Αφού ο κατευνασμός απέτυχε, γιατί επιμένουν να γλείφουν τον Τούρκο;

Γιατί η πολιτική των κυρώσεων εναντίον της κατοχικής Τουρκίας εγκαταλείφθηκε και ακυρώθηκε; Ούτε ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών και νυν προεδρικός υποψήφιος, Ν. Χριστοδουλίδης, ούτε ο διάδοχός του, Γ. Κασουλίδης, εξήγησαν πειστικά τους λόγους. Κυρίως, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν έδωσε εξηγήσεις γιατί, μόλις διόρισε τον Γ. Κασουλίδη ως νέον ΥπΕξ, ευθύς υποβάθμισε πλήρως το Κυπριακό, από διεθνές πρόβλημα τουρκικής εισβολής και κατοχής, σε Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ενώ η Τουρκία επιμένει ανένδοτα σε λύση δύο κρατών.

Τον Νοέμβριο του 2006 (επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε συστάσεις της για συνέχιση διαπραγματεύσεων για προσχώρηση της Τουρκίας στην ΕΕ. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η Τουρκία δεν είχε ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι της Κύπρου. Έτσι πρότεινε το πλήρες πάγωμα οκτώ κεφαλαίων διαπραγμάτευσης, τα οποία επηρεάζονταν άμεσα από τους εμπορικούς περιορισμούς που θέτει η Τουρκία στην Κύπρο.

Μετά την άνοδο στην εξουσία του Δ. Χριστόφια και ακολούθως του Ν. Αναστασιάδη, οι δύο Πρόεδροι υιοθέτησαν αλλοπρόσαλλες πολιτικές. Για τρία σχεδόν χρόνια, η πολιτική της Λευκωσίας με την συνεπικουρία της Αθήνας, ήταν πως η ΕΕ όφειλε να επιβάλει κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Όμως, το μήνυμα που στελνόταν συχνά στις Βρυξέλλες ήταν πως οι κυρώσεις «δεν είναι αυτοσκοπός» αφού μόνιμη παράκληση Αναστασιάδη ήταν η επανέναρξη συνομιλιών για λύση του Κυπριακού στη βάση της αγγλοτουρκοδιζωνικής ομοσπονδίας.

Είναι γεγονός ότι η πολιτική των κυρώσεων που η κυβέρνηση Αναστασιάδη υιοθέτησε κατά της Τουρκίας συνάντησε σοβαρές αντιδράσεις εκ μέρους εταίρων μας, οι οποίοι απέρριπταν κάθε ιδέα για μέτρα εναντίον του Αττίλα εξαιτίας δικών τους εθνικών συμφερόντων. Υποστήριζαν ότι η Τουρκία είναι αναγκαία σύμμαχος, η οποία δεν πρέπει να απομακρυνθεί από τη Δύση ούτε να πέσει στην αγκαλιά του Πούτιν.

Μετά την εισβολή του τουρκικού στόλου, με τη συνοδεία γεωτρύπανων, στην κυπριακή ΑΟΖ, τον Μάιο του 2019, η Λευκωσία αποφάσισε ότι έπρεπε να απαιτήσει όπως η ΕΕ επιβάλει κυρώσεις κατά της Τουρκίας ως μέτρο ανάσχεσης της επιθετικότητάς της. Σε κάθε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Λευκωσία έθετε θέμα κυρώσεων και εταίροι παρέπεμπαν το ζήτημα στις ευρωπαϊκές καλένδες με ανέξοδες εκκλήσεις προς την Άγκυρα να συμμορφωθεί προς αποφάσεις και ψηφίσματα. Φυσικά, δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση από την Τουρκία.

Σε σημείο που ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος και ο Κύπριος Πρόεδρος, επιτέλους, να δυσανασχετήσουν. Μιλώντας (17/7/2020) κατά τις εργασίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Μητσοτάκης και Αναστασιάδης αναφέρθηκαν στις παράνομες ενέργειες και απειλές της Τουρκίας, καθώς και στη στάση που πρέπει να τηρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο τότε Κυβ. Εκπρόσωπος, Κ. Κούσιος, σε δηλώσεις του είπε ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανέφερε πως «η προσέγγιση του κατευνασμού έναντι της Τουρκίας δοκιμάστηκε και απέτυχε. Πρέπει να μετουσιώσουμε τις δηλώσεις αλληλεγγύης σε πράξεις. Ενόσω η τουρκική προκλητικότητα συνεχίζεται, δεν μπορούμε να συναινέσουμε σε πρωτοβουλίες που αντιτίθενται ή διαβρώνουν τις ομόφωνες αποφάσεις που έχει λάβει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο».

