα σχεδόν χρόνια, όταν οι τρεις Μητροπολίτες θα ζητούσαν την απομάκρυνση του Μακαρίου από την εξουσία εν’ ονόματι των ιερών κανόνων. Ο τότε Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς έλεγε κυνικά: «Ευτυχώς που υπάρχουν οι τρεις Μητροπολίτες της Κύπρου».

Όταν πια το 1965 φάνηκε πως ο Μακάριος δεν αποδεχόταν τον ελληνοτουρκικό διάλογο για λύση του Κυπριακού, η CIA δημιουργεί νέες προοπτικές. Ο πράκτορας αφηγείται:

«Το 1966 πήρα απόρρητη προσωπική επιστολή, γραμμένη ιδιοχείρως από απεσταλμένο της Ουάσιγκτον, με τη ρητή διαταγή εντός τριών μηνών το σχέδιο δολοφονίας του Μακαρίου να εκτελεστεί χωρίς καθυστέρηση...».

Στη συνέχεια παρατίθεται το σατανικό σχέδιο της CIA, το οποίο ο πράκτορας χαρακτηρίζει «σκληρό, τρομακτικό και φρικιαστικό»:

Μια μικρή συσκευή με βελόνα και θύλακα μιας ίντσας - σαν μικροσκοπική σύριγγα - που μόλις πιεζόταν ο θύλακας άφηνε ένα δηλητηριώδες αέριο, το οποίο, καθώς έμπαινε στα αναπνευστικά όργανα, έφερνε σκοτοδίνη και προκαλούσε διάρρηξη των βρόγχων των πνευμόνων. Ακολουθούσε αιμορραγία και ο θάνατος ερχόταν επώδυνα και αναπότρεπτα σε μια ή δύο μέρες!..

Αφηγείται ο Ε.Η:

«Όλα είχα ετοιμαστεί και τα πρόσωπα που θα αναλάμβαναν την όλη επιχείρηση - πρόσωπα του άμεσου περιβάλλοντος του Μακαρίου με υψηλές θέσεις στην κυβέρνηση - έκαναν μια δοκιμή σε μια έπαυλη -φάρμα. Πίεσαν το φιαλίδιο με στόχο πουλερικά και σε μια περίπτωση αίγα και χοίρο. Και καθορίστηκε και η μέρα της εκτελέσεως για την επομένη του Πάσχα. Το όλο σχέδιο απερρίφθη, λόγω διαφωνίας της πλειοψηφίας της ανώτατης ηγεσίας της CIA...».

Εκτός της απόπειρας κατά του ελικοπτέρου του Μακαρίου (8 Μαρτίου 1970), σε όλο το διάστημα επινοήθηκαν 4-6 τρόποι απομακρύνσεως του Μακαρίου από την εξουσία και από την Κύπρο.

Το 1969 είναι χρονιά καίριων εξελίξεων για το Κυπριακό. Η Τουρκία για πρώτη φορά απέκτησε επαρκή αποβατικά μέσα, οι ενδοκυπριακές συνομιλίες έφτασαν σε αδιέξοδο, το «Εθνικό Μέτωπο» άρχισε να δρα με εκρήξεις και δολοφονίες ανθρώπων του Μακαρίου, μπήκε στα σκαριά η ΕΟΚΑ Β’, ο Γρίβας μελετούσε επί χάρτου τη μυστική κάθοδό του στην Κύπρο…

Η CIA κινεί τα πλοκάμια της. Το λέει καθαρά ο Ε.Η.:

«Από το 1969 που διορίστηκα γενικός υπεύθυνος όλων των τμημάτων της CIA στη Μέση Ανατολή, τα σχέδια δολοφονίας κατά του Μακαρίου που έπαιρνα ήταν πάση θυσία να εκτελεστεί ο Μακάριος, ανεξαρτήτως τρόπων και θυσιών. Με επιτακτικό τόνο υπογραμμιζόταν ότι η διαταγή έπρεπε να εκτελεστεί κατά γράμμα. Με υπογραφή K…P-2 (C..R), που σήμαινε CAESAR νούμερο 2, το ψευδώνυμο του Κόλμπι, και πότε K..P (C…R) με τρεις στιγμές CAESAR νούμερο 1) η υπογραφή του Κίσινγκερ».

Σε άλλο σημείο των αποκαλύψεών του, τονίζει ότι η CIA ήταν τόσο αποφασισμένη για τον αφανισμό του Μακαρίου, που το 1972 έστειλε φονικά σύνεργα.

