Προεδρικές εκλογές και ο φόβος των πολιτών
Η λύση του Κυπριακού πρέπει ν’ αποτελεί το κυριότερο θέμα στην προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ).Όλα τα υπόλοιπα θέματα έχουν άμεση εξάρτηση από αυτό.
Θα αναφερθώ μόνο σε μια πτυχή της λύσης για το Κυπριακό, που έχει βαρύνουσα σημασία. Τον παράγοντα της ασφάλειας. Τον παράγοντα του φόβου κατά τον Θουκυδίδη {οι παράγοντες που επηρεάζουν τις σχέσεις των κρατών είναι το δέος (φόβος, ασφάλεια), η τιμή (κύρος) και η ωφέλεια (συμφέρον) που διασφαλίζονται με την ηγετική θέση (ισχύς) (Α75)}. Ο παράγοντας της ασφάλειας δεν επηρεάζει μόνο τις σχέσεις των κρατών, αλλά και τη συμπεριφορά των πολιτών. Ένας από τους κύριους λόγους απόρριψης του σχεδίου Ανάν ήταν και ο φόβος που προκλήθηκε στους Έλληνες πολίτες της Κύπρου, επειδή η λύση αυτή δεν εξασφάλιζε συνθήκες ασφάλειας. Φόβος για τη ζωή τους και την επιβίωση του κράτους τους.
Η ΔΔΟ, η οποία υποστηρίζεται από τους περισσότερους υποψηφίους για την προεδρία της ΚΔ, είναι μία παραλλαγή του σχεδίου Ανάν και δεν παρέχει τα εχέγγυα για την ασφάλεια του κράτους και των πολιτών του. Συγκεκριμένα, οι πτυχές της λύσης ΔΔΟ, που επηρεάζουν αρνητικά την ασφάλεια είναι:
– Η έλλειψη στρατιωτικής ασφάλειας. Το κυπριακό κράτος θα είναι αφοπλισμένο (σελ. 70 συγκλίσεων Ντάουνερ). Δεν θα έχει το δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις, απαραίτητες για τη δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος αυτοάμυνας, που κατοχυρώνεται από το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των ΗΕ. Θα είναι μια ανοχύρωτη πολιτεία στον ζωτικό χώρο της Αν. Μεσογείου, εύκολη λεία της τουρκικής αρπακτικότητας, την οποία βιώνει καθημερινά ο Ελληνισμός της Κύπρου.
– Η έλλειψη δημογραφικής ασφάλειας. Θα υπάρχει μαζική είσοδος Τούρκων υπηκόων στην Κύπρο, οι οποίοι θα απολαμβάνουν το δικαίωμα των τεσσάρων βασικών ελευθεριών της ΕΕ (σελ. 68 συγκλίσεων Ντάουνερ). Θα νομιμοποιηθούν όλοι οι Τούρκοι έποικοι, και θα συνεχίζεται η εγκατάσταση νέων.
– Η έλλειψη πολιτικής ασφάλειας. Καταστρατηγείται η αρχή της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων με συνέπεια την αδικία (λόγω εξίσωσης της πλειοψηφίας με τη μειοψηφία) και την αδυναμία λήψης απόφασης (λόγω βέτο της μειοψηφίας). Το κράτος θα είναι δυσλειτουργικό και θα βουλιάζει στα αδιέξοδα. Η πλειοψηφία εξισώνεται με τη μειοψηφία, εις μεν τη δικαστική εξουσία και τη Γερουσία με την αριθμητική ισότητα, εις δε την εκτελεστική εξουσία με βέτο της μειοψηφίας (μετονομάσθηκε σε θετική ψήφο το βέτο) για τα ζωτικής φύσεως θέματα. Για την αντιμετώπιση των αδιεξόδων, στο σχέδιο Ανάν υπήρχε μηχανισμός επίλυσης αδιεξόδων από τρεις ξένους δικαστές (παραβίαση της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας, να αποφασίζουν ξένοι για μας). Στις συζητήσεις για τη λύση ΔΔΟ δεν έγινε κατορθωτό να συμφωνηθεί μηχανισμός επίλυσης αδιεξόδων (υπήρξε και η σκέψη της κλήρωσης). Στις σύγχρονες δημοκρατίες και τα κανονικά κράτη δεν χρειάζονται μηχανισμοί επίλυσης αδιεξόδων, επειδή εφαρμόζεται η δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας στην λήψη αποφάσεων, που δίδει λύσεις και παρέχει τα εχέγγυα της πολιτικής ασφάλειας.