Σύμφωνα με τον Κ. Κούσιο, ο Πρόεδρος «ζήτησε επέκταση των κυρώσεων της ΕΕ έναντι φυσικών και νομικών προσώπων που εμπλέκονται στο παράνομο γεωτρητικό πρόγραμμα της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ζήτησε, επίσης, τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην απόφαση που ήδη έχει ληφθεί στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, για ετοιμασία δέσμης περαιτέρω μέτρων που θα επιβληθούν στην Τουρκία».

Γιατί οι πλείστοι εταίροι μας, οι Εγγλέζοι και οι ΗΠΑ δεν θέλουν κυρώσεις ή οποιαδήποτε μέτρα κατά της Τουρκίας; Διότι συμβαίνει αυτό που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κατήγγειλε με… θυμό (28/5/2022) κατά τα εγκαίνια μνημείου πεσόντων αγνοουμένων: Το διεθνές δίκαιο δεν γίνεται σεβαστό αδιακρίτως. «Παρά τις προσπάθειες με πολλές θυσίες, με πολλές υποχωρήσεις να πετύχουμε την ειρήνη, δυστυχώς, η νέα αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας οδηγεί σε μια στασιμότητα, ιδιαίτερα επικίνδυνη». Με απογοήτευση επισήμανε ότι είμαστε όλοι μάρτυρες, ιδιαίτερα τα ΗΕ και η ΕΕ, της επιτήδειας ουδετερότητας της Τουρκίας και διερωτήθηκε:

«Είναι θλιβερό να παρακολουθούν τις προκλητικές ενέργειες (της Τουρκίας) στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στη Συρία, στη Λιβύη, στο Ιράκ, την άρνηση να εφαρμόσουν κυρώσεις, τον εκβιασμό να αποδεχτούν τη Φινλανδία ή τη Σουηδία στο ΝΑΤΟ και, παρά ταύτα, να συνεχίζει να είναι το χαϊδεμένο παιδί κάποιων χάρη των δικών τους συμφερόντων». Πολύ καθυστερημένη διαπίστωση! Απορεί, όμως, κάθε Έλληνας Κύπριος: Αφού η Τουρκία είναι αυτή που όλοι γνωρίζουν αλλά για τα δικά τους συμφέροντα την χαϊδεύουν, ο Ν. Αναστασιάδης γιατί την εκλιπαρεί και την γλείφει να δεχτεί τα ΜΟΕ του, τα οποία συνιστούν τη χειρότερη και πιο εφιαλτική υποβάθμιση του Κυπριακού; Πόσες πλέον παραχωρήσεις στους Τούρκους;

Και το κατάντημα: Καθ’ υποβολήν των Εγγλέζων, προφανώς, ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ν. Αναστασιάδης, μετατράπηκε σε έναν απλό… συμπατριώτη του πράκτορα της τουρκικής κατοχής, Τατάρ. Και με γλοιώδες, γελοιώδες ύφος, σε μια εξασέλιδη επιστολή, χωρίς τον θυρεό της Κυπριακής Δημοκρατίας και χωρίς την προεδρική ιδιότητά του, τον εκλιπαρεί κυριολεκτικά να επαναρχίσουν τις συνομιλίες.

Προφανώς ο Πρόεδρος δεν παρακολουθεί, δεν μελετά ούτε και ανησυχεί από δηλώσεις του Ερντογάν, ο οποίος, για πολλοστή φορά (20/7/2019), μας απείλησε: «Ο γενναίος τουρκικός στρατός, που δεν θεωρεί την Κύπρο ως κάτι διαφορετικό από τη δική του πατρίδα, όταν είναι για τη ζωή ή την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων, δεν θα διστάσει να κάνει το ίδιο βήμα ξανά, που έκανε και πριν από 45 χρόνια, αν χρειαστεί. Να μην έχει κανείς αμφιβολία γι’ αυτό!».

Ενώ, λοιπόν, ο Γ. Κασουλίδης οπτασιάζεται «θετικές εξελίξεις μέσα στο καλοκαίρι», η πολεμική ρητορική της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος και της Κύπρου υποβάλλουν ότι θα έχουμε σοβαρή κρίση, ίσως πιο επικίνδυνη από εκείνην του 2020. Διότι οι Τούρκοι, κατ’ αντίθεση προς τους Μητσοτάκη και Αναστασιάδη, όχι μόνο εννοούν αλλά και υλοποιούν όσα εξαγγέλλουν.