Προεδρικές εκλογές: οι υποψήφιοι αποκαλύπτονται
Η υποψηφιότητα Α. Μαυρογιάννη και κάποιες από τις δηλώσεις του επιβεβαίωσαν ότι ο τέως Υπουργός και ο νυν Υπουργός Εξωτερικών έχουν διαφορετική αντίληψη και προσέγγιση για το πώς θα διεκδικήσει η Κυπριακή Δημοκρατία το δίκαιο έναντι της Τουρκίας. Η επιδίωξη να επιφέρουμε πίεση στην Τουρκία με συνέπεια την απομόνωση αντικαταστάθηκε μόλις ανέλαβε ο κ. Κασουλίδης με τα ΜΟΕ, μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία η Κυπριακή Δημοκρατία καταδίκασε κάθετα και δικαίως την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Συνεπώς, ο Δημοκρατικός Συναγερμός και βέβαια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδης οφείλουν να εξηγήσουν γιατί υπήρξε, αυτήν την ώρα, η μεταβολή στην πολιτική διεκδίκησή μας, προς επίλυση του Κυπριακού. Μάλιστα, τούτο, ενώ οικονομικά και πολιτικά η Τουρκία του Ερντογάν αντιμετωπίζει δυσεπίλυτα προβλήματα και όμως καθημερινά εξαπολύει φραστικές απειλές προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Έγινε τυχαία ως πεποίθηση άλλων εποχών του κ. Κασουλίδη προτού ο κ. Χριστοδουλίδης αναλάβει ως Υπουργός Εξωτερικών; Ή μήπως ακολουθήσαμε, όπως σε πολλές άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν, «συμβουλή ή άποψη» με κύρια προέλευση τη βρετανική στρατηγική που αποβλέπει, από το 1959, στη διατήρηση των λεγόμενων «κυρίαρχων» δυνατοτήτων της σ’ ό,τι αφορά τις δύο στρατιωτικές Βάσεις της;
Η διαχρονική στάση του καλού παιδιού, που δεν αντιλαμβάνεται ότι η Τουρκία έχει εκμεταλλευτεί κάθε μικρή ή μεγάλη υποχώρησή μας σε σχέση με το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο, όπως και για το Δίκαιο της Θάλασσας, ορθά εγκαταλείφθηκε με την κοινή δράση των δύο Υπουργών Δένδια και Χριστοδουλίδη, γιατί κρίθηκε ότι Ελλάς και Κύπρος οφείλουν, επιτέλους, να μην υποκύψουν στην τουρκική βουλιμία.
Ο τέως Υπουργός Εξωτερικών κατέρχεται ως υποψήφιος εκτός Συναγερμού στον οποίο ανήκει, γιατί έχει άλλη, διαφορετική πολιτική φιλοσοφία και στρατηγική διεκδίκησης για ό,τι αφορά τη στάση μας (στάση διεκδίκησης) έναντι της Τουρκίας.
Προφανώς η μεταστροφή αυτή στην πολιτική έναντι της Τουρκίας δεν επήλθε ως έμπνευση του κ. Κασουλίδη. Κάποιοι παράγοντες και λόγοι θα συνετέλεσαν στη διαφοροποίηση των οδηγιών από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Νέα γραμμή που οδήγησε και στην υποψηφιότητα του κ. Χριστοδουλίδη, που προφανώς εκτίμησε ότι δεν ήταν προς την ορθή κατεύθυνση αυτό το πισωγύρισμα με τα ΜΟΕ και γι’ αυτό βρίσκεται μεταξύ των υποψηφίων που διαφωνούν με τον Συναγερμό.
Ο κ. Μαυρογιάννης φαίνεται να θεωρεί ορθότερη τη στρατηγική Κασουλίδη. Πρόσθετα, όμως, διαφοροποιήθηκε, αφού έθεσε θέμα για φυσικό κυπριακό αέριο προς Τουρκία ακόμη και πριν από τη λύση! Πράγμα που θα αποτελέσει σοβαρό θέμα σύμπτωσης απόψεων για μιαν ακόμη φορά μεταξύ ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ για τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών. Θα πρέπει ο κυρίαρχος λαός να προσέλθει και να επιλέξει γραμμή για το πρώτιστο των θεμάτων, που είναι η διάσωση του νόμιμου κράτους.
Αλήθεια, τι απέδωσε η στάση του καλού παιδιού μέχρι σήμερα; Η απάντηση, δυστυχώς, απλή: κάθε υποχώρηση έναντι της επεκτατικότητας της Τουρκίας οδηγεί σε νέες αξιώσεις της, μέχρι την πλήρη τουρκοποίηση της νήσου. Όριο που έχουμε ήδη βρεθεί πολύ κοντά στο να το ξεπεράσουμε ως νέα χαμένη πατρίδα. Ας μην παραμείνει ο κυρίαρχος λαός απαθής και αδιάφορος, παρά τους προφανείς κινδύνους. Ορθά λοιπόν ο κ. Κολοκασίδης μιλά για χαμένη ψήφο σε όσους εκφράζουν την πολιτική αυτή, του καλού παιδιού.