– Η έλλειψη λειτουργικής και οικονομικής ασφάλειας. . Καταστρατηγείται η αρχή της απλότητας. Συγκροτείται κράτος δυσλειτουργικό, πολύπλοκο και οικονομικά μη βιώσιμο με δυαρχία αξιωματούχων, 4 Βουλές, 3 Κυβερνήσεις, 3 Αστυνομίες, εις διπλούν ή τριπλούν ημικρατικοί οργανισμοί σε έναν μικρό εδαφικό χώρο. Θα υπάρχουν συγκρουσιακές σχέσεις, αφού το τ/κ “Constituent State” θα υποστηρίζει τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων της Κύπρου, λόγω πλειοψηφίας εποίκων και διμερών συμφωνιών εξάρτησης από την Τουρκία.
Μείζον θέμα ασφάλειας και παραβίασης της κυριαρχίας του κράτους προκύπτει, αν ενσωματωθούν στη λύση ΔΔΟ και οι διμερείς συμφωνίες εξάρτησης του ψευδοκράτους (τ/κ constituent state) από την Τουρκία, όπως είχε συμβεί στο σχέδιο Ανάν, με την ενσωμάτωση άνω των 60 συμφωνιών. Έκτοτε, ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί. Οι συμφωνίες καλύπτουν όλους τους τομείς (οικονομία, νόμισμα, κρατική λειτουργία, αμυντική συνεργασία, ασφάλεια, θρησκεία, ενέργεια, υφαλοκρηπίδα, νερό από Τουρκία κ.ά.) και έχουν μετατρέψει τα κατεχόμενα σε οιονεί τουρκική επαρχία. Η Τουρκία εμμένει στην ενσωμάτωσή τους σε οποιαδήποτε μορφή λύσης του Κυπριακού. Οι πολίτες δεν έχουν καμιά ενημέρωση, αν στις μακροχρόνιες συνομιλίες για τη λύση ΔΔΟ συζητήθηκε αυτό το μείζον θέμα ασφάλειας και αν υπάρχει οποιαδήποτε σύγκλιση. Να υπενθυμίσουμε ότι, στο σχέδιο Ανάν, η ενσωμάτωση διμερών συμφωνιών για την ασφάλεια ακτών και την έρευνα - διάσωση έδιδαν το δικαίωμα αεροναυτικής παρουσίας της Τουρκίας στην Κύπρο, χωρίς να απαιτείται έγκριση του κυπριακού κράτους.
Πέραν της έλλειψης συνθηκών ασφάλειας, υπάρχουν και άλλα σοβαρά μειονεκτήματα της λύσης ΔΔΟ, τα οποία δεν θα αναλυθούν στο παρόν άρθρο, όπως οι παραβιάσεις των αρχών της ενότητας του κράτους και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η νομιμοποίηση της διχοτόμησης και των τετελεσμένων της εισβολής, η κατάλυση της ΚΔ, η επέκταση του τουρκικού ελέγχου σε όλη την Κύπρο κ.ά. Η ΔΔΟ συζητήθηκε επί δεκαετίες και δεν συμφωνήθηκε, επειδή στην πραγματικότητα δεν υπήρχε συμφωνημένη βάση λύσης. Αυτό που ήταν συμφωνημένο είναι ο αγγλικός όρος «constituent states», τον οποίον εμείς μεταφράζαμε ως «συνιστώσες πολιτείες», αλλά οι Τούρκοι ως «ιδρυτικά κράτη», δηλαδή ως συγκεκαλυμμένη συνομοσπονδία δύο κρατών (ΔΔΟ). Σήμερα εγκατέλειψαν τη ΔΔΟ και υποστηρίζουν ανοικτά πλέον τη λύση συνομοσπονδίας δύο κρατών, εκ των οποίων το τ/κ πλήρως εξαρτημένο από την Τουρκία, λόγω πλειοψηφίας εποίκων και διμερών συμφωνιών εξάρτησης.
Στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές οι πολίτες που θα υποστηρίξουν υποψηφίους, οι οποίοι έχουν στο πρόγραμμά τους τη λύση ΔΔΟ για το Κυπριακό, πρέπει να απαιτήσουν από αυτούς αναλυτική ενημέρωση για την πτυχή της ασφάλειας σε αυτήν τη μορφή λύσης, δεδομένου ότι η ασφάλεια υπήρξε η κύρια αιτία απόρριψης του σχεδίου Ανάν, που ήταν ΔΔΟ (είναι ψευδαίσθηση να υποστηρίζεται ότι η ΔΔΟ δεν είναι το σχέδιο Ανάν). Όταν ο πολίτης κατανοήσει ότι η ΔΔΟ δεν παρέχει συνθήκες ασφάλειας (στρατιωτικής, δημογραφικής, πολιτικής, λειτουργικής, οικονομικής) θα υποστεί φόβο και θα απαιτήσει απόρριψη της ΔΔΟ ως μη βιώσιμης λύσης. Η λύση του Κυπριακού πρέπει ν’ αποτελεί το καθοριστικό κριτήριο επιλογής νέου Προέδρου, αφού αυτό σχετίζεται με την επιβίωσή μας ως έθνους και ως κράτους.
