Ιουνίου εγκώμιον

Ο Ιούνιος ήταν μήνας εξετάσεων και μήνας εξευρέσεως καλοκαιρινής εργασίας. Όλοι στη γειτονιά εγάζονταν. Και όλοι σχεδόν οι συμμαθητές στο Γυμνάσιο. Υπήρχαν και τα παιδιά που εργάζονταν ολόχρονα. Ήταν δύσκολοι οι καιροί.

Στη Λεμεσό τα αμπέλια πρόσφεραν πολλές ευκαιρίες εργοδότησης. Ήταν οι κασιούες, τα συσκευαστήρια και οι δουλειές των αμπελιών.

Ξεκίνησα από τη Β Δημοτικού στο μικρό μας βιβλιοπωλείο. Με το πέρας του Δημοτικού προήχθηκα σε Βοηθό Παντοπώλη. Το καλοκαίρι του 1979 βοηθός ηλεκτρολόγου αυτοκινήτων. Τα επόμενα θέρη εργάτης κεραμείου και το 1981 μπήκαμε στους αμπελώνες του Άριστου Χειμώνα, όπου ενηλικιωθήκαμε, εικοσάρηδες ακόμη δουλεύαμε. Την τελευταία χρονιά, φοιτητές Παιδαγωγικής Ακαδημίας, δουλέψαμε με τον Γιώργο Χατζηπετρή που είχε γεωργικές εμπειρίες και ήξερε από περβόλια και θερμοκήπια.

Ιούνιο παίρναμε και τους ελέγχους. Ιούνιο και το απολυτήριο του Γυμνασίου. Ιούνιο και οι προεισαγωγικές εξετάσεις.

Ιούνιο και οι θάλασσες. Μιάμι. Ν.Ο.Λ. Εναέριος για βουτιές.

Ιούνιο άρχιζαν και οι προετοιμασίες για τις κατασκηνώσεις. Άλλοι και άλλες έφευγαν στον Σαϊττά με τα Κατηχητικά. Το Ίδρυμα Παναγίδη στον Κακομάλλη. Τα προσκοπικά έφευγαν για Τίμη, Πλατάνια, Λούματα των Αετών. Εμείς από τους τυχερούς του 61ου Συστήματος, κατασκηνώσαμε το καλοκαίρι του 1981 στο Χάππυ Βάλλευ με τον Ροσσέτο Γαβαλά, τη Δώρα Μακαρίου, τον Άντονυ και τον Αλέξανδρο και τους άλλους φίλους. Ήμουν πλέον Ενωμοτάρχης των Λεόντων λίγο προτού προχωρήσω στους Ανιχνευτές και αναλάβω βοηθός Αγέλης, με τη Γιάννα και τον Γιώργο τον Τσάππα, φίλο από τα λυκόπουλα από το 1977. Πήρε άλλους δρόμους η διήγηση.

Όταν μιλούμε για τα χρόνια εκείνα δεν πρέπει να ξεχνούμε και τους συμμάχους του Γυμνασίου στην παιδεία και την ωρίμανσή μας. Εμείς του Άι Γιάννη σταθήκαμε τυχεροί. Προνόησαν από πριν και το παλιό ποτάμι ήταν μια φωλιά για παιδιά και νέους: Λέσχη νέων Παναγίδη και δίπλα το Προσκοπικό, στις φτωχικές του εγκατατάσεις αλλά με ανθρώπους με χρυσή καρδιά. Ροσσέτος, Ευθυμάκης, Γιάννος. Ο ακέλας ο Γιώργος που μας έφυγε τόσο νωρίς. Και τόσα παιδιά μάλαμα... Πρόσκοποι, ανιχνευτές αθλητές στο Ίδρυμα, ποδοσφαιριστές, παίκτες πινγκ πονγκ στο Παγκύπριο Πρωτάθλημα. Όλα αυτά σε μια φτωχογειτονιά.

Ο Ιούνιος ξυπνά μνήμες, γεμίζει η καρδιά νοσταλγία, παρά τους κόπους και τις δυσκολίες. Ευχαριστίες για όσους μας στήριξαν και ονειρεύονταν για τα παιδιά και τους νέους εκείνης της πονεμένης γενιάς.