Συνταγή Αποτροπής τουρκικής επίθεσης...

ΠΡΟΒΛΕΠΤΟ ήταν και το ότι: Ο «εκτός ορίων» παραφερόμενος εν παροξυσμώ κιστιμένος από την υποδοχή του πρωθυπουργού της Ελλάδος στον Λευκό Οίκο και στο Κογκρέσο των ΗΠΑ 16-17 Μαΐου Τούρκος νεο-σουλτάνος, πριν υλοποιήσει τις απειλές του για στρατιωτική εισβολή στα ελληνικά νησιά, θα αναζητούσε τρόπο για να... βάλει την ουρά στα σκέλια.

- Ακόμη και την προπερασμένη Πέμπτη, 9.6.2022, όταν ως... αρχιστράτηγος ο Ερντογάν βρυχόταν από το παρατηρητήριο της ΤΑΜΣ «Εφές 2022» στη Σμύρνη τις πολεμικές του απειλές εναντίον της Ελλάδας και, ενορχηστρωμένα τα ογλάνια του κατόπιν στα δικά του Μέσα Μαζικής Χειραγώγησης, στοχοποιούσαν σε ποια ελληνικά νησιά θα κάνει την εισβολή ο τουρκικός στρατός, το ερώτημα που τέθηκε από τη μετρήσιμη σύγκριση των εκατέρωθεν συντελεστών εθνικής ισχύος, για τον κραυγάζοντα το «Μητσοτάκης γιόκ», ήταν... «ποιους τρόπους θα βρει ο Ερντογάν για να ανακρούσει πρύμναν και να βάλει την ουρά στα σκέλια» (ΕΙΡΗΣΘΩ, 12.6.2022).

ΚΑΙ ΙΔΟΥ, λοιπόν: Μόλις μία ακριβώς εβδομάδα από τους πολεμικούς βρυχηθμούς του Νεο-οθωμανού Προέδρου περί «Μητσοτάκης γιοκ», την Πέμπτη, 16.6.2022, ο Υπουργός Άμυνας του Ερντογάν, ο στρατηγός Χουλουσί Ακάρ, αντί να βρεθεί επικεφαλής τουρκικού αποβατικού στόλου στα νησιά, έσπευσε στις Βρυξέλλες της συνάντησης των Υπ.Αμ. των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, σε συνάντηση με τον Υπουργό Άμυνας του Μητσοτάκη (όχι... γιοκ, αίφνης) τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, για να «τονίσει τη σημασία της διατήρησης ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας για την επίλυση των τρεχόντων προβλημάτων». Ενώ, εντός Τουρκίας, ο νεο-σουλτάνος συνεχίζει τον ανθελληνικό του αμανέ στα προεκλογικά του ακροατήρια, συντροφιά με τους «Γκρίζους Λύκους» του Μπαχτσελί, σε ανταγωνισμό πλειοδοσίας βουλιμικού Αττίλα με τους Κεμαλιστές του Κιλιτσντάρογλου...

ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ; Ποιοι είναι οι κύριοι παράγοντες οι οποίοι παράγουν και αυτές τις προβλέψιμες, «με το ζύγι και τη μεζούρα», συμπεριφορές;

- Ξεροκέφαλα κατανοητή είναι από πλείονες, η προέλευση του προβλέπειν, από πασιφανή γεγονότα. Τα οποία πρώτη βεβαίως τα βλέπει και τα δοκιμάζει εμπράκτως, ακόμη και «επί του πεδίου» μάλιστα, η ανέκαθεν καραδοκούσα Τουρκία.

- Τουρκία, η οποία, βεβαίως, δεν διαθέτει απέναντί της, στην Αθήνα, όπως τον ολέθριο Ιούλιο του 1974 κάποιαν ανθελληνική χούντα δικτατόρων πραξικοπηματιών, ώστε να της προσφέρει κάποιο αφύλαχτο Πέντεμιλι της Κερύνειας προς αποβίβαση ενός νέου Αττίλα.

- Ούτε και εμφυλίως αλληλοσπαραζόμενο σε εθνικούς διχασμούς Ελληνισμό, ώστε να κατορθώσει ο νεο-σουλτάνος μια νέα Μικρασιατική Καταστροφή, όπως εκ των ονειρώξεών του ωθούμενος, ρητώς εξαγγέλλει στις απειλές του. Αλλά, όπως γράφτηκε εδώ και την περασμένη εβδομάδα:

- ΠΡΩΤΟΝ: Ποτέ προηγουμένως στις εφτά τελευταίες δεκαετίες των ελληνο-τουρκικών «διενέξεων» (από το ανθελληνικό Πογκρόμ των Σεπτεμβριανών 1955 στην Κωνσταντινούπολη έως σήμερα) η Ελλάς δεν είχε τόσους πολλούς υπέρ της. Και, αντιστρόφως, η Τουρκία τόσους πολλούς όχι πλέον υπέρ της, αλλά μόλις μισό βήμα πριν η ίδια τους μετατρέψει σε εναντίον της. Πρωτίστως στις ΗΠΑ. Και το σημαντικότερο:

- ΔΕΥΤΕΡΟ: Ποτέ προηγουμένως οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν ήσαν τόσο καλά προετοιμασμένες, εξοπλισμένες, ικανές και αποφασισμένες (ιδίως αποφασισμένες) να ανταποδώσουν στο πολλαπλάσιο οποιαδήποτε τουρκική πολεμική επίθεση.