«Τον Ιούλιο του 1972 πήραμε διαταγή και μηχανήματα για τη δολοφονία του Μακαρίου, τα οποία στείλαμε στην Κύπρο, αφού δοκιμάστηκαν στην έρημο του Νεγκέφ του Ισραήλ από Έλληνες αξιωματικούς που υπηρετούσαν στην Κύπρο και ανθρώπους της ΕΟΚΑ Β’. Τα μηχανήματα έφτασαν στην Κύπρο και πιστεύω ότι υπάρχουν εκεί, καθ’ ότι μέχρι τον Αύγουστο του 1974 που αποχώρησα από τη CIA δεν είχαν επιστραφεί…».

Ωστόσο, τα ίδια μηχανήματα επρόκειτο να τεθούν σε λειτουργία ένα χρόνο μετά την τουρκική εισβολή, τον Ιούλιο του 1975, γι’ ακόμα μιαν απόπειρα δολοφονίας: θα ανατίναζαν το αυτοκίνητό του.

Στο βιβλίο γίνεται ακόμα αναφορά στο ανατρεπτικό σχέδιο του Γρίβα με την ονομασία «Αράχνη», που έπεσε στα χέρια των Αρχών στις 14 Φεβρουαρίου 1972. Φιλομακαριακοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι το σχέδιο συνέταξε ο τομεάρχης της ΕΟΚΑ Β’ Λευκωσίας, Κροίσος Χριστοδουλίδης, με τη συνεργασία Ελλαδιτών αξιωματικών του 2ου Γραφείου του Γενικού Επιτελείου της Ε. Φρουράς. Το σχέδιο «Αράχνη» «δεν προέβλεπε καμιά ενέργεια των πραξικοπηματιών στις περιοχές που προορίζονταν να γίνουν ο 68ος νομός της Τουρκίας, δηλαδή στην επαρχία Κερύνειας, το διαμέρισμα Καρπασίας και μέρος της επαρχίας Λευκωσίας, βάσει της συμφωνίας της Λισσαβώνας» στη σύνοδο του ΝΑΤΟ.

Στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στην πορτογαλική πρωτεύουσα οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας –Τουρκίας, Παλαμάς και Ολτσάι, συμφώνησαν τη διευθέτηση του Κυπριακού και ο Τούρκος διπλωμάτης ήταν αρκούντως αποκαλυπτικός τι είδους διευθέτηση συμφωνήθηκε: διχοτόμηση υπό την επίβλεψη του ΝΑΤΟ.

Ακόμα και μετά την κατάληψη του 37% των κυπριακών εδαφών, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες δρούσαν υποχθόνια.

Τον Ιανουάριο του 1976, Αμερικανός πράκτορας της CIA στη Λευκωσία είχε μυστικές επαφές με ηγετικό παράγοντα της αντιμακαριακής παράταξης και του είπε τα εξής:

«Αυτήν τη φορά θα κυβερνήσετε οριστικά εσείς. Το καθεστώς σας μάλιστα θα είναι δημοφιλές. Φροντίζουμε εμείς γι’ αυτό. Η λύση θα σας προσφερθεί έτοιμη στο πιάτο. Θα γίνει κάποια μορφή Ενώσεως και όλοι θα είναι ευχαριστημένοι.

»Ο Μακάριος έχει ξοφλήσει και θα το καταλάβει σε λίγο. Φροντίζουμε εμείς, ώστε κάθε προσπάθειά του να πέφτει στο κενό. Παντού θα βρίσκει κλειστές πόρτες, μέχρι που θα καταλάβει ότι πολιτικά έχει πεθάνει».

Την περίοδο Φεβρουαρίου - Μαρτίου 1976 καταγγέλθηκε μια διπλωματική συνωμοσία με στόχο τον διασυρμό και την εξουδετέρωση του Μακαρίου. Στην καταγγελία αναφέρθηκε ότι «μετείχαν και διπλωμάτες σε Δυτικές χώρες…».

Ο Σπύρος Παπαγεωργίου καταλήγοντας γράφει: «…Δεν αποκλείεται να αποδειχθεί και πάλι ότι ο Μακάριος βρίσκεται μπροστά σε μια νέα συνωμοσία, αφού από τη Λευκωσία υψώνει τη φωνή του και λέει: ‘Δεν θα λυγίσωμεν. Δεν θα αποδεχθώμεν τα διά της βίας προκληθέντα τετελεσμένα γεγονότα’. Όσο αντιστέκεται, τόσο θα τοξεύουν προς την καρδιά του οι εχθροί του».

Σήμερα, ακόμα και νεκρό, τον τοξεύουν και διακηρύττουν ότι βρίσκονται απέναντί του.