ΜΕ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΗ επιμονή κλιμακώνει και θα συνεχίσει να κλιμακώνει τις απειλές του ο Ερντογάν. Προβάλλοντας εικόνες επικείμενων «θερμών επεισοδίων» στο Αιγαίο, μίας ενδο-ΝΑΤΟϊκής σύρραξης.

- Ποντάρει στην ανάγκη που έχουν την Τουρκία, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, στα εγγύτερα πρόσω απέναντι στη συνεχίζουσα για 116η μέρα την πολεμική της εισβολή στην Ουκρανία, Ρωσία του Πούτιν, η οποία επέχει θέση προανακρούσματος Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου.

- Αισθάνεται άξιος «παγκόσμιος σκακιστής» ο Ερντογάν, ικανός να ρισκάρει τραβώντας ώς τα άκρα τις κινήσεις του «Εκκρεμούς» στην περιοχή και διεθνώς. Ώστε να εισπράξει νέα επιπρόσθετα «κεκτημένα» της νεο-οθωμανικής στρατηγικής του, για να τα περιφέρει ως τρόπαια προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία το 2023.

- Ελπίζει ότι οι εκβιασμοί του θα αποδώσουν στην Τουρκία από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, πολύ περισσότερα απ’ όσα η «Κρίση των Ιμίων» του 1996 εναντίον της Ελλάδας. Ώστε, επιδεικνύοντάς τα, να εδραιώσει και τη νεο-οθωμανική επικράτησή του, ως παγκόσμιου πλέον τροπαιούχου ηγέτη των ισλαμιστών όλων των χωρών της περιοχής, ιδιαιτέρως στη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο, την Αφρική, τον Καύκασο, τα Βαλκάνια και όλων των Μουσουλμάνων εντός των ευρωπαϊκών χωρών.

ΕΔΕΙΞΕ ξεκάθαρα στην εικοσάχρονη ήδη εξουσία του ο Ερντογάν, τις διαστάσεις αυτού ακριβώς του «Στρατηγικού Βάθους», το οποίο συστηματικά μεθοδεύει αταλάντευτα ο σκληρός πυρήνας της μακροπρόθεσμης πολιτικής του. Αξιοποιώντας κάθε προσφερόμενη περίσταση και δοκιμάζοντας τις κατά καιρούς δυνάμεις αντιστάσεων των στόχων του. Φτάνοντας μέχρι και τη ρήξη στις παραδοσιακές σχέσεις της χώρας του, όπως λ.χ. με τον Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία κ.ο.κ.

ΑΥΤΕΣ είναι οι κρίσιμες και πάλι περιστάσεις μέσα στις οποίες ο Ελληνισμός (Ελλάς, Κύπρος και Διασπορά) καλείται σε πανστρατιά απόκρουσης της τουρκικής απειλής.

- Έχει τα προσόντα να απεγκλωβιστεί επιτέλους από τα απομεινάρια των μειονεκτημάτων του.

- Και να ορθώσει πραγματικά πειστικές απέναντι στην Τουρκία τις Αποτρεπτικές του Δυνάμεις. Ώστε να ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ακόμα και την περίπτωση που ο οίστρος του νεο-οθωμανικού αφιονισμού οδηγήσει τον Ερντογάν στην παραφροσύνη.

ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ανάγκη, λοιπόν, η κατά προτεραιότητα εσπευσμένη ενίσχυση της Αποτρεπτικής Ισχύος της Εθνικής Φρουράς στην Κύπρο. Ώστε να βγάλει απ’ τον νου του ο Ερντογάν ότι θα μπορέσει να εκβιάσει και να υποτάξει την Αθήνα με «όμηρο» και «αδύναμο κρίκο» την Κύπρο.

ΙΣΧΥΡΕΣ και αποφασισμένες Ένοπλες Δυνάμεις στην Ελλάδα και στην Κύπρο, στην ξηρά, στην θάλασσα και στους αιθέρες, είναι η συνταγή για να βάλει ο νεο-σουλτάνος την ουρά στα σκέλια. Η συνταγή αποτροπής πολεμικής σύρραξης και ξεφουσκώματος των τουρκικών απειλών.